In het eerste nummer van Brynmore, een nieuwe Gotische horror van vijf uitgaven van Steve Niles en Damien Worm, moet Mark Turner naar huis terugkeren en zijn onrustige verleden voor eens en voor altijd confronteren. Helaas is thuis in dit geval een vervloekt eiland en zijn de lokale bevolking niet echt blij om een lid van de oprichtingsfamilie te zien terugkeren.
Brynmore #1 is een typisch meeslepende opener van Niles, de 30 dagen van de nachtschrijver die op dit moment als een moderne meester van horror moet worden beschouwd, terwijl de kunst van Worm zwaar is op Domy -sfeer. Het is zeker een verleidelijke start van een veelbelovende nieuwe serie.
We spraken met Niles om meer te weten te komen over Brynmore, de blijvende aantrekkingskracht van eilandinstellingen, zijn voortdurende samenwerking met Worm en de echte wereldproblemen waar zijn hoofdrolspeler mee worstelt.
Maar voor dat alles, bekijk een galerij met covers voor Brynmore #1 hieronder bij (van links naar rechts) Damien Worm, Francesco Francavilla en Martin Simmonds.
Afbeelding 1 van 3 
newarama: Laten we beginnen met de plot van de nieuwe serie … waar gaat Brynmore over?
Steve Niles: Mark Turner keert terug naar Turner Island, zijn jeugdhuis, in de hoop opnieuw te beginnen, terwijl hij herstelt van jaren van alcoholisme, het wrak van zijn huwelijk, en hoopt zijn relatie met zijn tiener te genezen dochter. Turner Island is een klein, verwaarloosd barrière -eiland voor de oostkust, vernoemd naar zijn familie honderden jaren eerder, en lang gedacht te worden vervloekt. Mark heeft daar nooit veel aandacht aan besteed, maar terwijl hij werkt aan het renoveren van de verlaten oude kerk in een huis voor zichzelf, begint hij erachter te komen dat de oude Curse van Turner misschien meer is dan alleen een gerucht.
nrama: vertel ons iets meer over Mark, je hoofdrolspeler? Wie is hij en wat wil hij?
Niles: Mark is moe, hij loopt zijn hele leven uit zijn familie -erfenis. Dus nu wil hij op een nieuwe manier teruggaan naar zijn roots, begin opnieuw en omgaan met zijn demonen. Hij is een goede kerel, maar hij heeft veel slechte keuzes gemaakt, dus we ontmoeten hem meteen bij deze nieuwe start, waar hij echt probeert dingen goed te krijgen.
nrama: Er is iets van nature fascinerends aan eilanden, nietwaar? Wat kun je ons hierover vertellen?
Niles: eilanden zijn ongeveer zo afgelegen als je kunt krijgen, wat geweldig is voor horror. De barrière -eilanden voor de oostkust zijn vol met alle soorten geschiedenis. Ik ben opgegroeid in Virginia, dus ik kende de Roanoke -kolonie sinds ik een kind was, dat altijd een intrigerend mysterie is geweest. Het plaatsen van Brynmore op een van deze eilanden, maar het benoemen naar de hoofdpersoon geeft het een lange en donkere erfenis om mee te spelen.
Deze was ook een beetje autobiografisch op verschillende niveaus, dus kijkend naar de geschiedenis van de barrière -eilanden leidde tot het idee.
nrama: je zei dat Mark pas nuchter is. Is er een verband tussen de dingen waar hij in het verleden mee worstelt en de vloek die hij op het eiland ontmoet?
Niles: zeker. Alcoholisme en verslaving gebeuren niet alleen, het draait allemaal om het omgaan met pijn en meestal kinderpijn. Mark’s terugkeer naar de plaats die hem zoveel pijn heeft veroorzaakt, is zijn manier om alles onder ogen te zien, en nu probeert hij nuchter te blijven terwijl hij het doet.
Afbeelding 1 van 5
nrama: ouderschap is een ander groot thema. Waarom wilde je dat aanpakken?
Niles: Ja, ik ben geneigd dat thema veel te bezoeken. Ik ben nooit vergeten hoe het was om een kind te zijn, en mijn relatie met mijn ouders was niet gemakkelijk. Familie is zo ingewikkeld, maar hoe ouder ik word, hoe meer ik mijn eigen ouders en hun worstelingen begrijp. We waren/zijn allemaal kinderen, en het thema is universeel, dus het toevoegen van dat aspect was logisch voor een man die zijn leven probeerde uit te zoeken.
nrama: je hebt gezegd dat je de titel had gehad die Brynmore had opgeslagen voor een project – wat maakte dit de juiste? En waar kwam de titel vandaan?
Niles: Brynmore was een heel coole naam die ik jaren geleden tegenkwam. Het betekent “grote heuvel”, dus het is een geweldige monsternaam. Ik begon iets met Kelley Jones in 2009, maar het ging nergens heen. Toen had ik een monster genaamd Brynmore toen Nat Jones en ik in 2016 heilige harten begonnen, maar dat paste uiteindelijk niet. Brynmore voelt zich oud en vastgebonden aan het land, dus ik moest het juiste verhaal vinden.
nrama: je werkt met Damien Worm aan deze serie. Wat vind je leuk aan zijn werk?
Niles: hij is de beste, ik hou van Damien’s werk. Het was echt cool om zijn werk door de jaren heen te zien. Hij staat open voor ideeën, hij investeert zijn tijd in onderzoek naar plaatsen, kostuums, uiterlijk. We hebben het geweldig om heen en weer te gaan op verhalen.
nrama: hoe is je samenwerking in de loop der jaren veranderd?
Niles: Ik vond Damien oorspronkelijk op Facebook, ik hield van zijn werk, dus ik heb hem gemaild. Hij was echt cool en open meteen, en voor uitdagingen. Ik zou zeggen dat het nog comfortabeler is geworden, we kennen elkaar allebei goed, ik denk dat we twee van ons in oktober -factie naar Netflix echt een reis waren, en hij was zo cool gedurende het hele proces. Grappig genoeg hebben we nooit echt gesproken, het is altijd door e -mail geweest omdat we geen van beiden de taal van de ander spreekt.
nrama: Waarom denk je dat horror zo’n goed genre is voor het aanpakken van grote real-world thema’s?
Niles: toevoegen van dat soort stress op iemand die worstelt om het rechte en smalle pad te gaan, is iets waar velen zich mee kunnen verhouden. Bovendien is het volkomen cathartisch om die relateerbare momenten tussen schrik te laten gebeuren.
nrama: Wat is het volgende voor jou?
Niles: Ik heb een paar dingen in de werken van Dark Horse en anderen. Ook aan een ander project met Damien werken. Deze is een kerstspookverhaal.
Brynmore #1 wordt gepubliceerd door IDW op 14 juni.
Ontdek onze lijst met de beste horrorstrips aller tijden.