Ik kan niet stoppen met denken aan deze Zelda-achtige dungeon crawler over het opnemen tegen een maf geanimeerde vampierapocalyps

Er is geen gemakkelijke manier om dit te zeggen die niet klinkt als overdrijving, maar #BLUD (uitgesproken als “hashtag blood,” ter referentie) van ontwikkelaar Exit 73 Studios en uitgever Humble Games is alsof iemand het algemene uitgangspunt van Buffy the Vampire Slayer heeft genomen en het in een blender heeft gemixt met de cartoonesthetiek van The Powerpuff Girls en Cuphead met Zelda-achtige dungeon crawling. Op een heel echte manier voelt het alsof iemand een moodboard heeft gemaakt bij het maken van dit spel dat expliciet is ontworpen om aan mijn gevoeligheden te voldoen. En, nou ja, het heeft gewerkt; ik ben er helemaal in gezogen (Snap je? Omdat vampiers?).

In #BLUD kruipen spelers in de huid van Becky Brewster, een dappere hoofdpersoon die naar de middelbare school gaat in Carpentersville. Maar niet alles is wat het lijkt, want een demonische kracht heeft zich hier verzameld en Becky bevindt zich in de voorhoede van de vampierapocalyps met een betrouwbare hockeystick op sleeptouw.

BLUD voor de #BLUD-god

De game draagt zijn inspiraties op de borst en vanaf het begin is het duidelijk dat de cartooneske dungeon crawler een mix wordt van grove horror en komedie. Wat minder duidelijk is, is hoe goed deze inspiraties samengaan, want mijn eerste tijd met #BLUD voelde een beetje traag en verzandde in het ontmoeten van verschillende NPC’s en mechanica – om nog maar te zwijgen van verschillende fetch quests.

Indie uitgelicht

Gezellige caravan

(Afbeelding credit: 5 Lives Studios)

Cozy Caravan is Animal Crossing ontmoet Cooking Mama met de liefste opties voor het maken van personages

Dat wil niet zeggen dat dit allemaal saai of overbodig is. Elke proloog die meerdere stappen in beslag neemt, voelt altijd als wrijving die een leuke tijd in de weg staat, en #BLUD heeft tenminste het geluk dat het er echt geweldig uitziet – de verschillende vijandelijke animaties en het zotte geplette personages zijn een belangrijk hoogtepunt – vanaf het moment dat het begint. Maar het duurde ongeveer een uur, anderhalf uur om op een punt te komen waar ik echt het gevoel had iets mechanisch zinvols te doen.

Over traag beginnen gesproken, de gevechten tegen de insecten en ratten die je in het begin bestrijdt, zullen waarschijnlijk wat onhandig aanvoelen voor degenen die gewend zijn aan bijvoorbeeld Hades of iets dergelijks. Ik kreeg nooit het gevoel dat ik afstanden of richtingen verkeerd inschatte toen ik me uit de problemen probeerde te slaan. Maar toen ik eenmaal de eerder genoemde hockeystick vrijspeelde (en de upgrades daarvoor), werd het allemaal een stuk eenvoudiger. De gameplay van #BLUD is lekker nougaty als je er eerst een beetje op kunt kauwen.

Lees verder  Het schokkende einde van The Mortuary Assistant laat het balsemen van bezeten lijken er chill uitzien

POW! BANG! BIFF!

<h1>BLUD screenshot</h1>

Er is geen gemakkelijke manier om dit te zeggen die niet klinkt als overdrijving, maar #BLUD (uitgesproken als “hashtag blood,” ter referentie) van ontwikkelaar Exit 73 Studios en uitgever Humble Games is alsof iemand het algemene uitgangspunt van Buffy the Vampire Slayer heeft genomen en het in een blender heeft gemixt met de cartoonesthetiek van The Powerpuff Girls en Cuphead met Zelda-achtige dungeon crawling. Op een heel echte manier voelt het alsof iemand een moodboard heeft gemaakt bij het maken van dit spel dat expliciet is ontworpen om aan mijn gevoeligheden te voldoen. En, nou ja, het heeft gewerkt; ik ben er helemaal in gezogen (Snap je? Omdat vampiers?).

In #BLUD kruipen spelers in de huid van Becky Brewster, een dappere hoofdpersoon die naar de middelbare school gaat in Carpentersville. Maar niet alles is wat het lijkt, want een demonische kracht heeft zich hier verzameld en Becky bevindt zich in de voorhoede van de vampierapocalyps met een betrouwbare hockeystick op sleeptouw.

BLUD voor de #BLUD-god

De game draagt zijn inspiraties op de borst en vanaf het begin is het duidelijk dat de cartooneske dungeon crawler een mix wordt van grove horror en komedie. Wat minder duidelijk is, is hoe goed deze inspiraties samengaan, want mijn eerste tijd met #BLUD voelde een beetje traag en verzandde in het ontmoeten van verschillende NPC’s en mechanica – om nog maar te zwijgen van verschillende fetch quests.

Indie uitgelicht

(Afbeelding credit: 5 Lives Studios)

Cozy Caravan is Animal Crossing ontmoet Cooking Mama met de liefste opties voor het maken van personages

Dat wil niet zeggen dat dit allemaal saai of overbodig is. Elke proloog die meerdere stappen in beslag neemt, voelt altijd als wrijving die een leuke tijd in de weg staat, en #BLUD heeft tenminste het geluk dat het er echt geweldig uitziet – de verschillende vijandelijke animaties en het zotte geplette personages zijn een belangrijk hoogtepunt – vanaf het moment dat het begint. Maar het duurde ongeveer een uur, anderhalf uur om op een punt te komen waar ik echt het gevoel had iets mechanisch zinvols te doen.

Frenk Rodriguez
Hallo, mijn naam is Frenk Rodriguez. Ik ben een ervaren schrijver met een sterk vermogen om duidelijk en effectief te communiceren via mijn schrijven. Ik heb een diepgaande kennis van de game-industrie, en ik blijf op de hoogte van de nieuwste trends en technologieën. Ik ben detailgericht en kan games nauwkeurig analyseren en evalueren, en ik benader mijn werk met objectiviteit en eerlijkheid. Ik breng ook een creatief en innovatief perspectief in mijn schrijven en analyseren, wat helpt om mijn gidsen en recensies boeiend en interessant te maken voor de lezers. Dankzij deze kwaliteiten ben ik een betrouwbare bron van informatie en inzichten in de game-industrie geworden.