Als de koele gloed van de herfst op het bos valt, komt er een oude magie tot leven. Een jong meisje, Reka, staat op het punt een sluimerende kracht in haar wakker te maken, precies zoals haar leraar en mogelijke vertrouweling hoopte. Ik verbrand de botten van een reeds lang gestorven wezen met de verzengende aanraking van Svarog, de Slavische god van het vuur. Uit deze botten wordt een nieuw leven geboren – en ook mijn gloednieuwe huis.
Reka is een knus spel gemaakt voor mensen die zichzelf normaal gesproken geen knusse gamers noemen. Knoestige bossen en fluisterende boomtoppen wekken niet altijd de warme gevoelens in ons op, maar ik ben nu al gefascineerd. Dit gevoel van verwondering en sprookjesachtige grillen doordrenkt elke centimeter van Reka’s betoverende wereld, en hoewel de game zich nog in Early Access bevindt, ben ik er meer dan van overtuigd dat Emberstorm Entertainment niets minder dan magie heeft gecreëerd.
Een echte Reka-ning
(Afbeelding credit: Fireshine Games)
Het eerste wat me opvalt aan Reka is hoe adembenemend het eruitziet. Als ik deze charmante weergave van het oude Oost-Europa binnenstap, word ik begroet door weelderig groen gras en boomkruinen met de kleur van honing terwijl ik op weg ben naar het dorpje Kopnik.
Een paar stille gesprekken met de bemoeizuchtige inwoners, die maar al te graag roddelen met de vreemde reiziger, geven aan dat dit vredige dorpje meer in petto heeft dan je op het eerste gezicht zou denken. In de buurt woont een oude vrouw, helemaal alleen in een hut. Sommigen zeggen dat ze rode ogen en ijzeren tanden heeft, een boosaardig wezen dat kleine kinderen als avondmaal opeet. Anderen hebben medelijden met haar en verwijten hun dorpsgenoten dat ze onwaarheden over heksen verspreiden. Tenslotte, wordt Reka verteld: ze kennen wel duisternis, maar ze kennen ook licht.
Indie spotlight
(Afbeelding credit: Panic)
Turn-based fantasy RPG Arco verpakt grote, vertakkende beslissingen in een kleine en verbluffende niet-Westerse wereld – nu begrijp ik waar alle ophef over ging
Deze dualiteit is iets dat me bijblijft terwijl ik de eerste twee uur van Reka verken. Ik verwonder me over de felle zon die laag aan de hemel staat, een winterse herinnering aan de donkere nacht die komen gaat. Ik kijk naar het kabbelende beekje niet ver weg, naar het groene gras dat vlakbij wiegt, de mistige onzekerheid van het bos vlak daarachter. Er zijn zoveel van deze merkwaardige momenten van duisternis en licht in Reka dat ik, zelfs voordat ik Baba Jaga ontmoet, al het gevoel heb dat we goede vrienden zullen worden.
Als de koele gloed van de herfst op het bos valt, komt er een oude magie tot leven. Een jong meisje, Reka, staat op het punt een sluimerende kracht in haar wakker te maken, precies zoals haar leraar en mogelijke vertrouweling hoopte. Ik verbrand de botten van een reeds lang gestorven wezen met de verzengende aanraking van Svarog, de Slavische god van het vuur. Uit deze botten wordt een nieuw leven geboren – en ook mijn gloednieuwe huis.
Reka is een knus spel gemaakt voor mensen die zichzelf normaal gesproken geen knusse gamers noemen. Knoestige bossen en fluisterende boomtoppen wekken niet altijd de warme gevoelens in ons op, maar ik ben nu al gefascineerd. Dit gevoel van verwondering en sprookjesachtige grillen doordrenkt elke centimeter van Reka’s betoverende wereld, en hoewel de game zich nog in Early Access bevindt, ben ik er meer dan van overtuigd dat Emberstorm Entertainment niets minder dan magie heeft gecreëerd.
Een echte Reka-ning
(Afbeelding credit: Fireshine Games)
Het eerste wat me opvalt aan Reka is hoe adembenemend het eruitziet. Als ik deze charmante weergave van het oude Oost-Europa binnenstap, word ik begroet door weelderig groen gras en boomkruinen met de kleur van honing terwijl ik op weg ben naar het dorpje Kopnik.
Een paar stille gesprekken met de bemoeizuchtige inwoners, die maar al te graag roddelen met de vreemde reiziger, geven aan dat dit vredige dorpje meer in petto heeft dan je op het eerste gezicht zou denken. In de buurt woont een oude vrouw, helemaal alleen in een hut. Sommigen zeggen dat ze rode ogen en ijzeren tanden heeft, een boosaardig wezen dat kleine kinderen als avondmaal opeet. Anderen hebben medelijden met haar en verwijten hun dorpsgenoten dat ze onwaarheden over heksen verspreiden. Tenslotte, wordt Reka verteld: ze kennen wel duisternis, maar ze kennen ook licht.
Indie spotlight
(Afbeelding credit: Panic)