Tussen het geroezemoes van chattering-aanwezigen, de drone van Bassy Booth-muziek en, natuurlijk, de stroom van multi-genre-spanning-games elders, is het opvallend op Summer Game Fest nauwelijks een wandeling in het park. De twin-stick shooter-spellcaster van Moon Loop Games trok echter mijn aandacht zodra ik op de SGF-showvloer stapte.
Ten eerste is het prachtig – maar je hebt dat waarschijnlijk al verzameld van de opvallende kopafbeelding hierboven. Om eerlijk te zijn, is Hauntii’s prachtig spookachtige monochromatische esthetiek geweldig, maar onder het sombere fineer ligt een intuïtief isometrisch avontuur dat zo slim als vertederend is.
“De kunststijl kwam oorspronkelijk uit de werkstroom”, zegt Michael Ward van Moonloop. “Om de hoeveelheid activa en verhogingen te genereren die we nodig hadden, was het hebben van een heel eenvoudige schetskunststijl een noodzaak om alles te kunnen doen wat we wilden doen. Sindsdien is het een echt herkenbaar en iconisch aspect van het spel geworden . In termen van mechanica proberen we de grens te lopen tussen cryptisch zijn met de speler, waardoor ze rondlopen en de omgeving verkennen, en dan zien hoe de omgeving op u reageert. ”
Word lid van de Haunt
(Afbeelding Credit: Moonloop Games) Not-E3
(Afbeelding krediet: Square Enix)
Mis de komende dagen geen beat met het schema van GamesRadar+’s E3 2023
Tijdens het korte demo -segment dat ik speelde, leidde ik mijn spookprotagonist rond een maanverlichte pad bekleed met slingerende bomen en uitgestrekte schaduwen. In Hauntaii wordt het pad naar progressie overal verlicht, maar er zijn geen onzichtbare barrières die u voorkomen dat u in de duisternis afdaalt. Wandel te ver van de schijnwerpers op je gevaar, maar opdat de demonen op de rode ogen op de loer liggen in de zwarte greep je.
“Een van de belangrijkste mechanica van het spel is geïnspireerd door Super Mario Odyssey – de Capture -monteur met Mario’s hoed,” vervolgt Ward. “In Hauntii noemen we het gewoon, spookachtig. Als je je stick richt op veel verschillende objecten in het spel, spring je er eigenlijk in, en dan kun je de wereld om je heen manipuleren. Het is het hiernamaals, er zijn geen regels. Objecten bieden u nieuwe vaardigheden, anderen laten u misschien openstellen om buit te ontdekken, of een nieuw pad verlichten dat eerder door de duisternis werd verborgen. ”
Terwijl ik dieper in het verdraaide, betoverde bos van de demo waadde, werd ik gestalkt door monsters die ik afweerde met mijn eigen etherische krachten. Maar het was pas toen ik werd overwonnen door een bijzonder meedogenloze horde van spookachtige vijanden, dat ik aan Hauntaii’s kernverdeling werd gekoppeld: je vermogen om de wereld om je heen te bezitten. Met een groep slechteriken op mijn hielen, bezat ik een magisch geweertorend en begon ik bliksembouten af te vuren die alles op hun pad vernietigden.
(Image Credit: Moonloop Games)
“Wees dapper,” zegt Ward terwijl ik dit doe. “Je kunt het doen. Reis naar de duisternis.”
Door dit alles is het doel in Hauntii om geheugenfragmenten van het leven van de hoofdrolspeler te verzamelen vóór hun vroegtijdige dood. Ward voegt eraan toe: “Terwijl je het verhaal van het verhaal volgt, verzamelt je stukjes en beetjes van het leven dat je ooit had, voordat je overging aan het hiernamaals. Dat is de belangrijkste stuwkracht van het verhaal: leren wie dit kleine personage was en hoe ze Eindig hier. Overal proberen we spelers opties en verschillende manieren te geven om puzzels aan te pakken en op te lossen terwijl ze gaan. ”
“Een andere echt eenvoudige maar effectieve manier waarop we de kunststijl benutten, is dat de lichte gebieden fundamenteel veilig zijn om te verkennen. Je kunt naar de duisternis reizen, maar als je daar te lang blijft, de slechte wezens die op de loer liggen Er zal je krijgen. ”
Tegen het einde van mijn korte tijd met Hauntii, op dit punt meer vertrouwen in mijn buitenaardse vaardigheden in het bezit, merk ik dat ik flagbelt rond torenhoge, bolvormige druipende tapachtige planten die plassen van licht tuiten. Tussen elk gloeiend zwembad moet ik echter door stukken duisternis sprinten, en het duurt even om te merken dat ik mijn tanden knop en mijn nekspieren in het echte leven spannen.
“Wees dapper,” zegt Ward terwijl ik dit doe. “Je kunt het doen. Reis naar de duisternis.” Even later, en ik merk dat ik door de schaduw vertoont – een opzettelijk oneerlijk en onontkoombaar lot dat het einde van de Hauntii -demo markeert. En zo, ik kan niet wachten om meer te spelen. Als je in dit vroege stadium op dezelfde manier geïntrigeerd bent, weet dan dat Hauntii op een bepaald moment in 2024 te danken is.
Bekijk enkele van de beste aankomende indie -games op onze radar