Al sinds mensenheugenis vertellen mensen verhalen over monsters. Met de komst van films houden we die traditie nog steeds in stand met talloze monsterfilms om uit te kiezen. Maar welke zijn eigenlijk de beste aller tijden?
Vanaf de Duitse stomme film The Golem uit 1915, geregisseerd door Paul Wegener en Henrik Galeen, zijn monsterfilms een populaire attractie en subgenre van horror en avontuur. Terwijl monsterfilms op artistieke wijze het kwaad uit de oudheid verkennen, vertegenwoordigen ze soms ook de allernieuwste technologie, met allerlei soorten filmmonsters die verschillende soorten technische verfijning vereisen om tot leven te komen. (Andere keren is het een man in een kostuum, en dat kan nog steeds eng zijn als het goed gedaan is).
Met het aanhoudende succes van monsterfilms aan de kassa, zetten we een aantal van de beste monsterfilms aller tijden op een rijtje, van gruwelijk tot hilarisch en alles daartussenin.
- De laatste reis van Demeter (2023)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
De film The Last Voyage of the Demeter uit 2023 van AndrÉ Øvredal is een letterlijke bewerking van Bram Stokers Dracula en bevat het hoofdstuk “The Captain’s Log”, waarin de kapitein van het gedoemde schip Demeter in gruwelijk detail vertelt over het ontwaken van Dracula in hun lading. The Last Voyage of the Demeter is een gespierde creature feature die zich afspeelt op volle zee en veel gebruik maakt van donker en schemerig licht. Het is een waardevolle aflevering in de uitgebreide canon van vampierfilms, met een bijzonder monsterlijke draai aan de grootvader van alle vampiers.
- De Blob (1958)
(Afbeelding credit: Paramount Pictures)
B-film horror is in prima, kleverige vorm in Irvin Yeaworth’s campy monsterfilm The Blob. The Blob, met een jonge Steve McQueen aan het begin van zijn filmcarrière, vertelt over een kwaadaardige buitenaardse substantie die langzaam groter wordt en een klein stadje in Pennsylvania overvalt. Hoewel The Blob te campy is om echt schrik aan te jagen, is het nog steeds een niet te missen stuk archetypische sciencefictionhorror dat het soort goedkope films vertegenwoordigt waar tieners in de jaren ’50 massaal naar keken.
- A Monster Calls (2016)
(Afbeelding credit: Focus Features)
Al sinds mensenheugenis vertellen mensen verhalen over monsters. Met de komst van films houden we die traditie nog steeds in stand met talloze monsterfilms om uit te kiezen. Maar welke zijn eigenlijk de beste aller tijden?
Vanaf de Duitse stomme film The Golem uit 1915, geregisseerd door Paul Wegener en Henrik Galeen, zijn monsterfilms een populaire attractie en subgenre van horror en avontuur. Terwijl monsterfilms op artistieke wijze het kwaad uit de oudheid verkennen, vertegenwoordigen ze soms ook de allernieuwste technologie, met allerlei soorten filmmonsters die verschillende soorten technische verfijning vereisen om tot leven te komen. (Andere keren is het een man in een kostuum, en dat kan nog steeds eng zijn als het goed gedaan is).
Met het aanhoudende succes van monsterfilms aan de kassa, zetten we een aantal van de beste monsterfilms aller tijden op een rijtje, van gruwelijk tot hilarisch en alles daartussenin.
- De laatste reis van Demeter (2023)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
De film The Last Voyage of the Demeter uit 2023 van AndrÉ Øvredal is een letterlijke bewerking van Bram Stokers Dracula en bevat het hoofdstuk “The Captain’s Log”, waarin de kapitein van het gedoemde schip Demeter in gruwelijk detail vertelt over het ontwaken van Dracula in hun lading. The Last Voyage of the Demeter is een gespierde creature feature die zich afspeelt op volle zee en veel gebruik maakt van donker en schemerig licht. Het is een waardevolle aflevering in de uitgebreide canon van vampierfilms, met een bijzonder monsterlijke draai aan de grootvader van alle vampiers.
- De Blob (1958)
(Afbeelding credit: Paramount Pictures)
B-film horror is in prima, kleverige vorm in Irvin Yeaworth’s campy monsterfilm The Blob. The Blob, met een jonge Steve McQueen aan het begin van zijn filmcarrière, vertelt over een kwaadaardige buitenaardse substantie die langzaam groter wordt en een klein stadje in Pennsylvania overvalt. Hoewel The Blob te campy is om echt schrik aan te jagen, is het nog steeds een niet te missen stuk archetypische sciencefictionhorror dat het soort goedkope films vertegenwoordigt waar tieners in de jaren ’50 massaal naar keken.
- A Monster Calls (2016)
(Afbeelding credit: Focus Features)
In regisseur J.A. Bayona’s uitgebreide metafoor voor familierouw bereidt een jonge Engelse jongen (Lewis MacDougall) zich voor op de dood van zijn terminaal zieke moeder (Felicity Jones). Hij sluit vriendschap met een reusachtige, pratende boom (ingesproken en gespeeld in motion-capture door Liam Neeson) die hem leerzame verhalen vertelt met lessen die de jongen snel nodig zal hebben. Majestueus en ontroerend, A Monster Calls laat zien dat de dingen die ons echt bang maken geen monsters zijn, maar de dingen die we liever niet erkennen.
- Creature From the Black Lagoon (1954)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
In de nadagen van de Universal Monsters-serie kwam Jack Arnolds klassieke moerashorror Creature From the Black Lagoon. In het Amazonegebied onderzoekt een team wetenschappers – waaronder de mooie Kay, gespeeld door Julia Adams – de oorsprong van een vreemd skelet. Al snel komen ze oog in oog te staan met een mensachtig viswezen dat hen wil doden omdat ze op verboden terrein zijn. Creature From the Black Lagoon is een baanbrekende monsterfilm die sinds de release eindeloos is hermodelleerd, gehommaged en bespot. De tijdloze artistieke ontwerpen houden nog steeds de touwtjes strak in handen.
Meld je aan voor de GamesRadar+-nieuwsbrief
Wekelijkse overzichten, verhalen uit de communities waar je van houdt en meer
Neem contact met me op met nieuws en aanbiedingen van andere merken van Future Ontvang e-mail van ons namens onze vertrouwde partners of sponsorsDoor je gegevens in te voeren, ga je akkoord met de algemene voorwaarden en het privacybeleid en ben je 16 jaar of ouder.
- Tremors (1990)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
In deze liefdevolle hommage aan vergane creaturen weet Tremors op meesterlijke wijze horror en humor met elkaar te verzoenen, met Kevin Bacon in de hoofdrol als een klusjesman uit Nevada die probeert te ontsnappen aan oude, wormachtige monsters. De film is afkomstig van schrijvers S.S Wilson en Brent Maddock, die ooit voor de Amerikaanse marine werkten en veiligheidsvideo’s maakten. Op een dag toen ze in de woestijn aan het werk waren, begonnen ze zich een monster voor te stellen dat uit het land oprees. National Geographic documentairemaker Ron Underwood bood wat hulp om hun schepsel te verfijnen tot iets dat echt zou kunnen bestaan; Underwood sloot zich later aan bij het project als regisseur van de film.
- Gremlins (1984)
(Afbeelding credit: Warner Bros.)
Vanaf de Duitse stomme film The Golem uit 1915, geregisseerd door Paul Wegener en Henrik Galeen, zijn monsterfilms een populaire attractie en subgenre van horror en avontuur. Terwijl monsterfilms op artistieke wijze het kwaad uit de oudheid verkennen, vertegenwoordigen ze soms ook de allernieuwste technologie, met allerlei soorten filmmonsters die verschillende soorten technische verfijning vereisen om tot leven te komen. (Andere keren is het een man in een kostuum, en dat kan nog steeds eng zijn als het goed gedaan is).
Met het aanhoudende succes van monsterfilms aan de kassa, zetten we een aantal van de beste monsterfilms aller tijden op een rijtje, van gruwelijk tot hilarisch en alles daartussenin.
- De laatste reis van Demeter (2023)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
De film The Last Voyage of the Demeter uit 2023 van AndrÉ Øvredal is een letterlijke bewerking van Bram Stokers Dracula en bevat het hoofdstuk “The Captain’s Log”, waarin de kapitein van het gedoemde schip Demeter in gruwelijk detail vertelt over het ontwaken van Dracula in hun lading. The Last Voyage of the Demeter is een gespierde creature feature die zich afspeelt op volle zee en veel gebruik maakt van donker en schemerig licht. Het is een waardevolle aflevering in de uitgebreide canon van vampierfilms, met een bijzonder monsterlijke draai aan de grootvader van alle vampiers.
- De Blob (1958)
(Afbeelding credit: Paramount Pictures)
B-film horror is in prima, kleverige vorm in Irvin Yeaworth’s campy monsterfilm The Blob. The Blob, met een jonge Steve McQueen aan het begin van zijn filmcarrière, vertelt over een kwaadaardige buitenaardse substantie die langzaam groter wordt en een klein stadje in Pennsylvania overvalt. Hoewel The Blob te campy is om echt schrik aan te jagen, is het nog steeds een niet te missen stuk archetypische sciencefictionhorror dat het soort goedkope films vertegenwoordigt waar tieners in de jaren ’50 massaal naar keken.
- A Monster Calls (2016)
(Afbeelding credit: Focus Features)
In regisseur J.A. Bayona’s uitgebreide metafoor voor familierouw bereidt een jonge Engelse jongen (Lewis MacDougall) zich voor op de dood van zijn terminaal zieke moeder (Felicity Jones). Hij sluit vriendschap met een reusachtige, pratende boom (ingesproken en gespeeld in motion-capture door Liam Neeson) die hem leerzame verhalen vertelt met lessen die de jongen snel nodig zal hebben. Majestueus en ontroerend, A Monster Calls laat zien dat de dingen die ons echt bang maken geen monsters zijn, maar de dingen die we liever niet erkennen.
- Creature From the Black Lagoon (1954)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
In de nadagen van de Universal Monsters-serie kwam Jack Arnolds klassieke moerashorror Creature From the Black Lagoon. In het Amazonegebied onderzoekt een team wetenschappers – waaronder de mooie Kay, gespeeld door Julia Adams – de oorsprong van een vreemd skelet. Al snel komen ze oog in oog te staan met een mensachtig viswezen dat hen wil doden omdat ze op verboden terrein zijn. Creature From the Black Lagoon is een baanbrekende monsterfilm die sinds de release eindeloos is hermodelleerd, gehommaged en bespot. De tijdloze artistieke ontwerpen houden nog steeds de touwtjes strak in handen.
Meld je aan voor de GamesRadar+-nieuwsbrief
Wekelijkse overzichten, verhalen uit de communities waar je van houdt en meer
Neem contact met me op met nieuws en aanbiedingen van andere merken van Future Ontvang e-mail van ons namens onze vertrouwde partners of sponsorsDoor je gegevens in te voeren, ga je akkoord met de algemene voorwaarden en het privacybeleid en ben je 16 jaar of ouder.
- Tremors (1990)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
In deze liefdevolle hommage aan vergane creaturen weet Tremors op meesterlijke wijze horror en humor met elkaar te verzoenen, met Kevin Bacon in de hoofdrol als een klusjesman uit Nevada die probeert te ontsnappen aan oude, wormachtige monsters. De film is afkomstig van schrijvers S.S Wilson en Brent Maddock, die ooit voor de Amerikaanse marine werkten en veiligheidsvideo’s maakten. Op een dag toen ze in de woestijn aan het werk waren, begonnen ze zich een monster voor te stellen dat uit het land oprees. National Geographic documentairemaker Ron Underwood bood wat hulp om hun schepsel te verfijnen tot iets dat echt zou kunnen bestaan; Underwood sloot zich later aan bij het project als regisseur van de film.
- Gremlins (1984)
(Afbeelding credit: Warner Bros.)
Gremlins van Joe Dante is een van de weinige horrorfilms die zowel met Halloween als met Kerstmis werkt. Het verhaal gaat over boze, verwilderde wezens die in groten getale verschijnen en chaos veroorzaken op kerstavond. Gremlins combineert zowel Chinese folklore (de wezens heten mogwai, Kantonees voor kwade demonen) als Britse stadslegende (“gremlins” waren wezens waarvan gezegd werd dat ze storingen veroorzaakten bij Royal Air Force gevechtsvliegtuigen in de lucht) en is een klassieke film uit het Amblin-tijdperk die zowel gruwelijk als hysterisch is.
- The Fly (1986)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
In The Fly, een van David Cronenbergs meest flitsende films, speelt Jeff Goldblum de hoofdrol als een wetenschapper die na een mislukt experiment langzaam verandert in een half-menselijk, half-vliegwezen. The Fly is een prachtige griezel die Cronenbergs groteske body horror gevoeligheden en make-up effecten demonstreert die een Oscar waardig zijn (de film won een Academy Award voor beste make-up tijdens de 59e ceremonie) en is zowel sensationeel als ondergronds.
- Ringu (1998)
(Afbeelding credit: Toho)
Hideo Nakata’s horrorfilm Ringu (Ringu in de V.S.), die aan beide zijden van de Stille Oceaan invloedrijk is, is zonder twijfel een van de belangrijkste films van het einde van de 20e eeuw. De film gaat over een vervloekte videoband die de kijker moet doorgeven anders zijn ze gedoemd om een week later te sterven door toedoen van Sadako, een sinistere geest van een dood meisje die uit het dichtstbijzijnde televisiescherm kruipt. Ringu blies niet alleen de populariteit van horror in zijn geboorteland Japan nieuw leven in, het introduceerde ook de ingetogen stijl van J-horror bij een verrukt westers publiek. In 2002 regisseerde Gore Verbinski de Hollywood-remake The Ring. Hoewel de critici nog steeds verdeeld zijn over de kwaliteit, was The Ring zijn eigen fenomeen en bewees het dat sommige verhalen altijd een verre reis zullen maken.
- It (2017)
(Afbeelding credit: Warner Bros. Pictures)
Meer dan 20 jaar nadat Stephen King’s horrorepos It uit 1986 een cult tv-miniserie werd, werd het nog groter op het witte doek onder leiding van regisseur Andy Muschietti. Met een ensemblecast van jonge acteurs, waaronder Sophia Lillis, Jack Dylan Grazer en Finn Wolfhard – plus Bill SkarsgÅrd als de monsterlijke Pennywise – verkent de film de helft van Kings roman, wanneer de Losers’ Club pubers zijn in hun kleine stadje Derry, Maine. Terwijl het middelmatige vervolg It: Chapter Two volgt de personages als volwassenen, maar de voorganger uit 2017 is een knap staaltje blockbusterhorror dat laat zien dat grote budgetten nog steeds rillingen over de rug kunnen bezorgen.
It
Al sinds mensenheugenis vertellen mensen verhalen over monsters. Met de komst van films houden we die traditie nog steeds in stand met talloze monsterfilms om uit te kiezen. Maar welke zijn eigenlijk de beste aller tijden?
Vanaf de Duitse stomme film The Golem uit 1915, geregisseerd door Paul Wegener en Henrik Galeen, zijn monsterfilms een populaire attractie en subgenre van horror en avontuur. Terwijl monsterfilms op artistieke wijze het kwaad uit de oudheid verkennen, vertegenwoordigen ze soms ook de allernieuwste technologie, met allerlei soorten filmmonsters die verschillende soorten technische verfijning vereisen om tot leven te komen. (Andere keren is het een man in een kostuum, en dat kan nog steeds eng zijn als het goed gedaan is).
Met het aanhoudende succes van monsterfilms aan de kassa, zetten we een aantal van de beste monsterfilms aller tijden op een rijtje, van gruwelijk tot hilarisch en alles daartussenin.
- De laatste reis van Demeter (2023)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
De film The Last Voyage of the Demeter uit 2023 van AndrÉ Øvredal is een letterlijke bewerking van Bram Stokers Dracula en bevat het hoofdstuk “The Captain’s Log”, waarin de kapitein van het gedoemde schip Demeter in gruwelijk detail vertelt over het ontwaken van Dracula in hun lading. The Last Voyage of the Demeter is een gespierde creature feature die zich afspeelt op volle zee en veel gebruik maakt van donker en schemerig licht. Het is een waardevolle aflevering in de uitgebreide canon van vampierfilms, met een bijzonder monsterlijke draai aan de grootvader van alle vampiers.
- De Blob (1958)
B-film horror is in prima, kleverige vorm in Irvin Yeaworth’s campy monsterfilm The Blob. The Blob, met een jonge Steve McQueen aan het begin van zijn filmcarrière, vertelt over een kwaadaardige buitenaardse substantie die langzaam groter wordt en een klein stadje in Pennsylvania overvalt. Hoewel The Blob te campy is om echt schrik aan te jagen, is het nog steeds een niet te missen stuk archetypische sciencefictionhorror dat het soort goedkope films vertegenwoordigt waar tieners in de jaren ’50 massaal naar keken.
- A Monster Calls (2016)
(Afbeelding credit: Focus Features)
In regisseur J.A. Bayona’s uitgebreide metafoor voor familierouw bereidt een jonge Engelse jongen (Lewis MacDougall) zich voor op de dood van zijn terminaal zieke moeder (Felicity Jones). Hij sluit vriendschap met een reusachtige, pratende boom (ingesproken en gespeeld in motion-capture door Liam Neeson) die hem leerzame verhalen vertelt met lessen die de jongen snel nodig zal hebben. Majestueus en ontroerend, A Monster Calls laat zien dat de dingen die ons echt bang maken geen monsters zijn, maar de dingen die we liever niet erkennen.
- Creature From the Black Lagoon (1954)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
In de nadagen van de Universal Monsters-serie kwam Jack Arnolds klassieke moerashorror Creature From the Black Lagoon. In het Amazonegebied onderzoekt een team wetenschappers – waaronder de mooie Kay, gespeeld door Julia Adams – de oorsprong van een vreemd skelet. Al snel komen ze oog in oog te staan met een mensachtig viswezen dat hen wil doden omdat ze op verboden terrein zijn. Creature From the Black Lagoon is een baanbrekende monsterfilm die sinds de release eindeloos is hermodelleerd, gehommaged en bespot. De tijdloze artistieke ontwerpen houden nog steeds de touwtjes strak in handen.
Meld je aan voor de GamesRadar+-nieuwsbrief
Wekelijkse overzichten, verhalen uit de communities waar je van houdt en meer
Neem contact met me op met nieuws en aanbiedingen van andere merken van Future Ontvang e-mail van ons namens onze vertrouwde partners of sponsorsDoor je gegevens in te voeren, ga je akkoord met de algemene voorwaarden en het privacybeleid en ben je 16 jaar of ouder.
- Tremors (1990)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
In deze liefdevolle hommage aan vergane creaturen weet Tremors op meesterlijke wijze horror en humor met elkaar te verzoenen, met Kevin Bacon in de hoofdrol als een klusjesman uit Nevada die probeert te ontsnappen aan oude, wormachtige monsters. De film is afkomstig van schrijvers S.S Wilson en Brent Maddock, die ooit voor de Amerikaanse marine werkten en veiligheidsvideo’s maakten. Op een dag toen ze in de woestijn aan het werk waren, begonnen ze zich een monster voor te stellen dat uit het land oprees. National Geographic documentairemaker Ron Underwood bood wat hulp om hun schepsel te verfijnen tot iets dat echt zou kunnen bestaan; Underwood sloot zich later aan bij het project als regisseur van de film.
- Gremlins (1984)
(Afbeelding credit: Warner Bros.)
Gremlins van Joe Dante is een van de weinige horrorfilms die zowel met Halloween als met Kerstmis werkt. Het verhaal gaat over boze, verwilderde wezens die in groten getale verschijnen en chaos veroorzaken op kerstavond. Gremlins combineert zowel Chinese folklore (de wezens heten mogwai, Kantonees voor kwade demonen) als Britse stadslegende (“gremlins” waren wezens waarvan gezegd werd dat ze storingen veroorzaakten bij Royal Air Force gevechtsvliegtuigen in de lucht) en is een klassieke film uit het Amblin-tijdperk die zowel gruwelijk als hysterisch is.
- The Fly (1986)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
In The Fly, een van David Cronenbergs meest flitsende films, speelt Jeff Goldblum de hoofdrol als een wetenschapper die na een mislukt experiment langzaam verandert in een half-menselijk, half-vliegwezen. The Fly is een prachtige griezel die Cronenbergs groteske body horror gevoeligheden en make-up effecten demonstreert die een Oscar waardig zijn (de film won een Academy Award voor beste make-up tijdens de 59e ceremonie) en is zowel sensationeel als ondergronds.
- Ringu (1998)
(Afbeelding credit: Toho)
Hideo Nakata’s horrorfilm Ringu (Ringu in de V.S.), die aan beide zijden van de Stille Oceaan invloedrijk is, is zonder twijfel een van de belangrijkste films van het einde van de 20e eeuw. De film gaat over een vervloekte videoband die de kijker moet doorgeven anders zijn ze gedoemd om een week later te sterven door toedoen van Sadako, een sinistere geest van een dood meisje die uit het dichtstbijzijnde televisiescherm kruipt. Ringu blies niet alleen de populariteit van horror in zijn geboorteland Japan nieuw leven in, het introduceerde ook de ingetogen stijl van J-horror bij een verrukt westers publiek. In 2002 regisseerde Gore Verbinski de Hollywood-remake The Ring. Hoewel de critici nog steeds verdeeld zijn over de kwaliteit, was The Ring zijn eigen fenomeen en bewees het dat sommige verhalen altijd een verre reis zullen maken.
- It (2017)
(Afbeelding credit: Warner Bros. Pictures)
Meer dan 20 jaar nadat Stephen King’s horrorepos It uit 1986 een cult tv-miniserie werd, werd het nog groter op het witte doek onder leiding van regisseur Andy Muschietti. Met een ensemblecast van jonge acteurs, waaronder Sophia Lillis, Jack Dylan Grazer en Finn Wolfhard – plus Bill SkarsgÅrd als de monsterlijke Pennywise – verkent de film de helft van Kings roman, wanneer de Losers’ Club pubers zijn in hun kleine stadje Derry, Maine. Terwijl het middelmatige vervolg It: Chapter Two volgt de personages als volwassenen, maar de voorganger uit 2017 is een knap staaltje blockbusterhorror dat laat zien dat grote budgetten nog steeds rillingen over de rug kunnen bezorgen.
It
7.3/10Kijken op NetflixKijken op Amazon Instant VideoKijken op Apple TV
- Pan’s Labyrinth (2006)
(Afbeelding credit: Warner Bros. Pictures)
Pan’s Labyrinth is een duistere fantasy-klassieker van Guillermo del Toro en is zowel lyrisch als politiek in zijn verhaal over een jong meisje genaamd Ofelia (Ivana Baquero) dat in het Francoïstische Spanje woont en een mythische wereld vindt die wordt bewoond door ongelooflijke wezens. Met de betoverende Doug Jones in onberispelijke make-up en kostuums als de Faun en de griezelige Pale Man. Pan’s Labyrinth is een van del Toro’s beste films, boordevol allegorie over de helse manieren waarop autoriteit onschuld uitroeit.
- Tetsuo: De IJzeren Man (1989)
(Afbeelding credit: Arrow Video)
In dit opvallende debuut van regisseur Shinya Tsukamoto wordt een Japanse salarisman wakker en merkt dat hij langzaam verandert in een monster met metalen hardware die uit zijn lichaam steekt. De enige band die hij ontwikkelt is met een slachtoffer van een vluchtmisdrijf, die ook ziek wordt van dezelfde vreemde kwaal. Tetsuo: The Iron Man, een uitgebreide metafoor voor intimiteit in een wantrouwende wereld, introduceerde Tsukamoto als een lieveling van de underground cinema en een gelijke aan grootheden als David Cronenberg en David Lynch.
- King Kong (2005)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
Na zijn baanbrekende, standaard-dragende Lord of the Rings trilogie, liet Peter Jackson zijn maximalistische gevoeligheden los in zijn blockbuster remake van de klassieker uit 1933. King Kong was een technisch hoogstandje met een schandalig budget dat opliep tot ongeveer $207 miljoen, maar toch wist het publiek te verbazen en werd het een van de best verdienende films van 2005. Hoewel de rechten van King Kong zouden terugkeren naar Warner Bros. om een gedeeld universum met Godzilla uit te breiden, is Jacksons King Kong een op zichzelf staand wonder dat na al die jaren nog steeds buldert van woestheid.
- Nope (2022)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
Nope, de derde horrorfilm van auteur Jordan Peele, is een aangrijpende sciencefiction-horrorfilm over een buitenaards wezen dat zich in het zicht verbergt en zich voedt met het organisch materiaal van alle levende wezens. Terwijl het speelt op bekende buitenaardse invasieconventies – denk aan vliegende schotels die koeien stelen van boerderijen – is Nope van Peele vlijmscherp in zijn veroordeling van de traumatiserende manieren waarop Hollywood de dromen van mensen opslokt en uitspuugt. De onthulling van de buitenaardse “Jean Jacket” en zijn uiteindelijke vorm is zowel angstaanjagend als ontzagwekkend, met een echo van de onbeschrijflijke vormen van de engelen in de hemel zoals verteld in de Bijbel.
- Halloween (1978)
Al sinds mensenheugenis vertellen mensen verhalen over monsters. Met de komst van films houden we die traditie nog steeds in stand met talloze monsterfilms om uit te kiezen. Maar welke zijn eigenlijk de beste aller tijden?