Dragon Age: The Veilguard doemt op aan de horizon en de verwachtingen zijn hooggespannen. Niet in de laatste plaats bij BioWare. De studio lijkt erop gebrand om de kritiek op de vorige games aan te pakken, zoals de vreselijke camera van Dragon Age: Inquisition en de copy-and-paste-bevolking van Origins en 2. De verwachtingen van de fans zijn net zo hooggespannen.
De verwachtingen van fans zijn net zo hooggespannen. Hoewel sommigen hopen dat Veilguard zal leunen op Origins ‘edgier’ thema’s – wat, gezien de minder-savorieuze oorsprong van het Elven pantheon en de mogelijkheid dat ze op de wereld worden losgelaten, duistere aspecten waarschijnlijk lijken – en Inquisition’s veelzijdige personages, zal ik eigenzinnig zijn en zeggen dat ik echt hoop dat BioWare naar zijn bastaardkind heeft gekeken: Dragon Age 2.
Voor sommigen is dit een wilde bewering. Dragon Age 2 is immers een game die in slechts 16 maanden en onder extreme druk is ontwikkeld. Het had gerecyclede omgevingen, het aanpassen van metgezellen was veel minder eenvoudig en al met al ontbrak het enorm aan afwerking. Waarom hoop ik dan dat Dragon Age: The Veilguard een aantal lessen van Dragon Age 2 overneemt?
Eén woord: Kirkwall.
De eeuwige impact van de stad der kettingen
(Afbeelding credit: EA)Onze eerste reis naar Kirkwall
(Afbeelding credit: BioWare)
Dragon Age 2 recensie: “Een gedurfde stap om het hele actie-RPG-genre opnieuw te maken”
Als het om Dragon Age 2 gaat, heb ik een aantal favoriete personages. Maar Kirkwall, een stad en helemaal geen persoon, is onmogelijk om te vergeten. Kirkwall, dat bekend staat als The City of Chains vanwege de slavernij in het verleden en de gigantische bronzen kettingen die tussen de vuurtoren en de haven zijn opgehangen, is de belangrijkste locatie tijdens de reis van spelers als Hawke. Naarmate ze 10 jaar in de game vorderen, worden de interne werking en het gruwelijke verleden van de stad onthuld door middel van codexitems, omgevingsdialogen en de stormloop van geweld en terreur die Hawke en zijn metgezellen in de straten van de stad tegenkomen.
Dragon Age: The Veilguard doemt op aan de horizon en de verwachtingen zijn hooggespannen. Niet in de laatste plaats bij BioWare. De studio lijkt erop gebrand om de kritiek op de vorige games aan te pakken, zoals de vreselijke camera van Dragon Age: Inquisition en de copy-and-paste-bevolking van Origins en 2. De verwachtingen van de fans zijn net zo hooggespannen.
De verwachtingen van fans zijn net zo hooggespannen. Hoewel sommigen hopen dat Veilguard zal leunen op Origins ‘edgier’ thema’s – wat, gezien de minder-savorieuze oorsprong van het Elven pantheon en de mogelijkheid dat ze op de wereld worden losgelaten, duistere aspecten waarschijnlijk lijken – en Inquisition’s veelzijdige personages, zal ik eigenzinnig zijn en zeggen dat ik echt hoop dat BioWare naar zijn bastaardkind heeft gekeken: Dragon Age 2.
Voor sommigen is dit een wilde bewering. Dragon Age 2 is immers een game die in slechts 16 maanden en onder extreme druk is ontwikkeld. Het had gerecyclede omgevingen, het aanpassen van metgezellen was veel minder eenvoudig en al met al ontbrak het enorm aan afwerking. Waarom hoop ik dan dat Dragon Age: The Veilguard een aantal lessen van Dragon Age 2 overneemt?
Eén woord: Kirkwall.
De eeuwige impact van de stad der kettingen
(Afbeelding credit: EA)Onze eerste reis naar Kirkwall
(Afbeelding credit: BioWare)
Dragon Age 2 recensie: “Een gedurfde stap om het hele actie-RPG-genre opnieuw te maken”
Als het om Dragon Age 2 gaat, heb ik een aantal favoriete personages. Maar Kirkwall, een stad en helemaal geen persoon, is onmogelijk om te vergeten. Kirkwall, dat bekend staat als The City of Chains vanwege de slavernij in het verleden en de gigantische bronzen kettingen die tussen de vuurtoren en de haven zijn opgehangen, is de belangrijkste locatie tijdens de reis van spelers als Hawke. Naarmate ze 10 jaar in de game vorderen, worden de interne werking en het gruwelijke verleden van de stad onthuld door middel van codexitems, omgevingsdialogen en de stormloop van geweld en terreur die Hawke en zijn metgezellen in de straten van de stad tegenkomen.
Maar in 2011 – en zelfs nu nog – zorgde BioWare ervoor dat Kirkwall een duidelijke sociaaleconomische kloof vertoonde, waardoor het een van de meest memorabele locaties in het Dragon Age-universum is geworden. Deze veranderingsgebieden vallen niet altijd enorm op, vooral niet als je gewoon van punt A naar punt B wilt en vijanden X, Y en Z wilt verslaan, maar dat weerhoudt ze er niet van. Sommige veranderingen zijn moeilijker te missen. Als je bijvoorbeeld de Qunari verslaat in Act 2, is het eerste wat je ziet op weg naar de dokken in Act 3 een gloednieuw standbeeld en wordt de compound waar ze stonden volledig afgesloten. Ga snel van Act 1 naar Act 2 en het vluchtelingencentrum dat Fereldan-immigranten hielp, is er niet meer. Velen hebben zelf een plek gevonden, zijn teruggekeerd naar hun land of zitten zo diep in de schulden of in slavernij vanwege de Kirkwaller xenofobie dat blijven om te dienen de enige manier is om verder te komen.