(Afbeelding tegoed: Bethesda / Nintendo)
Wat een week. Vandaag zijn er in ieder geval twee enorme games uitgebracht, Animal Crossing: New Horizons en Doom Eternal, dus of je nu gewelddadigheid of een virtuele vakantie nodig hebt, je hebt iets nieuws te spelen. We hebben ons team gevraagd met welke van de twee ze zouden rondhangen, en je kunt de antwoorden hieronder zien. Laat het ons weten als je het daarmee eens bent.
Dit is de laatste in een reeks grote vragen waarmee we onze schrijvers zullen ondervragen, dus deel uw antwoorden en suggesties voor onderwerpen met ons op Twitter.
Animal Crossing. Ja, nog steeds
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
Ik bekijk Animal Crossing: New Horizons nu een maand en ik voel me al #gezegend. New Horizons spelen is nu nog maar een deel van mijn dag, ik speel het bij het ontbijt, terwijl de ketel kookt, om me af te leiden van de somberheid van het huidige nieuws. Het is meteen een uitje en het is gewoon het beste om de rest van de wereld een minuut of zes uur te overstemmen. Er is altijd iets om mee bezig te zijn, en past mooi bij het feit dat ik gewoon kan zien hoe mijn partner Doom speelt terwijl ik meer bloemen plant. geluk. Sam Loveridge
Doom, want het eiland laat me koud
(Afbeelding tegoed: Bethesda)
Je kunt mijn antwoord vanaf het begin afwijzen als je het niet eens bent met deze stelling: ik krijg Animal Crossing niet. Ik mis niet de legioenen fans die hun tassen inpakken voor schattige kapitalistische avonturen met Tom Oplichter Nook, noch het plezier dat het hen geeft. Het is gewoon dat ik het in het verleden heb geprobeerd te spelen en ik heb er niets uit gehaald. Geen charmante verhalen over een band met dorpelingen. Geen keurig ingericht huis. Alleen het gevoel dat ik de paar uur die ik kon opbrengen vastzat in een tijdbak.
Wat nog belangrijker is, ik ben klaar voor Doom. Ik heb op dit moment het soort onbeschaamd luide, onbezonnen en snelle demon-bashing nodig in mijn leven. Geef me nu die hartslagverhogende, ingewikkelde sprayende, zware metalen strijd. Het vuur van de hel moet worden gedoofd, en ik neem dat over een wasbeer (Tanuki? Wat hij ook is, hij is een shill) die de meeste verhuurders er in vergelijking positief liefdadig uit laat zien. Ben Tyrer
Animal Crossing, alleen omdat mijn verdomde partner het niet speelt
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
We zitten momenteel vast in een heel klein appartement en mijn partner wil alleen maar Doom Eternal spelen. Het is alles waar hij over praat, het is alles waar hij aan denkt, en we hebben al problemen om het Xbox-spel gelijkelijk tussen ons in evenwicht te houden – en dat is voordat ik hem in Doomguy’s crop top laat stappen. Zo zeker, ik ben erg opgewonden over Doom Eternal en heb er tot nu toe van genoten, maar zodra ik mijn Animal Crossing: New Horizons-levering ontvang (die nog steeds gepland staat voor morgen, alsjeblieft, papa Bezos, geef me deze) ding en ik stop met het subtweeten van je voor een hele dag), ik kan in de hoek van mijn kamer zitten, ongeveer twee meter verwijderd van mijn liefde, en hem volledig negeren. Ik heb eigenlijk nog nooit een Animal Crossing-game gespeeld, maar ik ben geïndoctrineerd door mijn collega GR + -staf, dus ik denk dat je me gerust een dorpse fanaat kunt noemen. Mijn partner heeft absoluut geen zin om het spel te spelen, dus hij kan gewoon doorlopen. Met liefde, Alyssa Mercante
Beide met tegenzin
(Afbeelding tegoed: Bethesda / Nintendo)
Doom’s unieke merk van pulserende, kinetische moord zou op elke andere dag mijn keuze zijn in de Doom Crossing Wars. Het lijkt erop dat het alles heeft wat ik wil van een vervolg: groter, beter en meer bloed. Toch is de focus van Animal Crossing op de gemeenschap onmiskenbaar verleidelijk en zal me waarschijnlijk ergens in het weekend aantrekken. Dus ik roep een wapenstilstand.
Ook al ben ik door en door een Doom-man, ik kan niet ontkennen dat het enorme enthousiasme van Animal Crossing-fans echt fantastisch was om te zien en ik ben enthousiast voor beide.
Natuurlijk, ik zou liever demonen uit elkaar halen en hen hun organen dwingen te voeren in plaats van een kruiwagen aan klokken te danken aan #TomNookTheCrook, maar in deze moeilijke tijden moet je plezier vinden waar je het kunt krijgen. Zelfs als dat genot naar mijn smaak een tikkeltje te veel is. Trouwens, een uitje op het eiland klinkt nu best goed. Bradley Russell
Doom, honderd procent – alleen nog niet helemaal
(Afbeelding tegoed: Bethesda)
Dit is een gemakkelijke en moet voor mij Doom zijn. Maar, wie maak ik een grapje? Ik ga geen game ophalen op de releasedag of week! Ik heb het te druk met het inhalen van games van jaren geleden om eigentijds en relevant te zijn in dit gesprek. Desalniettemin speelt een snelle, meestal belachelijke first-person shooter zich af in een vurig hellandschap; Demon’s gezichten verpletteren en ze uit elkaar scheuren; en al die agressie matchen met een Mick Gordon metal soundtrack zou op dit moment een ideale afleiding zijn van de echte wereld. Om mijn keuze samen te stellen en te bevestigen, zoals Ben T, krijg ik The Baffling Animal Game gewoon niet. Kijk, ik … gewoon niet … ik bedoel … al die twee-heid … hoe … gewoon, wat ?! Ik snap het echt niet. (Ik heb ook geen Switch of geef niet echt om Nintendo-spellen, over het algemeen zoooo * grimassen emoji *) Dus jullie kunnen daaraan vasthouden, ik zal Doom Eternal nemen – zo nu en dan als ik het kan ophalen, voeg het toe aan de achterstand en ga door met die hele cyclus. Het is misschien mijn spel van 2022; op dezelfde manier dat 2016 Doom nu alleen op mijn to-play-imminently-lijst staat. Rob Dwiar
Animal Crossing: New Horizons de hele dag elke dag
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
Ik voel de behoefte om dit vooraf te laten gaan door te zeggen dat ik Doom echt leuk vind. Ik zal ongetwijfeld op een gegeven moment in een of andere demonische actie in de hel duiken, maar als het erop aankomt, wint Animal Crossing: New Horizons gemakkelijk dit specifieke gevecht voor mij. Ik wacht al jaren op een nieuw Animal Crossing-spel. Van die zalig eenvoudige dagen met het vangen van vis op mijn GameCube – en zelfs wanhopig proberen elke truc uit het boek te trekken om van school te blijven zodat ik het meer kon spelen (sorry, mama) – om terug te duiken in zijn zachte wereld op mijn 3DS, Animal Crossing is een constante aanwezigheid in mijn leven. Het spelen is alsof je in een veilige, gezellige deken wordt gewikkeld, en het is iets dat ik nu meer dan ooit nodig heb. Ik kan bijna niet wachten om herenigd te worden met al mijn schattige vrienden. Sorry, Doomguy – Ik zit stevig in team Isabelle. Heather Wald
Doom, en het komt niet eens in de buurt
(Afbeelding tegoed: Bethesda)
Ik heb honger naar Doom Eternal sinds ik voor het eerst speelde op een pre-E3-evenement in 2019, en geen enkele schattige eiland-hijinks zal me ervan weerhouden om er zo snel mogelijk doorheen te scheuren. Ik genoot enorm van Doom (2016), maar het voelde altijd tekortschieten op een paar belangrijke gebieden, en Doom Eternal heeft in feite elk probleem dat ik had opgelost terwijl ik de toch al geweldige actiebits op 11 zette. Gevechten zijn dynamischer dankzij een vernieuwd hulpbronnensysteem, demonen zijn slimmer en gevarieerder en niveaus zijn veel creatiever dankzij nieuwe verticaliteit en uitgebreide bewegingssystemen. Trouwens, ik kom net van een paar grote JRPG’s af, en ik sta op het punt om een andere aan te gaan met Persona 5 Royal, dus ik zou nu echt voor een eenvoudige shooter kunnen gaan. Ik speel misschien Animal Crossing: New Horizons op een gegeven moment – en dat is behoorlijk groot mei, omdat ik de neiging heb om me te vervelen met sandbox-achtige games – maar pas na een paar duizend glorie-doden. Austin Wood
Animal Crossing, omdat het een verandering in levensstijl is
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
De eerste keer dat ik Animal Crossing op GameCube speelde, was het een verhuur van Blockbuster-video. Hoe speel je een game met een real-world schema in het tijdschema van een huurperiode van een week? Door Blockbuster veel geld te geven totdat je je ouders eindelijk overtuigt om gewoon een exemplaar te kopen, blijkt het. Ik heb tientallen uren in de eerste Animal Crossing gestoken en nadat ik Wild World en City Folk had overgeslagen, deed ik bijna hetzelfde voor New Leaf. Toen werd ik het beestjes op het eiland beu om bellen te maken en liet ik het vallen als een slechte gewoonte. Ik ben sindsdien als persoon gegroeid en het klinkt alsof Animal Crossing ook wat zelfreflectie heeft gedaan (eerlijk gezegd ben ik het meest enthousiast over de veranderingen in inventarisaties en kledingkasten). Ik wil Doom Eternal spelen, maar ik weet dat ik de campagne over een week of zo doorloop en dan verder ga. Ik ben klaar om me weer te verbinden aan Animal Crossing. Connor Sheridan
Doom. Omdat ik in het echt banken en een huis heb
(Afbeelding tegoed: Bethesda)
Ik weet niet wat het is met Animal Crossing, dat is gewoon een grote … haalt mijn schouders op. Ik speel heel veel games zoals Stardew Valley, Don’t Starve, No Man’s Sky, enz. – grote, grindige, enigszins doelloze games waarbij vooruitgang en ‘dingen krijgen’ vrijwel alles is wat er te doen is. Maar iets over de alledaagse meubelambities van Animal Crossing lijkt bizar. Een fantasietafel kopen doet het gewoon niet voor mij. Froggy Chair als meme, ik kan erachter komen. Iets wat een dag vissen kost om te verdienen, minder. Ik heb in 2015 een echte wasmachine gekocht en ik heb er nog steeds een hekel aan. Ik speel games om aan geldzorgen te ontsnappen en de angst van de consument te verpletteren en wat ik hier echt probeer te zeggen is Doom. Geef me een kettingzaag en jachtgeweer en een planeet vol demonen en ik kan stoppen met denken aan alle andere dingen waar ik dat wasmachinegeld aan had kunnen besteden. Leon Hurley
Beide? Geen van beide? Ik heb geen hond in dit gevecht
(Afbeelding tegoed: Disney)
Als iemand zonder geschiedenis of met name liefde voor een van beide franchises, zijn mijn loyaliteit in het Doom / Animal Crossing-debat net zo overbodig en kwetsbaar voor last-minute volatiliteit als de rentetarieven van Tom Nook. Misschien is dit een goede zaak. Onbewolkt door fandom of nostalgie, kan ik de relatieve aantrekkingskracht en onvolkomenheden van beide zien en kan ik dus een beter geïnformeerde beslissing nemen. Wie ben ik voor de gek aan het houden? Ik zal waarschijnlijk geen van beide kopen, niet in het minst omdat de economische toestand mijn vrekkigheidsstatus heeft doen escaleren tot DEFCON 5. Ik wens het beste voor beide games en hun respectievelijke gemeenschappen, maar ik zal me van deze specifieke stemming moeten onthouden. , op grond van persoonlijke neutraliteit. Als je het niet erg vindt, ga ik in een hoek mopperen over het feit dat The Last of Us 2, Watch Dogs Legion en Dying Light 2 mijn tijd nu niet bezig houden. Alex Avard
Heeft u een vraag die u door het GameMe-team wilt laten beantwoorden? Laat het ons weten Twitter.