Batman: One Dark Knight Book Two Art (Image Credit: DC)
Batman staat altijd bekend als een actieheld, van de bam! Zap! POWS! s van de show van 1966 tot zijn terugbrekende strijd met Bane in Knightfall. En toch, in zijn acht decennia van het bestaan, hebben weinig makers zich in de actie van zijn personage meer dan fan-favoriete kunstenaar en DC Regular Jock, met zijn Black Label-titel Batman: One Dark Knight (One Dark Knight (opent in New Tab). .
Batman: One Dark Knight Book Two Cover (Image Credit: DC) (opent in nieuw tabblad)
Eén Dark Knight vindt volledig plaats in de loop van een schrijnende reis van Arkham Asylum naar Blackgate Prison, omdat de Dark Knight golven van zwervende bendes moet afweren en een noodlijdende metahuman onder zijn zorg moet beschermen. Vóór de release van boek twee kreeg Newsarama de kans om met de maker te gaan zitten om over zijn inspiraties te praten, hoe hij zijn personages bekijkt en wat de toekomst van de serie inhoudt. Lees verder voor meer.
Grant Dearmitt voor Newsarama: Jock, ik wilde beginnen met te praten over de kaarten van Gotham die je in één donkere ridder opneemt. Ze zijn extreem gedetailleerd en ze geven de lezer zo’n goed idee van de reis die Batman moet maken. Kun je ons vertellen over het maken van die?
jock : Dit is echt een actieverhaal. Het gaat erom dat Batman het heel moeilijk heeft om van A naar B te komen B. Een van de dingen die volgens mij echt belangrijk is bij het vertellen van duidelijke actie is het krijgen van een gevoel van geografie. Te vaak zie je, in films, bijvoorbeeld, gewoon dingen gebeuren en krijg je gewoon niet echt een idee van wat de inzet is en waar de verschillende spelers zijn. Ik ben altijd dol op dingen die dat duidelijk presenteren.
Ik wilde vastleggen dat hij van hier naar hier moet komen en dit is wat er tussendoor gaat gebeuren. De kaart is heel eenvoudig, maar het leek gewoon logisch voor het verhaal dat ik probeerde te vertellen. De verschillende districten op de kaart helpen bepaalde thema’s te inspireren en stukken uit de gebieden van Gotham te inspireren waar ik informatie uit kon putten. En dat is trouwens de [DC] Canon -kaart. Het was toevallig dat toen ik naar de kaart keek, Arkham Asylum linksboven is en Blackgate rechtsonder staat. Het is dus de perfecte strikpagina, dezelfde leesrichting. Het viel allemaal op hun plaats. Ik dacht: “Ik hoef dit helemaal niet te veranderen.”
Batman: One Dark Knight Book Two (Image Credit: DC) (opent in nieuw tabblad)
nrama: Dat is zo interessant om te horen dat het de canonkaart is, want dat is jaar van stripboekgeschiedenis gedistilleerd in één ding. Maar er is een deel van dit verhaal dat geheel van jou is, het schurkachtige karakter van Edward M. Pressler, AKA E.M.P. Kun je ons vertellen wat dit personage heeft geïnspireerd? En hoe is het om een nieuw lid van de Batman Rogues Gallery aan DC te pitchen?
Jock : Nou, E.M.P. kwam ontstaan uit hoe ik het verhaal voor mezelf inlijst. Hij is een man die zich voedt met energie. Het zorgt ervoor dat hij overbelast en dat is wat de black -out veroorzaakt. Dus hij is een beetje een MacGuffin. En je hebt gelijk, hij is omlijst als een schurk om mee te beginnen, maar we komen erachter dat hij eigenlijk meer een tragisch personage is. Zeker, in zijn vroegere jaren werd hij door de menigte aangenomen om snode dingen te doen, dus hij heeft absoluut een criminele achtergrond. Maar hij is bijna voorbij zijn verkoopdatum omdat hij te onstabiel is geworden voor vluchtig en te gevaarlijk.
Maar er is daar ook een element van verlossing. In boek twee leren we over het feit dat E.M.P. Heeft een zoon, wat erg belangrijk is.
Wat betreft het pitchen naar DC, het was een zeer soepel proces. Ik vertelde hen dat ik de kiem had van dit idee dat er deze nieuwe schurk zou zijn die voedt voor energie. En ze zeiden: “Absoluut, geweldig.” E.M.P. Was alleen zijn vasthoudende naam, een naam die je geeft omdat het hem echt eenvoudig beschrijft. Maar dan heeft Chris Conroy, mijn redacteur, het misschien geschreven in een soort sollicitatietekst. Ik had zoiets van: “Oh, ik was altijd van plan een nieuwe naam voor die vent te bedenken.” Chris zei: “Ik dacht dat dat zijn naam was”, en toen besefte ik dat dat misschien zijn naam is. Soms is het ding dat gewoon blijft hangen, het juiste om mee te gaan. Ik noemde hem Edward M. Pressler in de stijl van klassieke Batman -strips. Weet je, dat zijn echte naam verwijst naar zijn schurknaam.
Batman: One Dark Knight Book Two (Image Credit: DC) (opent in nieuw tabblad)
nrama: Ja! Dat voelt zo klassieke Gotham voor mij.
jock : Dat vond ik leuk, ja. Met Batman’s Blue Cape wilde ik ook dat dit erg klassiek aanvoelde. Maar hopelijk breng er een nieuwe draai aan.
nrama: Oké, zoals je zei, E.M.P. is minder een schurk, meer een MacGuffin. Het lijkt mij alsof de echte schurken van dit boek de bendes van Gotham zijn. Kun je even praten over wat deze bendes drijft? Wat is hun relatie met elkaar?
Jock : De film The Warriors was absoluut een inspiratie. Er is iets aan die film die sommige personages van punt A tot punt B veilig krijgen met het gevaar van de verschillende bendes die zeker ook met dit verhaal spraken. Het idee is dat de oproep is uitgegaan naar alle bendes van Gotham die E.M.P. moet worden uitgeschakeld. En als Batman bij hem is, is dat nog beter. Het basisidee is dat de bendes bijna één eenheid van bedreiging zijn. Het is bijna als een zombiefilm. Er zijn altijd dingen die je proberen te krijgen. Er is iets dat ik leuk vond aan dat niveau van bedreiging.
Maar deze jongens hebben ook rivaliteit. Ze vechten voor territorium en positie en macht en al het andere. Daarnaast is er ook de voormalige bende van E.M.P. die hem proberen in leven te krijgen.
nrama: op de best mogelijke manier voelt het verhaal erg aan als een videogame. Je bent je zo bewust van wat de uitdagingen zijn. Batman maakt zelfs een opmerking die zegt: “Ik loop laag op gereedschap in mijn riem.” Waarom deze benadering volgen om een Batman -verhaal te vertellen?
jock : Weet je, er zijn verhalen die Batman’s psyche en alles onderzoeken, maar ik wilde een uitdaging die meer fysiek is. Hij wordt ontdaan van al zijn speelgoed. De black -out gebeurt en hij begint al zijn hulpprogramma’s te gebruiken … UITSLAAG? Dat is het verkeerde woord [lacht]. Hij kookt geen biefstuk.
(Afbeelding krediet: DC) (opent in nieuw tabblad)
Batman realiseert zich misschien dat hij misschien te veel op dat soort dingen vertrouwt. Dat hij oké is zonder. De stad is in volledige black -out en boek twee eindigt met hem ondergronds en wordt nog donkerder. Maar het eindigt met hem glimlachend omdat hij zich realiseert dat dit is waar hij voor heeft gebouwd. “Dit is eigenlijk prima. Dit is eigenlijk wie ik ben.”
nrama: Ik ben blij dat je het punt hebt gebracht van het verhaal waar Batman onder Gotham gaat. Hoe gaat het eruit zien in boek drie? Zal hij de hele tijd ondergronds zijn?
Jock : In het begin van boek drie is hij Underground, op zoek naar E.M.P. rug. En dan ontmoet hij …
nrama: ja?
Jock : Ik was heel op mijn hoede om naar te veel van de Gallery van de Rogues voor dit verhaal te gaan. Ik moest het een beetje meer “straatniveau” houden. Maar in feite ontmoet hij iemand daar beneden, iemand die hem nog fysieker uitdaagt.
nrama: Dus je bevestigt dat Curfiment King verschijnt in één Dark Knight Book Three?
jock : ja. Eindelijk is hij terug.
nrama: een beetje weggaan van het verhaal, ik wil het hebben over je proces. Dit is je eerste schrijfoptreden voor DC toch?
jock : Ik heb een kort verhaal gedaan voor Vertigo, in een bloemlezing genaamd CMYK. Mijn vriend Lee Garbett en ik deelden een studio en we hebben dat mede geschreven. Het was een klein ding met zes uitgaven, dus dit is zeker het eerste substantiële verhaal.
nrama: vind je veel verschillen tussen het werken alleen in plaats van te werken met een andere schrijver?
Batman: One Dark Knight Book Two (Image Credit: DC) (opent in nieuw tabblad)
jock : ik denk niet dat mijn kunstproces echt is veranderd. Het enige verschil is dat ik in wezen schrijf door het verhaal visueel uit te leggen, ik doe miniatuur, wat ik niet zou doen met een andere schrijver. Ik lijk het beste te werken als ik het ritme, het tempo van de scènes ben. Omdat ik ten eerste een kunstenaar ben, en dat is de vaardigheid die vanzelfsprekend voor me komt. Dus ik werk eigenlijk bijna ‘Marvel Style’. Sorry DC.
nrama: we censureren het, maak je geen zorgen.
jock : Goed, bedankt. Maar we kennen allemaal die zin, en dat is bijna wat ik voor mezelf doe. Het is een vrij organische manier van werken. En het is wat het beste voor mij lijkt te werken.
nrama: Dus je zou niet zeggen dat er een traditioneel script is waar je mee werkt?
jock : Nee, het enige script dat bestaat, is de dialoog die ik naar [Letterer] Clem Robins stuur. De manier waarop ik de dialoog doe, is zelfs door tijdelijke brieven over de kunst te doen, gewoon om een idee te krijgen van hoe de pagina leest. Ik probeerde te kijken hoe Cliff Chiang het doet met Catwoman: Lonely City (opent in nieuw tabblad). Hij lettert dat zelf, en we hebben gepraat over de mogelijkheid dat ik dat misschien op een gegeven moment zou doen. Maar gelukkig kwam Clem binnen. Dus ik schrijf het in wezen met visuele letters op de pagina.
nrama: over letters spreken, wiens idee was het om de dialoog van Batman in All Black te hebben?
jock : dat was van mij.
nrama: wat is de inspiratie daar?
jock : ik ben een grote fan van grafisch ontwerp, visuele dingen die je een idee geven van wat er aan de hand is. Maar sinds ik aan dit boek begon, heb ik willekeurig Grant Morrison en Dave McKean’s Arkham Asylum opgehaald: een serieus huis op Serious Earth (opent in nieuw tabblad). En ik realiseerde me dat de ballonnen van Batman zwart zijn met witte letters. Dus misschien was dat daar ergens onbewust in? Het was zeker niet bewust toen ik die beslissing nam. Het voelde gewoon goed voor mij. Dat is hoe hij zou zijn. Dus we gingen er gewoon mee. Toen was DC gelukkig weer erg ondersteunend en had geen probleem.
nrama: Ja, het is zo logisch. Ik heb zin om uit dit boek te komen, het kan er misschien raar uitzien de volgende keer dat ik de dialoog van Batman lees en het is gewoon normaal.
jock : Ik neem dat. Dat is prima. Ik zal de leeservaring van iedereen verpesten als ik moet.
nrama: [lacht] Oké, dus ik ga terug naar de kunst. Er zijn zoveel geweldige spreads met volledige pagina’s en splashpagina’s in dit boek. Als je dit verhaal bouwt, hoe kun je dan vertellen wat een moment een splash -pagina -moment maakt?
Batman: One Dark Knight Book Two (Image Credit: DC) (opent in nieuw tabblad)
jock : Een van mijn eerste reguliere partners in crime was Andy Diggle, die de verliezers schreef (opent in nieuw tabblad) en Green Arrow: jaar één (opent in nieuw tabblad). Ik ontmoette hem als redacteur van 2000 AD, hij gaf me mijn eerste werk in strips. We werden goede vrienden en we werkten samen aan veel boeken. Ik zou zeggen dat Andy misschien wel de beste actie in strips schrijft. Hij heeft zo’n goed gevoel van tempo en ritme in een scène, en hij is de koning van de Splash -pagina. Hij kent de momenten, precies waar je het over hebt, de kleine dingen in het verhaal die een opsommingsteken verdienen. Iets dat het een volledig dramatisch moment maakt. Andy is daar geweldig in, en we lijken die momenten altijd op dezelfde manier te voelen.
Ik heb dat een beetje genomen. Voor mij ging dit verhaal over het tonen van Gotham in een bepaald licht. Het ging erom Batman in een bepaald licht te laten zien. Het gaat erom die momenten te kiezen die hopelijk helpen de lezer binnen te brengen en in deze donkere wereld te trekken.
nrama: Dat doet het zeker. Oké, laatste vraag voor jou. Dit is een Black Label -serie, het staat op zoveel manieren op zichzelf. Terwijl je met boek drie naar het einde gaat, denk je dat je terug wilt komen naar deze specifieke gotham?
jock : ik zou het geweldig vinden. Ik heb daar kort over gesproken over mijn redacteur. Laten we eens kijken hoe deze doet en kijken of het levensvatbaar is en zo, maar ik heb al een idee in gedachten. Ik zou graag de kans krijgen om het te vertellen.
Batman: One Dark Knight Book Two is beschikbaar op stripplanken en digitale platforms overal 29 maart.
Wilt u meer aanbevelingen voor geweldige Batman -verhalen ? Newsarama heeft je gedekt.
Grant Dearmitt
- (opent in nieuw tabblad)
Freelance schrijver
Grant Dearmitt is een in NYC gevestigde schrijver en redacteur die regelmatig Bylines bijdraagt aan Newsarama. Grant is een horrorliefhebber, schrijft over het genre voor Nightmare in Film Street en heeft functies, recensies en interviews geschreven voor mensen als Panelxpanel en apen die robots vechten. Grant zegt dat hij waarschijnlijk geen weerwolf is … maar je kunt nooit te voorzichtig zijn.