Het volgende artikel verscheen voor het eerst in het november 2023 nummer van SFX magazine. U kunt hier een gedrukt exemplaar kopen.
Hebt u wel eens een plek gevonden die u vreselijk bekend voorkomt, maar weet u niet waarom? Het is een gevoel dat de hele dag door uw SFX-hack spookt als we de studio in Newport bezoeken die de thuisbasis is van The Lazarus Project. Uiteindelijk valt het kwartje: de vorige keer dat we hier waren, zagen we David Tennant en Billie Piper bedreigd worden door Ood toen ze ‘The Impossible Planet’ filmden – en stapten we in de TARDIS van de Tiende Doctor. De herinnering voelt toepasselijk gezien wat we vandaag ontdekken: dat het Sky-drama voortaan meer “traditioneel” tijdreizen zal uitvoeren.
De eerste serie introduceerde de titulaire organisatie, die in staat is (dankzij een singulariteit voor de deur van de aarde) om rampzalige gebeurtenissen ongedaan te maken door de klok terug te zetten naar een “controlepunt” op 1 juli vorig jaar. Onze POV-figuur: de ongelukkige Lazarus-nieuweling George (Paapa Essiedu), die een natuurlijk vermogen heeft om onuitgesproken tijdlijnen op te roepen. Nadat zijn vriendin Sarah (Charly Clive) gedood werd door een vrachtwagen, heeft hij een gestolen atoombom laten ontploffen om zijn collega’s de tijd terug te laten draaien. Ondeugende George.
Serie twee introduceert een rivaliserende groep. Op de set krijgen we de kans om hun ondergrondse faciliteit te verkennen, te beginnen met een gelikt Zwitsers laboratorium – allemaal glazen bureaus en microscopen. Andere nieuwe sets waar we doorheen wandelen zijn een huisje in de Alpen (verwacht dus een stuntscène in de Alpen) en het ouderlijk huis van George. Het meest indrukwekkende bouwwerk is echter een enorme kamer die aanvoelt als een eerbetoon aan Ken Adam’s ontwerpen voor de Bond-films. Hoewel de muren voor het grootste deel uit greenscreen bestaan, is er een intrigerende fysieke component: een verhoogd platform met een spoor in het midden, waarop een kleine metalen capsule zit die lijkt op de nakomelingen van een bobslee en een jaren ’50 sciencefiction B-filmraket. Binnenin bevinden zich twee zitplaatsen voor degenen die op het punt staan om met hoge snelheid weg te schieten (met veiligheidsgordels, zoals gezondheids- en veiligheidsfunctionarissen graag zullen horen). Dit is een tijdmachine die “de cilinder” wordt genoemd – het soort dat u naar elke periode kan brengen.
Klaar. Klaar. Gaan.
(Afbeelding credit: Sky)
Het werd duidelijk dat zo’n technologie moest bestaan in de finale van de eerste serie, waarin het Lazarus team vastzat in de hel van Groundhog Day en een schijnbaar onontkoombare tijdlus van drie weken herhaalde, veroorzaakt door de creatie van een tweede singulariteit (mogelijk door de Chinese overheid), en waarin werd onthuld dat oud-collega Janet naar 2012 is getransporteerd. De overkoepelende missie van de tweede serie: red Janet, ontsnap uit de tijdlus en red de wereld. Fluitje van een cent.
“Ik had niet veel uitgestippeld,” bekent Lazarus-bedenker Joe Barton, die er helaas niet in slaagde om een recommissie te krijgen voor zijn Netflix-serie The Bastard Son & The Devil Himself. “Ik had nog nooit een tweede serie gehad, en verwachtte een beetje dat ik er nooit een zou krijgen, dus ik had er niet veel over nagedacht.” Hij heeft het over een artikel dat hij gelezen heeft waarin beweerd wordt dat er twee soorten schrijvers zijn: planners en broekschrijvers – nee, niet typen in je Y-vooronderbroek, maar “vliegen door de zetel van je broek”. Het lijkt erop dat Barton een broekschrijver is. “Ik heb mezelf absoluut in een interessante hoek geschreven, dus mijn belangrijkste reactie op het krijgen van een tweede serie was…” Hij pauzeert. “Ik wil niet zeggen lichte paniek, maar zeker een gevoel van ‘Oké, we moeten nu echt gaan uitzoeken hoe we uit deze onmogelijke situatie kunnen komen’.”
Stap één: duidelijk maken wie verantwoordelijk is. “Het Time Break Initiative blijkt degenen te zijn die [de tijdlus] onbewust hebben veroorzaakt, door hun bemoeienis met tijdreisexperimenten,” legt Barton uit. “Ze waren een afgescheiden rivaal voor het Lazarus Project.” Dus het is een soort Adidas/Puma schisma deal – maar dan voor tijdreizen, niet voor sportschoenen? Barton lacht. “Ja, eigenlijk wel! Puma en Adidas, of Spurs en Arsenal, Mario & Wario… Ze doen hetzelfde, maar ze kunnen niet met elkaar opschieten.” Hij voegt eraan toe dat het idee van Chinese overheidsbemoeienis (dat in de film naar voren kwam) is afgezwakt. “Ze hebben banden met andere regeringen, maar we wilden er een meer sciencefictionachtige entiteit van maken. We gaan ook in op de oorsprong van het Time Break Initiative en onderzoeken de geschiedenis van het Lazarus Project en in hoeverre de twee groepen elkaar overlappen.”
Totale tijdreischaos
(Afbeelding credit: Sky Max)
Verwacht deze serie een fysieke Lazarus tijdmachine te zien – meerdere versies zelfs. Hoewel het Time Break Initiative als antagonisten klinkt, zegt Barton liever dat zij en het Lazarus Project allebei “moreel grijze organisaties” zijn met “verschillende morele standpunten”. Het hoofd van Lazarus, Wes (Caroline Quentin), ziet dat anders. Zij beschouwt echt tijdreizen als “totale chaos”. “Haar standpunt is dat het een ramp zou zijn om een echte tijdmachine te maken. Het staat gelijk aan het maken van een kernbom – ik denk dat we zelfs naar Oppenheimer verwijzen. Zij en het Lazarus Project zijn erg tegen deze technologie, en een groot deel van de serie gaat over hoe het misschien een beter idee is om het bestaande ongedaan te maken.” Met de komst van deze concurrerende groep slaat de serie nieuwe wegen in. “De tweede serie is een heel, heel ander beest dan de eerste,” benadrukt Barton. “Het is een tijdreisshow, terwijl de eerste een tijdlushow was: de regels, de inzet, alles is anders.”
Dat opent vast de deur naar raadsels zoals de Grandfather Paradox. “Ja, dat idee van personages die zichzelf ontmoeten, teruggaan en gebeurtenissen veranderen. Al dat vlindereffectgedoe – wat gebeurt er als je een klein dingetje verandert? Het is een veel complexere en plottere versie. Maar we hebben nog steeds de controlepunten. Dus beide concepten botsen op elkaar.” Dus het is mogelijk om terug te reizen naar een ander jaar en dan terug te gaan naar 1 juli? Dit zou de hersenen van een schrijver uit zijn oren kunnen laten lekken. “De stroomschema’s waren talrijk en zeer complex,” zegt Barton. “De It’s Always Sunny In Philadelphia meme gif – de man aan het whiteboard die gek wordt – dat was ik elke dag! Je kon terugreizen naar een jaar waar er meerdere tijdlussen waren, dus dan zit je tijdreiziger in een tijdlus-situatie. Als je iets verandert, ga je dan nog steeds in de lus? Het liep allemaal in elkaar over. Het was het moeilijkste wat ik ooit heb moeten doen.”
Grotere ideeën
(Afbeeldingskrediet: Sky Max)
In de eerste serie had de productie te maken met Covid-protocollen. Betekent de bevrijding van zulke beperkingen dat serie twee groter kan worden opgezet? “Eigenlijk denk ik dat de ideeën groter zijn,” zegt Barton. “Qua actie is het misschien zelfs iets minder. De eerste serie was meer een thriller, terwijl deze serie in de kern een complexer idee heeft. Ik heb het gevoel dat het meer op een filosofisch andere schaal is, in plaats van, je weet wel, meer autoachtervolgingen.” Tijdens ons bezoek krijgen we de kans om een scène te bekijken die opgenomen wordt in het kantoor van Wes in Lazarus HQ. De scène speelt zich af in 2012 en bevat Wes, George en Sarah. Twee zittende personages – eigenlijk dezelfde persoon op verschillende leeftijden, is ons verteld – zijn onbekend (The Witcher’s Istredd, Royce Pierreson, speelt de oudere versie). Terwijl we naar de monitors kijken vanuit een ruimte direct eronder, horen we een bemanningslid geweerschoten simuleren door “BANG BANG BANG BANG!” te roepen, en George die zegt: “Ik heb maar vijf minuten nodig – ik kan dit ongedaan maken!”. Sarah overhandigt George een pistool, duwt hem naar de deur en dringt er bij hem op aan om “wat tijd te winnen”. Terwijl hij naar buiten gaat, kletteren de voetstappen van Essiedu op de metalen loopbrug boven ons hoofd. Close-ups volgen en onthullen het bebloede shirt van George, zijn duizend meter lange blik en zware ademhaling. Tussen de opnames door blijft de acteur in de zone met behulp van press-ups, joggen ter plekke en wat lichtelijk zenuwslopend dierlijk gegrom… Down, boy.
De eerste serie eindigde met George in ongenade, collega Archie (Anjli Mohindra) nu op de hoogte van zijn verraad, en Sarah – die van George een spuit met het serum had gekregen dat Lazarus Project-agenten in staat stelt om herinneringen aan resets te behouden – die hun basis binnenliep, nadat ze het had geïnjecteerd. Het lijkt erop dat Sarah zelf een Lazarus-agent wordt, en George keert uiteindelijk terug in de kudde – nou ja, hij is het hoofdpersonage… We vragen Barton om de dynamiek van de personages uit te pakken. Hoe beïnvloedt het besef van de resets Sarah? “Een van de opwindende dingen aan het krijgen van een tweede serie was de kans om dit personage, dat een bijpersonage was geweest, een hoofdrolspeler te maken,” zegt hij. “Ik was echt geïnteresseerd in wat het zou doen met een normaal persoon om vast te zitten in deze lus van drie weken en hoe, levend in een wereld die in wezen vrij is van consequenties, je moraliteit zou kunnen buigen en vervormen.”
Nieuwe gezichten
(Afbeelding credit: Sky Max)
Wat George betreft: in eerste instantie is zijn grootste zorg het vinden van verlossing door zichzelf te bewijzen tegenover de collega’s die hij in de steek heeft gelaten. “Ze kunnen hem op geen enkele manier goed straffen, omdat ze in een lus van drie weken zitten,” merkt Barton op. “Ze kunnen hem niet in de gevangenis stoppen, want dan wordt alles ongedaan gemaakt. Het gaat erom dat hij wil dat ze begrijpen waarom hij deed wat hij deed, en dat ze hem weer vertrouwen.” Tot de nieuwe personages behoort een wetenschapper van het Time Break Initiative genaamd Dr. Samson, gespeeld door Sam Troughton (kleinzoon van Tweede Dokter Patrick). “Hij wordt ook in de groep opgenomen,” merkt Barton op. Genreveteraan Colin Salmon is aan boord als Robin Lerner, de leider van het Time Break Initiative. Archie’s overleden partner Ross (Brian Gleeson) keert terug, net als “een paar verschillende versies” van Rebrov en Janets dochter Becky.
Toen we eerder met een aantal hoofdrolspelers spraken, ontdekten we geamuseerd dat ze elkaar op Checkpoint Day – 1 juli – inchecken. En als het einde van die drie weken durende tijdlus nadert, kan Barton het niet laten om aan de datum te denken… “De wereld eindigt op 21 juli en springt dan terug naar 1 juli, en 21 juli is de verjaardag van mijn zoon,” legt hij uit. “Hij is 12 en we hadden een logeerpartijtje, met ongeveer negen 12-jarigen die bij mij thuis bleven slapen. En ik dacht: ‘Dit voelt als het einde van de wereld.’ Het voelde authentiek!”
The Lazarus Project seizoen 2 gaat op 15 november in première op Sky Max en NOW.
Bekijk voor meer geweldige series onze gids met de beste aankomende tv-programma’s voor 2023 en daarna.
En voor nog veel meer van SFX magazine kunt u zich abonneren zodat u nooit meer een wereld-exclusief artikel mist.