Van alle entertainmentindustrieën is videogames de enige sector die weinig respect toont voor het verleden. De boeken van Dickens worden niet stopgezet alleen omdat nieuwere auteurs worden gepubliceerd, en de toneelstukken van Shakespeare worden niet verlaten vanwege de taal die verouderd is (hoewel zijn komedies helemaal niet grappig zijn). Toch verdwijnen games altijd uit de verkoop.
Vaak glijden games uit de markt vanwege geen schuld van de mensen die ze hebben gemaakt. Consoles gaan uit de productie, licenties vervallen zonder te worden vernieuwd, bedrijven die de rechten bezitten, gaan buste of worden uitgekocht, en dan – Whoomf – het spel verdwijnt in een trekje kapitalisme. Desalniettemin is het een ontmoedigend feit dat zeer weinig uitgevers enige vorm van moeite doen om alles behalve de meest winstgevende inzendingen in hun beschikbare catalogi te houden. Noem elke game die slechts 20 jaar geleden is uitgebracht, en er is een kans dat er slechts twee manieren zijn om het vandaag te spelen: ofwel stof af stof en bidden dat het werkt, of uw gamingtenen in de duistere wereld van onofficiële emulatie dompelen .
Maar met zoveel bedrijven die terughoudend zijn om tijd en geld te besteden aan het beschikbaar houden van oude spellen, is er een andere optie om te overwegen. Een die we al een paar uitgevers zien nemen. Een extreem, ongelooflijk genereus voorbeeld is Hitman 3. Nu omgedoopt tot Hitman World of Assassination, het omvat het geheel van de vorige twee wedstrijden gratis. Door de vorige inzendingen op deze manier te omhullen, legt IO Interactive een verklaring af: het wil niet dat het werk dat het heeft gedaan, verdwijnt, en het is toegewijd om die spellen mee te nemen waar de reis van Agent 47 hem daarna brengt.
Het staat op het spel
(Afbeelding Credit: EA) Abonneren!
(Image Credit: Future, Square Enix)
Deze functie verscheen voor het eerst in Play Magazine – Abonneer u hier om te besparen op de coverprijs, exclusieve covers te krijgen en elke maand aan uw deur of apparaat te laten bezorgen.
Soms wordt een spel stopgezet of zijn de servers uitgeschakeld, simpelweg omdat spelers interesse verliezen (of nooit hebben getoond). Op een gerelateerde opmerking, we hebben al jarenlang multiplayer -modi kaarten en wapens gezien. Call of Duty bijvoorbeeld introduceert regelmatig de verzending en Nuketown -kaarten in een of andere vorm. Dit idee heeft zijn ultieme vorm bereikt in Battlefield 2042. Met haar aanpasbare portal -element kan zowel ontwikkelaars als de gemeenschap een groot aantal kaarten, klassen, wapens en gadgets gebruiken van Battlefield 3, 1942 en Bad Company 2.
De bovenstaande voorbeelden behouden elementen van oudere games in verschillende mate, maar ze hebben allemaal één ding gemeen: in plaats van direct uit de originelen te worden getild, is alles uit het verleden op een of andere manier bijgewerkt. Oudere Hitman -niveaus zijn aangepast om de nieuwste gadgets en systemen op te nemen; Hergebruikte kabeljauwkaarten zien er glanzender uit en hebben soms kleine veranderingen om de spelstroom te verbeteren; En alles uit het klassieke slagveld, naast de esthetische gloei, is enigszins geschud om het gebruik van de nieuwe vaardigheden en mechanica van 2042 mogelijk te maken.
Is het een perfecte oplossing en kan het voor elke game worden gebruikt? Natuurlijk niet. Maar het houdt ervaringen levend in een herkenbare vorm, maken spelers gelukkig en bieden ze een andere reden om games (en de bedrijven die hen maken) hun tijd en geld te geven. De omnibus -aanpak is populair bij boeken, films en tv. Waarom kan het niet de norm voor games worden?
hier is waarom het ertoe doet, wordt Sony serieuzer over het behoud van games