Onze grondstoffencontroller, een stukje van de utilitaire maar gestroomlijnde geometrie van Homeworld 3, zweeft in de buurt van een puinveld. Kleinere grondstoffenverzamelaars zwermen eromheen, hun oranje stralen zuigen materiaal op dat onze onderzoeks- en bouwwachtrijen voedt. Ze worden bewaakt door interceptors, al bijna 25 jaar de steunpilaar van de luchtgevechten in deze serie. We drukken op de spatiebalk, luisteren naar het getrommel als het beeld zich terugtrekt in de sensoroverlay en bekijken de tactische kaart. Vijandelijke pictogrammen zijn verschenen. We scramblen onze interceptors. Motorsporen dansen tegen de gloed van een nevel, terwijl het gepraat van de eenheden steeds dringender wordt en de score van Paul Ruskay overgaat van synths naar percussie.
Misschien nog wel meer dan de baanbrekende ruimtegevechten, volledige 3D, intuïtieve UI of aanhoudende vloten, wordt Homeworld herinnerd om zijn sfeer. De hard sciencefiction-esthetiek, de invloeden uit het Midden-Oosten, de minimalistische cutscènes en de afstandelijke professionaliteit van uw adviseurs, in contrast met het hectische tempo van de gevechten, roepen iets op dat nergens anders geëvenaard is. Hoewel we weinig over de campagne weten, is het een opluchting om die sfeer hier zo volledig terug te vinden.
Oorlogsspellen
(Afbeelding credit: Blackbird Interactive)Inschrijven
(Afbeelding credit: Future PLC)
Dit artikel verscheen oorspronkelijk in Edge magazine. Abonneer u op Edge magazine voor meer diepgaande interviews, recensies, features en meer, die u thuis of op uw digitale apparaat ontvangt.
De eenvoudige vernuftigheid van de structuur van Homeworld keert terug. Sneltoetsen die routinematige acties zoals oogsten stroomlijnen; controlegroepen die het gemakkelijker maken om een gevarieerde vloot te beheren via het spel van het afstemmen van de sterke punten van bondgenootschepen op de zwakke punten, formaties en gedragingen van vijandelijke schepen; het zuinige eenheidsplafond; de eb en vloed van het uitzoomen om orders te geven en het inzoomen om een schip naar de overwinning of ondergang te volgen. Maar er zijn ook subtiele toevoegingen
Eenhedenpraatjes zijn dynamisch, met eenheden die anders reageren op een veranderende situatie: trek de escorte van een grondstoffenverzamelaar weg en u zult het horen als ze onder vuur komen te liggen. Hoewel het XYZ-bewegingswiel aanwezig is, zijn bepaalde strategische punten omcirkeld en kunnen eenheden daarheen worden gestuurd met een klik op de cirkel. De bediening van de camera is verfijnd, waardoor het moeilijker is om per ongeluk opdrachten te geven of per ongeluk uit het speelgebied te pannen, en gemakkelijker om er doorheen te bewegen. De tactische pauze keert terug, maar wordt aangevuld met vier spelsnelheidsopties (uitgeschakeld in multiplayer).
Andere toevoegingen zijn substantiëler. Het grootste deel van onze sessie is gericht op War Games, een PvE Roguelike-modus die alleen of samen met maximaal drie spelers kan worden gespeeld. Spelers werken tegen getimede vijandelijke golven om een reeks willekeurige doelen te voltooien, van het escorteren van een VIP tot het veroveren van een locatie. Zelfs met een ervaren Gearbox-speler aan het roer worden onze vaardigheden op de proef gesteld.
Wedstrijden bestaan uit drie levels, met als hoogtepunt wat Gearbox losjes een eindbaasgevecht noemt – in ons geval een confrontatie met een machtige slagkruiser. Tijdens een wedstrijd kunnen artefacten verzameld worden om bepaalde eenheden te bufferen, debuffen of zelfs vrij te spelen. Aan het einde van een match wordt een permanente beloning verdiend, die momenteel de vorm aanneemt van artefacten en verschillende startvloten voor de volgende ronde.
Missies vinden plaats op slagvelden die een verrassende verscheidenheid aan levelontwerp bieden, waaronder puinvelden, mijnfaciliteiten en gigantische megalieten. Deze structuren veranderen levels van een bolvormige ruimte in tactisch gevarieerde speelvelden en bieden nieuwe mogelijkheden voor uitvluchten en dekking: vlieg bijvoorbeeld met een eskader door een faciliteit om een vijand te omsingelen, of omhels een monoliet om uw kapitale schip tegen vijandelijk vuur te beschermen.
De toevoegingen ondermijnen het gevoel van Homeworld niet en maken het ook niet makkelijker. Het zijn eerder redenen om u meer te bieden en de serie nieuwe diepgang te geven. Er zijn misschien geen mogelijkheden om net zo revolutionair te zijn als het origineel, dat een blikseminslag in een fles was, maar dit vervolg is op weg om de beste thuiskomst te bieden.
Dit artikel verscheen voor het eerst in Edge Magazine nummer 392. Neem een abonnement op Edge of koop een los nummer voor meer geweldige artikelen, diepgaande interviews en meer.