Wie had gedacht dat het hiernamaals zo rommelig zou zijn? In Crypt Custodian ligt het landschap bezaaid met stapels afval en vreemde, duistere wezens die in kapotte potten en vuilnisbakken wonen, vallen me meteen aan. Gelukkig heb ik mijn trouwe bezem om vijanden weg te slaan en afval op te ruimen, maar eerlijk gezegd kan ik nog steeds niet geloven dat ik mijn tijd zo moet doorbrengen nadat ik ben overgegaan. Het is allemaal dankzij Kendra, de kikkerbewaker die mag beslissen wie goed of slecht is geweest, dat ik deze eeuwige schoonmaakklus heb gekregen. Als een pas overleden kat genaamd Pluto, hoopte ik naar het paleis in het hiernamaals te gaan, omdat een mede katachtige me vertelde dat het de plek is waar je naartoe gaat om in eeuwige gelukzaligheid over te gaan. Het klinkt zeker als de plek om te zijn, maar na het breken van een aantal potten, weigerde Kendra me de toegang en nu ben ik buiten het paleis gegooid; het verzamelen van afval dat nooit lijkt weg te gaan.
Ik moest die potten kapot slaan om verder te komen, dus wat moet een kat doen? Ik denk dat ik gewoon moet doorgaan met mijn conciërgetaken terwijl ik zelf een weg naar het paleis probeer te vinden. Als iemand die niet veel Metroidvania’s heeft gespeeld, heb ik het tot nu toe erg naar mijn zin gehad in Crypt Custodian. Het leven na de dood zit vol intriges en uitdagingen en de charmante vormgeving en personages trokken me al snel aan. Fans van de beste Metroidvania-games zullen zeker genieten van de bekende kenmerken, maar voor relatieve nieuwelingen zoals ik voelt het ook als een welkome instap.
Spookverhalen
(Afbeelding credit: Top Hat Sudios)Indie Spotlight
(Afbeelding credit: Fireshine Games)
Ik heb het gevoel dat ik Slavische folklore leef en adem in dit mystieke avonturenspel, en ik wil het nooit meer verlaten
Zodra ik buiten het paleis ben gegooid om voor eeuwig schoon te maken, begint mijn avontuur pas echt. Met wat platformwerk en puzzels door het hiernamaals heen, krijg ik in het eerste gebied de Crypt Custodian’s groove te pakken terwijl ik het opneem tegen een aantal mysterieuze vuilnisbakachtige vijanden en leer hoe ik uit de gevarenzone moet wegrollen. Het duurt niet lang voordat ik bij een gebouw kom met een neonlicht van een gevederde vriend die martini’s drinkt. Eenmaal binnen besef ik dat het een bar is die wordt gerund door een vogel genaamd Marla. Ze vertelt me dat ik in deze buurt nuttige upgrades en buffs kan kopen en zelfs kan betalen om wat hints te krijgen over waar ik nu naartoe moet als ik vast kom te zitten.
Wie had gedacht dat het hiernamaals zo rommelig zou zijn? In Crypt Custodian ligt het landschap bezaaid met stapels afval en vreemde, duistere wezens die in kapotte potten en vuilnisbakken wonen, vallen me meteen aan. Gelukkig heb ik mijn trouwe bezem om vijanden weg te slaan en afval op te ruimen, maar eerlijk gezegd kan ik nog steeds niet geloven dat ik mijn tijd zo moet doorbrengen nadat ik ben overgegaan. Het is allemaal dankzij Kendra, de kikkerbewaker die mag beslissen wie goed of slecht is geweest, dat ik deze eeuwige schoonmaakklus heb gekregen. Als een pas overleden kat genaamd Pluto, hoopte ik naar het paleis in het hiernamaals te gaan, omdat een mede katachtige me vertelde dat het de plek is waar je naartoe gaat om in eeuwige gelukzaligheid over te gaan. Het klinkt zeker als de plek om te zijn, maar na het breken van een aantal potten, weigerde Kendra me de toegang en nu ben ik buiten het paleis gegooid; het verzamelen van afval dat nooit lijkt weg te gaan.
Ik moest die potten kapot slaan om verder te komen, dus wat moet een kat doen? Ik denk dat ik gewoon moet doorgaan met mijn conciërgetaken terwijl ik zelf een weg naar het paleis probeer te vinden. Als iemand die niet veel Metroidvania’s heeft gespeeld, heb ik het tot nu toe erg naar mijn zin gehad in Crypt Custodian. Het leven na de dood zit vol intriges en uitdagingen en de charmante vormgeving en personages trokken me al snel aan. Fans van de beste Metroidvania-games zullen zeker genieten van de bekende kenmerken, maar voor relatieve nieuwelingen zoals ik voelt het ook als een welkome instap.
Spookverhalen
(Afbeelding credit: Top Hat Sudios)Indie Spotlight
(Afbeelding credit: Fireshine Games)
Ik heb het gevoel dat ik Slavische folklore leef en adem in dit mystieke avonturenspel, en ik wil het nooit meer verlaten
Zodra ik buiten het paleis ben gegooid om voor eeuwig schoon te maken, begint mijn avontuur pas echt. Met wat platformwerk en puzzels door het hiernamaals heen, krijg ik in het eerste gebied de Crypt Custodian’s groove te pakken terwijl ik het opneem tegen een aantal mysterieuze vuilnisbakachtige vijanden en leer hoe ik uit de gevarenzone moet wegrollen. Het duurt niet lang voordat ik bij een gebouw kom met een neonlicht van een gevederde vriend die martini’s drinkt. Eenmaal binnen besef ik dat het een bar is die wordt gerund door een vogel genaamd Marla. Ze vertelt me dat ik in deze buurt nuttige upgrades en buffs kan kopen en zelfs kan betalen om wat hints te krijgen over waar ik nu naartoe moet als ik vast kom te zitten.
Het blijkt dat al het afval dat ik heb opgeruimd en verzameld, wordt gebruikt als betaalmiddel, dus het loont om mijn rol als conciërge goed te vervullen. Er zit ook een jukebox in die me laat weten dat er overal in de wereld verzamelbare schijven met muziek te vinden zijn, als extra stimulans om elk hoekje en gaatje te verkennen.
Elke nieuwe vaardigheid voor Pluto heeft een bepaald aantal upgradepunten die je nodig hebt om hem toe te wijzen. Die kun je verdienen door uitdagingen te voltooien – zoals het opheffen van een vloek door 15 vijanden te verslaan zonder dood te gaan – of door ze te vinden die in de wereld verborgen liggen. In het begin heb ik alleen basisaanvallen voor mijn bezem, maar naarmate ik verder kom, krijg ik een krachtigere veegbeweging waarmee ik mijn bezem kan rondzwaaien om de menigte onder controle te houden. Tijdens de gevechten moet je het unieke aanvalspatroon van elke vijand leren kennen en je ontwijkrol goed gebruiken. Af en toe kom je een dreigend standbeeld tegen waarvoor je vijandelijke golven moet trotseren, wat mijn ontwijken en timing echt op de proef stelt.
(Afbeelding credit: Top Hat Sudios)