Er is geen betere weergave van de magie in space westerns dan de momenten waarop Star Wars zich richt op de onderwereld. Misschien had ik dan ook niet verbaasd moeten zijn toen ik na vier uur dwalen door de open wereld van Star Wars Outlaws het gevoel kreeg terug te zijn in de woestijnen van het Wilde Westen van het originele Red Dead Redemption.
Praktisch gezien bouwt Outlaws een open wereld die minder aanvoelt als de collectathon-checklist die je misschien gewend bent van Ubisoft, en in plaats daarvan als een open canvas waarop interessantere verhalen en missies kunnen plaatsvinden. Net als in het oude westen van Rockstar zijn er dingen te ontdekken in de verre vlakten, maar je zult geen torens beklimmen om kaartmarkeringen te ontdekken met allerlei standaardactiviteiten om te voltooien.
Het team van Ubisoft’s Massive heeft herhaaldelijk benadrukt dat Star Wars Outlaws draait om het vervullen van die schurkenfantasie – en dat betekent dat alles, inclusief de open wereld, is gebouwd om die droom te vervullen. Je hoort misschien iets fluisteren in een cantina dat je wijst op een lucratieve score op een verborgen basis in de wildernis, waardoor je een echt, verhaalgedreven doel hebt voor je verkenningstocht. Tijdens mijn hands-on was ik stomverbaasd over hoe organisch de ontwikkelaars dit allemaal hebben weten te maken.
Syndicaat-oorlogen
(Afbeelding credit: Ubisoft)
“De bedoeling op hoog niveau was nooit om je te dwingen iets van een checklist te doen.”
Julian Gerighty, creatief directeur
Mijn demo begon met hoofdrolspeler Kay Vess die een ruwe landing maakte op Toshara en ontsnapte aan golven plunderende bandieten in een grote achtervolging op een speedfiets. Dit is de introductie van de adrenalinemeter, die tijdens gevechten wordt opgeladen en waarmee je, als hij vol is, de actie kort kunt pauzeren om vijanden te markeren en ze direct neer te schieten met een indrukwekkend staaltje gunslinging – misschien wel de meest duidelijke knipoog van de game naar Red Dead.
De achtervolging leidde me naar de stad Mirogana, die dient als centraal punt voor zowel de onderwereldactiviteiten van Toshara als de actie in de game in dit gebied. Hier wordt mijn doel al snel om contact te leggen met Gorak, hoofd van de Pyke-misdaadsyndicaat op de planeet, en er lijken meerdere manieren te zijn om dit voor elkaar te krijgen – ofwel door een uitnodiging te kopen van een louche verkoper aan de voorkant, of door zijn kantoor boven de cantina binnen te sluipen via een ventilatieschacht. Hoe dan ook, Gorak is niet al te onder de indruk van je plotselinge inbraak en ik krijg al snel een missie van een andere onderwereldfiguur om Goraks basis te infiltreren en wat informatie te stelen.
Er is geen betere weergave van de magie in space westerns dan de momenten waarop Star Wars zich richt op de onderwereld. Misschien had ik dan ook niet verbaasd moeten zijn toen ik na vier uur dwalen door de open wereld van Star Wars Outlaws het gevoel kreeg terug te zijn in de woestijnen van het Wilde Westen van het originele Red Dead Redemption.
Praktisch gezien bouwt Outlaws een open wereld die minder aanvoelt als de collectathon-checklist die je misschien gewend bent van Ubisoft, en in plaats daarvan als een open canvas waarop interessantere verhalen en missies kunnen plaatsvinden. Net als in het oude westen van Rockstar zijn er dingen te ontdekken in de verre vlakten, maar je zult geen torens beklimmen om kaartmarkeringen te ontdekken met allerlei standaardactiviteiten om te voltooien.
Het team van Ubisoft’s Massive heeft herhaaldelijk benadrukt dat Star Wars Outlaws draait om het vervullen van die schurkenfantasie – en dat betekent dat alles, inclusief de open wereld, is gebouwd om die droom te vervullen. Je hoort misschien iets fluisteren in een cantina dat je wijst op een lucratieve score op een verborgen basis in de wildernis, waardoor je een echt, verhaalgedreven doel hebt voor je verkenningstocht. Tijdens mijn hands-on was ik stomverbaasd over hoe organisch de ontwikkelaars dit allemaal hebben weten te maken.
Syndicaat-oorlogen
(Afbeelding credit: Ubisoft)
“De bedoeling op hoog niveau was nooit om je te dwingen iets van een checklist te doen.”
Julian Gerighty, creatief directeur
Mijn demo begon met hoofdrolspeler Kay Vess die een ruwe landing maakte op Toshara en ontsnapte aan golven plunderende bandieten in een grote achtervolging op een speedfiets. Dit is de introductie van de adrenalinemeter, die tijdens gevechten wordt opgeladen en waarmee je, als hij vol is, de actie kort kunt pauzeren om vijanden te markeren en ze direct neer te schieten met een indrukwekkend staaltje gunslinging – misschien wel de meest duidelijke knipoog van de game naar Red Dead.
De achtervolging leidde me naar de stad Mirogana, die dient als centraal punt voor zowel de onderwereldactiviteiten van Toshara als de actie in de game in dit gebied. Hier wordt mijn doel al snel om contact te leggen met Gorak, hoofd van de Pyke-misdaadsyndicaat op de planeet, en er lijken meerdere manieren te zijn om dit voor elkaar te krijgen – ofwel door een uitnodiging te kopen van een louche verkoper aan de voorkant, of door zijn kantoor boven de cantina binnen te sluipen via een ventilatieschacht. Hoe dan ook, Gorak is niet al te onder de indruk van je plotselinge inbraak en ik krijg al snel een missie van een andere onderwereldfiguur om Goraks basis te infiltreren en wat informatie te stelen.
Dit soort dubbelspel is precies waar een goed verhaal over een sympathieke outlaw om draait en Star Wars Outlaws zit er vol mee. Uiteindelijk bevestigt de informatie op Gorak’s basis dat een van zijn luitenanten een verraad aan het beramen is. Je kunt in hun plan meegaan of de informatie terugrapporteren aan Gorak zelf. Ik koos voor het laatste, waardoor ik genoeg invloed kreeg bij de Pykes in het factiesysteem van het spel om vrij spel te krijgen in hun basis.
Dit is slechts de inleidende verhaalmissie, maar het is de loop die je door Star Wars Outlaws heen zult zien. Je vindt een missie die je moet doen, een aantal manieren om hem te volbrengen, een paar facties die je prestaties zullen opmerken – positief of negatief – en een beloning voor het volbrengen ervan. Elke missie – zowel de zijmissies als het hoofdverhaal – die ik heb gespeeld, sloot netjes aan op zowel het factiesysteem als het verhaal van Kay’s reizen door de onderwereld, zodat het voelde alsof het deel uitmaakte van een groter, meer samenhangend geheel.
Meld je aan voor de GamesRadar+-nieuwsbrief
Wekelijkse digests, verhalen uit de communities waar je van houdt en meer
Neem contact met me op met nieuws en aanbiedingen van andere Future-merkenOntvang e-mail van ons namens onze vertrouwde partners of sponsorsDoor je gegevens op te geven, ga je akkoord met de algemene voorwaarden en het privacybeleid en ben je 16 jaar of ouder.
De checklist overboord
(Afbeelding credit: Ubisoft)
“Het was nooit de bedoeling om je te dwingen iets van een checklist te doen,” vertelt creative director Julian Gerighty. “Het was altijd ‘Ga erop uit, probeer die informatie op te sporen die je hebt gehoord over die ene expert die je misschien kan helpen met je speeder’. Onderweg zie je een schip neerstorten en dan ga je het onderzoeken. En de dingen gebeuren na elkaar en het voelt heel natuurlijk, omdat jij beslist om die dingen te doen in de volgorde waarin jij ze wilt doen. Dus het voelt heel natuurlijk en het voelt niet alleen heel ingebakken in de wereld die we hebben gebouwd, maar ook in de fantasie van de outlaw.”
Net zoals Gerighty zegt, doet Outlaws zijn uiterste best om ervoor te zorgen dat zijn activiteiten niet aanvoelen als een checklist. Misschien verandert dat diep in het spel, als je een ton aan informatie hebt gevonden en allerlei potentiële missies op je kaart hebt staan, maar de doelen die ik vond waren gevarieerd en belonend genoeg dat ik steeds meer wilde.
Er is geen betere weergave van de magie in space westerns dan de momenten waarop Star Wars zich richt op de onderwereld. Misschien had ik dan ook niet verbaasd moeten zijn toen ik na vier uur dwalen door de open wereld van Star Wars Outlaws het gevoel kreeg terug te zijn in de woestijnen van het Wilde Westen van het originele Red Dead Redemption.
Praktisch gezien bouwt Outlaws een open wereld die minder aanvoelt als de collectathon-checklist die je misschien gewend bent van Ubisoft, en in plaats daarvan als een open canvas waarop interessantere verhalen en missies kunnen plaatsvinden. Net als in het oude westen van Rockstar zijn er dingen te ontdekken in de verre vlakten, maar je zult geen torens beklimmen om kaartmarkeringen te ontdekken met allerlei standaardactiviteiten om te voltooien.
Het team van Ubisoft’s Massive heeft herhaaldelijk benadrukt dat Star Wars Outlaws draait om het vervullen van die schurkenfantasie – en dat betekent dat alles, inclusief de open wereld, is gebouwd om die droom te vervullen. Je hoort misschien iets fluisteren in een cantina dat je wijst op een lucratieve score op een verborgen basis in de wildernis, waardoor je een echt, verhaalgedreven doel hebt voor je verkenningstocht. Tijdens mijn hands-on was ik stomverbaasd over hoe organisch de ontwikkelaars dit allemaal hebben weten te maken.
Syndicaat-oorlogen
(Afbeelding credit: Ubisoft)
“De bedoeling op hoog niveau was nooit om je te dwingen iets van een checklist te doen.”
Julian Gerighty, creatief directeur
Mijn demo begon met hoofdrolspeler Kay Vess die een ruwe landing maakte op Toshara en ontsnapte aan golven plunderende bandieten in een grote achtervolging op een speedfiets. Dit is de introductie van de adrenalinemeter, die tijdens gevechten wordt opgeladen en waarmee je, als hij vol is, de actie kort kunt pauzeren om vijanden te markeren en ze direct neer te schieten met een indrukwekkend staaltje gunslinging – misschien wel de meest duidelijke knipoog van de game naar Red Dead.
De achtervolging leidde me naar de stad Mirogana, die dient als centraal punt voor zowel de onderwereldactiviteiten van Toshara als de actie in de game in dit gebied. Hier wordt mijn doel al snel om contact te leggen met Gorak, hoofd van de Pyke-misdaadsyndicaat op de planeet, en er lijken meerdere manieren te zijn om dit voor elkaar te krijgen – ofwel door een uitnodiging te kopen van een louche verkoper aan de voorkant, of door zijn kantoor boven de cantina binnen te sluipen via een ventilatieschacht. Hoe dan ook, Gorak is niet al te onder de indruk van je plotselinge inbraak en ik krijg al snel een missie van een andere onderwereldfiguur om Goraks basis te infiltreren en wat informatie te stelen.
Dit soort dubbelspel is precies waar een goed verhaal over een sympathieke outlaw om draait en Star Wars Outlaws zit er vol mee. Uiteindelijk bevestigt de informatie op Gorak’s basis dat een van zijn luitenanten een verraad aan het beramen is. Je kunt in hun plan meegaan of de informatie terugrapporteren aan Gorak zelf. Ik koos voor het laatste, waardoor ik genoeg invloed kreeg bij de Pykes in het factiesysteem van het spel om vrij spel te krijgen in hun basis.