Lang geleden was er een idee: een groep opmerkelijke superhelden uit Marvel Comics samenbrengen voor dezelfde film. Wat er sindsdien is gebeurd, is niets minder dan het uitkomen van dromen voor de meest die-hard Marvel fans die er bestaan.
Sinds de release van Iron Man in 2008 is het blockbuster Marvel Cinematic Universe uitgegroeid tot meer dan 30 films, een dozijn televisieshows en nog veel meer. Afgebakend door “fases”, is de MCU gebouwd op verhalen voor de lange termijn, waarbij het publiek investeert in personages waarvan de films altijd vooruitkijken naar de toekomst. In goede en slechte tijden is het MCU gebaseerd op de enige garantie in het leven naast belastingen: dat er altijd een morgen is.
Met meer dan 30 films die samen het Marvel Cinematic Universe vormen, is het tijd om enkele van de beste momenten ooit in de filmfranchise te erkennen. Om duidelijk te zijn, we kijken alleen naar films die in de bioscoop zijn uitgebracht, een specifiek formaat waar het MCU voor is gemaakt, lang voordat het zich uitbreidde naar domeinen als tv en Disney+ streaming.
Van bekronende momenten van pure ontzag tot ontroerende momenten die de harten sneller deden kloppen, hier zijn de 32 beste Marvel filmmomenten.
32. De paraplu’s van Aladna (The Marvels)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Er is een periode van vijf jaar waarin Carol Danvers, alias Captain Marvel, allerlei wilde avonturen beleefde in de ruimte. Met The Marvels kwamen fans eindelijk te weten wat er in ieder geval gebeurde: ze trouwde!
Carol was weliswaar verloofd met de buitenaardse prins Yan (Park Seo-joon), in een ceremoniële hoedanigheid, maar dat weerhield de introductie van de planeet Aladna in de film er niet van om een knaller te worden. Aladna is een muzikale planeet waar de mensen alleen met gezang kunnen communiceren en is de plek waar alle verwachtingen van superhelden actiefilms doodgaan en in de hemel belanden.
31. Alleen de feiten, Luis (Ant-Man)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Als er één ding is waar u op kunt rekenen in het MCU, dan is het wel dat Luis (gespeeld door Michael PeÑa) geen eenvoudig verhaal kan vertellen. In de eerste twee films van Marvel’s Ant-Man trilogie heeft de ex-celgenoot van Scott Lang, die nieuwe beste vriend is geworden, een zwak voor ingewikkelde verklaringen. In de eerste film was het een grap over hoe woorden zich kunnen verspreiden in de criminele ondergrondse. Maar in de tweede film wordt het een superkracht, omdat Luis’ overdreven gedetailleerde uitleg over hun geschiedenis Scott en de anderen veel tijd oplevert.
30. De Mandarin ontmaskeren (Iron Man 3)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Je ziet hem nooit aankomen… en fans zagen zijn grote wending ook niet aankomen. In Iron Man 3, van schrijver/regisseur Shane Black, krijgt de Mandarin een 21e-eeuwse draai als terrorist wiens anti-Amerikaanse kruistocht hem het boegbeeld van de geheimzinnige Ten Rings organisatie heeft gemaakt. Tenminste, dat wordt het publiek in eerste instantie wijsgemaakt. Wanneer Tony Stark uiteindelijk het “hol” van de Mandarin infiltreert, vindt hij in plaats daarvan een verwassen acteur (Ben Kingsley), die door de echte schurken van A.I.M. is ingehuurd om de wereld af te leiden. Hoewel de film Shang-Chi and the Legend of the Ten Rings uit 2021 eindelijk een gezicht gaf aan de echte Mandarin, is de grote wending van Iron Man 3 nog steeds een van de beste momenten in het hele MCU.
29. Een andere dag op “Stark Stage” (Spider-Man: Homecoming)
(Afbeeldingskrediet: Marvel Studios)
Op de opzwepende klanken van The Ramones’ “Blitzkrieg Bop,” laat deze vroege scène uit Spider-Man: Homecoming Marvel-fans zien hoe een “dag uit het leven” van een vriendelijke buurtsuperheld er echt uitziet. In plaats van tegen buitenaardse wezens en hyperintelligente machines te vechten, helpt Spider-Man (gespeeld door Tom Holland) oude vrouwtjes de straat over te steken, maakt hij een einde aan fietsendieven en sust hij New Yorkers die hem vragen backflips te doen. Na vele opeenvolgende Marvel-films met wereldverwoestende uitdagingen is dit stukje zo verfrissend omdat het de fans een idee geeft van hoe het er in het New York van Marvel aan toe gaat.
28. Killmonger neemt de troon over (Black Panther)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Het prachtige rituele gevecht dat beslist over de kroning van Wakanda’s koning wordt somber wanneer Killmonger (Michael B. Jordan) een uitdaging voor de troon forceert… en wint. De overwinning van Killmonger op een kwetsbare T’Challa (Chadwick Boseman) is met grote vaardigheid geregisseerd door Ryan Coogler en komt hard aan. De gevoelens van plotselinge wanhoop zijn voelbaar in de geschrokken reacties van T’Challa’s vrienden en familie. Zie ze beseffen hoe kwetsbaar het machtigste koninkrijk ter wereld eigenlijk kan zijn als ze niet oppassen. Het is een les die ze op de moeilijkste manier leren.
27. “Loki, ik dacht dat de wereld van jou was” (Thor: Ragnarok)
(Afbeeldingskrediet: Marvel Studios)
Gedurende de hele Thor-filmreeks kenden Marvel-fans de haat-liefdeverhouding tussen Thor (Chris Hemsworth) en zijn geadopteerde broer Loki (Tom Hiddleston). De één is de verwende sportman van de koning van Asgard, de ander is de rancuneuze theaterjongen die door zijn eindeloze zoektocht naar een publiek de afwezigheid van liefde moet goedmaken. Maar in Thor: Ragnarok explodeert een ingetogen gesprek tussen Thor en Loki met diepgewortelde gevoelens waarin Thor onthult dat hij wel degelijk van Loki houdt, maar al lang geleden de hoop heeft opgegeven dat ze zich ooit als echte broers zullen gedragen. In een film die overladen is met over-the-top goofs, is het gesprek tussen Thor en Loki over hun verlaten wensen voor elkaar een van de meest opmerkelijk menselijke momenten in het MCU.
26. Rocket verliest Lyla (Guardians of the Galaxy Vol. 3)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
In Guardians of the Galaxy Vol. 3, van schrijver/regisseur James Gunn, wordt de schrijnende oorsprong van Rocket onthuld. Als wetenschappelijk experiment van de schurkachtige High Evolutionary (gespeeld door een denderende Chukwudi Iwuji), had Rocket een hechte groep van net zo intelligente pratende beestjes, waaronder Lyla, een otter. Maar zoals zijn flashbacks onthullen, gaat Rockets mislukte poging om ze uit te breken mis nadat de High Evolutionary Lyla voor zijn ogen doodt. Terwijl Rocket een wilde kreet van hartzeer slaakt (props aan Bradley Cooper voor een ongelooflijke voice-overprestatie), bespot de koelbloedige High Evolutionary hem op een manier die overkomt alsof Rocket zijn dinsdag heeft verstoord. Het is een verbijsterend moment dat zoveel verklaart van Rockets agressieve persoonlijkheid en ruige buitenkant, omdat het zijn pantser is om hem te beschermen zodat hij zich nooit meer zo verloren en gekwetst voelt als vroeger.
25. De chaos in Monaco (Iron Man 2)
(Afbeeldingskrediet: Marvel Studios)
Iron Man 2 kwam erg vroeg in de MCU, want het was pas de derde film in de franchise en toen was de MCU nog niet synoniem met wereldverwoestende uitdagingen en seismische set pieces die de aarde deden schudden. Dit is het duidelijkst te zien in Tony’s eerste ontmoeting met Whiplash (Mickey Rourke), die zich afspeelt tijdens de Grand Prix van Monaco, in een opzwepende actiescène die nog steeds het gevoel van realistische fysica heeft, waardoor het bloedbad echt gevaarlijk aanvoelt. De scène voelt het meest levendig aan wanneer Tony zijn “draagbare” alternatieve pantser tevoorschijn haalt, wat Tony’s gewoonte om zijn artillerie altijd te vernieuwen voorgoed bevestigt. Simpel gezegd, je krijgt de nano-machines van zijn Avengers: Endgame pantser niet zonder dat Tony eerst heeft uitgevonden hoe hij het allemaal in een koffer moet verpakken.
24. Rood in haar Ledger (The Avengers)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Het is nu moeilijk te bevatten, maar The Avengers is pas het tweede optreden ooit van Natasha Romanov, ook bekend als Black Widow, gespeeld door Scarlett Johansson. Maar de film biedt Natasha veel meer ontwikkeling dan in haar eerste optreden in Iron Man 2. In een gedenkwaardige uitwisseling met Loki legt de meesterspion al haar angsten bloot – inclusief het schuldgevoel dat ze heeft over haar gewelddadige verleden als huurmoordenaar – als truc om Loki zijn grote plan (om de Hulk te ontketenen) te laten opgeven. Het is geen geringe prestatie om een letterlijke bedriegergod te slim af te zijn, maar Natasha deed het met stijl. Eerlijk gezegd is ze ons hier allemaal te slim af.
23. Het busgevecht (Shang-Chi en de legende van de tien ringen)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
In een universum vol met hamerzwaaiende dondergoden en supersoldaten moet een personage als Shang-Chi (Simu Liu) opvallen. Dus hoe kan regisseur Destin Daniel Cretton de fans anders laten kennismaken met de zogenaamde “Meester van de Kung Fu” dan hem zijn elitevaardigheden te laten tonen in een dynamische omgeving? De eerste keer dat Shang-Chi zijn vuisten van woede loslaat, is al vroeg in de film, wanneer Shang-Chi (onder de vermomming van “Shaun”) in de metro van San Francisco rijdt en in het nauw gedreven wordt door ondergeschikten van de Tien Ringen die hem en zijn beste vriendin (Awkwafina) bedreigen. Kijken naar deze nu iconische scène, die een eerbetoon is aan martial arts filmtitanen als Jackie Chan en Bruce Lee, is kijken naar de geboorte van een gloednieuwe Marvel-legende.
22. De afterparty (Avengers: Age of Ultron)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Superhelden: ze zijn net als wij, en dat geldt ook voor hun super chille afterparties. In Avengers: Age of Ultron, geschreven en geregisseerd door Joss Whedon, organiseren de Avengers een soirÉe op de bovenste verdieping van Avengers Tower met VIP-gasten. Maar als alles achter de rug is, komen de Avengers bij elkaar om een paar koude biertjes te drinken, wat leidt tot een ludieke uitdaging over wie van hen de hamer Mjolnir van Thor kan optillen. (Zie het gezicht van Thor wanneer Steve op het bord stapt). Totdat Ultron door de deur komt, laat dit samenzijn de geheime aantrekkingskracht van Marvel’s films zien: hoe deze onmenselijke goden meer op ons lijken dan ze lijken. Zo’n saamhorigheid onder filmische superhelden was een revolutionair concept toen Age of Ultron in 2015 in première ging, en ondanks alle fouten zijn er maar weinig mensen die niet op die bank zouden willen zitten, nippend aan een biertje en Chinees afhaaleten met de machtigste helden van de aarde.
21. Het ware doel van Ego (Guardians of the Galaxy Vol. 2)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Hoe leuk de Guardians of the Galaxy-films ook zijn, ze zitten ook vol duisternis die geworteld is in persoonlijke trauma’s zoals verwaarlozing en misbruik. Dit is inclusief de onthulling in Guardians of the Galaxy Vol. 2 dat Star-Lord’s biologische vader Ego, gespeeld door Kurt Russell, een ijdele rokkenjager was wiens enige doel het was om zijn zaad te verspreiden en een nakomeling voort te brengen. Hoewel Star-Lords ware aard als half-mens, half-kelestiaal op papier misschien cool klinkt, is het Ego’s terloopse wrede onthulling dat hij Peters moeder de kanker gaf die haar doodde, die van deze Celestial god niet meer dan een klaploper maakte. Het Marvel Cinematic Universe is uitgebreid, maar deze schokkende en ijzingwekkende onthulling bewijst dat er nog steeds overal klootzakken zijn.
20. Een wandeling in het voorouderlijke vlak (Black Panther)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Black Panther is een van de meer spirituele films in het MCU, omdat het een film is met eerbied voor erfgoed, tradities en voorouders. Al deze elementen komen naar voren in een van de meest pittoreske momenten in het MCU, wanneer T’Challa de Ancestral Plane bezoekt. In een prachtige Afrikaanse Savanne met weelderige paarse luchten overlegt T’Challa met zijn overleden vader T’Chaka (John Kani) over wat het betekent om een koning te zijn. Wanneer T’Chaka zijn zoon beveelt om “Sta op” te doen, doorspekt de muziek van Ludwig Goransson het moment met een plotselinge triomf; T’Challa staat niet omdat het hem is opgedragen, maar omdat het moet. Zwaar is het hoofd dat de kroon draagt, en T’Challa is gewaarschuwd voordat zijn koninkrijk wordt bedreigd door zijn eigen bloed.
19. “I Can Do This All Day” (Captain America: The First Avenger/Captain America: Civil War)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Steve Rogers (gespeeld door Chris Evans) kwam op voor de kleine man, zelfs voordat hij het Super Soldier Serum had. In Captain America: The First Avenger zei hij hardop dat hij niet van pestkoppen hield; toen hij er daadwerkelijk oog in oog mee stond, hield hij woord en plantte zijn voeten als een boom en weigerde te wijken, terwijl hij tegen een of andere sukkel buiten de bioscoop zei: “Ik kan dit de hele dag doen. Tientallen jaren later zegt hij hetzelfde tegen Tony Stark, een vroegere goede vriend en Avengers-kameraad die een bittere tegenstander wordt nadat waarheden en leugens tussen hen vervagen. “Ik kan dit de hele dag doen” is een geweldige zin, niet alleen omdat hij zo flexibel is in het dagelijks gebruik, maar ook omdat hij de beste eigenschap van Captain America zelf belicht: zijn veerkracht. Mogen we allemaal inspiratie vinden bij Cap als we worden uitgedaagd door krachten die groter zijn dan wij.
18. Zich overgeven aan de Rode Kamer (Black Widow)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
In een van de meest beklemmende titelinleidingen van welke Marvel-film dan ook, is Black Widow van Cate Shortland provocerend in de gestolen onschuld van kinderhandel – en hoe dit de bron is voor de Red Room, het spionageprogramma dat Natasha opleidt tot Black Widow. Met een hopeloze sfeer op een cover van Nirvana’s “Smells Like Teen Spirit” (gezongen door Malia J), worden hysterische meisjes wakker in kratten en meegenomen door gewapende mannen wiens zaklampen de zintuigen desoriënteren. Afgewisseld met korrelige homevideobeelden van Natasha en haar zus Jelena en Koude Oorlog-achtige beelden van wereldwijde chaos die wordt gezaaid door de afgestudeerden van de Red Room. Afkomstig van een miljardenstudio wiens films speelgoed en pretparkattracties voortbrengen, is deze sombere titelsequentie surrealistisch en moeilijk te vergeten, omdat het een verschrikkelijke zwarte marktindustrie kanaliseert die in de donkerste hoeken van onze echte wereld plaatsvindt.
17. Scarlet Witch doodt de Illuminati (Doctor Strange in het Multiversum van Waanzin)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Je moet het Sam Raimi nageven, een horrorregisseur wiens aderlatingen soms aanvoelen als een practical joke. In het vervolg op Doctor Strange wordt de Meester van de Mystieke Kunsten – nog steeds gespeeld door Benedict Cumberbatch – geïntroduceerd bij de Illuminati, een de facto Avengers-groep voor de alternatieve Aarde-838. Hoewel fans helemaal gek werden toen ze zagen dat de leden van de Illuminati onder andere Charles Xavier (Patrick Stewart, die zijn rol in de X-Men-filmserie opnieuw speelt) en Mr. Fantastic (gespeeld door John Krasinski in een wilde cameo) waren, was het wel heel bijzonder toen Scarlet Witch de deur inbeukte en ze slechts enkele minuten later allemaal op brute wijze vermoordde. Dat Wanda op een slimme manier manieren vindt om ze allemaal te doden met hun eigen vaardigheden is niet alleen indrukwekkend, maar ronduit angstaanjagend in haar berekenende kwaadaardigheid.
16. “There Is No God, That’s Why I Stepped In” (Guardians of the Galaxy Vol. 3)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
De High Evolutionary is een gemene klootzak van een filmschurk, zijn koelbloedige meedogenloosheid wordt alleen overtroffen door zijn eigen ego. Laat in de derde Guardians of the Galaxy-film van James Gunn, bevestigt Chukwudi Iwuji de volledige kijk van de High Evolutionary op zijn plaats in het universum met één enkele regel die met stormachtige kracht wordt uitgesproken: “Er is geen God, daarom ben ik erin gestapt.” Dat de High Evolutionary dit niet tegen onze helden schreeuwt, maar tegen zijn eigen onderdanen, vertelt ons het enige dat we moeten weten over de High Evolutionary: Zelfs zijn zoektocht om de dominantie van zijn soort te verbeteren is allemaal onderdeel van zijn eigen zelfverheerlijking.
15. Het liftgevecht (Captain America: The Winter Soldier)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Het beste aan het inmiddels iconische liftgevecht in Captain America: The Winter Soldier is niet alleen het strakke vakmanschap dat een gevecht in close-quarters zo visueel begrijpelijk maakt. Het is ook niet de indrukwekkende opbouw van de spanning, want Steve Rogers voelt dat er iets scheef zit in het nerveuze zweet van de mannen om hem heen. Het is ook niet het feit dat natuurkunde er nog steeds toe doet, dat zelfs een Supersoldaat nog steeds moeite heeft om een stel stevige mannen te overmeesteren en dat zijn val van een aantal verdiepingen naar beneden en door een glazen dak pijnlijk en zwaar aanvoelt. Het is al het bovenstaande, een scène in een film die onweerstaanbaar opnieuw bekeken kan worden.
14. De slag om Wakanda (Avengers: Infinity War)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Hoewel de climax van Avengers: Endgame beter herinnerd wordt als een moment aller tijden in het MCU, heeft de Slag om Wakanda in Avengers: Infinity War zijn eigen verdiensten om ernaast te overwegen. Het is niet alleen de eerste keer dat alle verschillende Marvel-facties samen vechten, maar Alan Silvestri’s symfonische compositie – simpelweg “Charge!” getiteld – heeft uitgesproken tonen van onzekerheid dan zijn meer geruststellende “Portals” stuk uit Endgame. Het resultaat is een prachtige, adembenemende paar minuten die meer aanvoelen als een klassieke oorlogsfilm (aliens en lasers daargelaten) dan als een superhelden blockbuster.
13. De vader van Liz ontmoeten (Spider-Man: Homecoming)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Het ergste waar een tienersuperheld achter kan komen is dat de vader van zijn vriendin ook zijn aartsvijand is. Jon Watts’ Spider-Man: Homecoming maakt op briljante wijze gebruik van de premisse om comic book superheroïsme samen te smelten met de gekkere, gecompliceerdere wereld van de middelbare school door de grote onthulling dat de Vulture (Michael Keaton) ook de vader is van Peters verliefdheid, Liz (Laura Harrier). In de film wil Peter niets liever dan gewoon Spider-Man zijn. Maar zijn de privileges om een held te zijn te groot als dat ten koste gaat van het verpesten van het leven van zijn toekomstige vriendin? Hoewel Spider-Man: Homecoming de dingen gewoon bij de deur had kunnen laten, steelt Keaton uiteindelijk de hele film wanneer hij Peter op ijzingwekkende wijze bedreigt in de gedaante van een vader die alleen maar wil “praten” met het nieuwe vriendje van zijn dochter. Slechtst. Homecoming. Ooit.
12. Divided They Fall (Captain America: Civil War)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Hoewel het superhelden-tegen-superheldenconflict van Captain America: Civil War niet op dezelfde schaal is als in de stripboeken, is de strijd tussen de helden in de kaskraker van de gebroeders Russo uit 2016 een geweldig gezicht. Hoewel Thor en Hulk MIA zijn, bevat de strijd nog steeds Marvel-helden die weinigen verwachtten toen de film twee jaar eerder werd aangekondigd, zoals Ant-Man, Vision en Spider-Man. (Chadwick Boseman werd aangekondigd als Black Panther toen Civil War voor het eerst werd onthuld door Kevin Feige). Het is ook indrukwekkend dat de set van het vliegveld organisch in het plot past, wat bewijst dat Marvel niet onzorgvuldig was en waarschijnlijk nog steeds is in haar storytelling.
11. De Hulkbuster loslaten (Avengers: Age of Ultron)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
In een van de meest baanbrekende actiescènes ooit in het MCU gaat de gespierde Hulk één op één met de titanische Hulkbuster. Deze werd uitgevonden door zowel Tony Stark als Bruce Banner als veiligheidsmaatregel tegen de onvoorspelbare Hulk, en werd uiteindelijk ingezet in Age of Ultron nadat Wanda, in opdracht van Ultron (ingesproken door James Spader), een spreuk over de Hulk uitsprak die vernietiging zaaide in een nietsvermoedend Johannesburg. Als Tony “Veronica erbij haalt”, is dat een knipoog naar de Archie Comics en het feit dat de ex van Bruce in The Incredible Hulk uit 2008 Betty heette (Liv Tyler). Marvel-films staan erom bekend dat ze groots uitpakken, maar dit gevecht in het bijzonder is een super zwaargewicht wedstrijd voor de eeuwigheid.
10. “Heb ik niet alles gegeven?” (Black Panther: Wakanda Forever)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Toen Chadwick Boseman in 2020 overleed, was dat een verlies dat over de hele wereld gevoeld werd. De filmmakers van Black Panther: Wakanda Forever, waaronder schrijver/regisseur Ryan Coogler, hadden geen andere keuze dan verder te gaan zonder T’Challa, en maakten een film die rechtstreeks inging op een vrijgekomen machtspositie. Voorlopig rustte de heerschappij over Wakanda op Angela Bassett’s koningin Ramonda, die nog steeds zichtbaar rouwt om de dood van haar zoon wanneer ze te horen krijgt dat haar dochter Shuri (Letita Wright) nu ontvoerd is door een vreemd buitenlands koninkrijk van een zeevarende soort, geleid door Namor (Tenoch Huerta). Na het verlies van haar man in Captain America: Civil War, haar zoon en nu ook haar dochter, houdt Ramonda een opzwepende, krachtige toespraak over de misleiding van politieke macht en het onvermogen om iemands familie echt te beschermen. Wanneer Ramonda uitroept: “Heb ik niet alles gegeven?”, is dat bijna een garantie voor een Oscarnominatie.
9. Showdown in de Zen-tuin (Iron Man 2)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
In deze climax, die eigenlijk het storyboard was van de legendarische Genndy Tartakovsky (bedenker van Samurai Jack), slaan Tony en Rhodey de handen ineen als Iron Man en War Machine in een vuistspringende vuurwerkfinale. Wat de scène achteraf gezien opmerkelijk maakt, is hoe on-MCU het nu aanvoelt; na een opbouw van taiko-drums is er helemaal geen muziek, waardoor het rinkelende metaal en de snelvurende kogels op zichzelf kunnen zingen. Vallende roze sakurabladeren voegen een vleugje natuurlijke schoonheid toe aan een verder mannelijk en kunstmatig moment. (Denk eraan: we kijken naar zwaar gepantserde mannen die lasers en kogels afvuren op synthetische soldaten). De dialoog is minimaal, wat betekent dat niemand het moment verpest met sarcastische opmerkingen. Iron Man 2 is waarschijnlijk de laatste keer dat Marvel-films meer aanvoelden als traditionele actiefilms dan als hoofdletter-M Marvel-films, en wat gingen ze er met een knal uit.
8. “Er was een idee…” (The Avengers)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Waarom zou de mensheid überhaupt een team als de Avengers vormen? In een ontroerende en plechtige toespraak van Samuel L. Jackson (als Nick Fury), vat het hoofd van S.H.I.E.L.D. het doel van de Avengers samen tot de kern: Om de gevechten te leveren die de mensheid zelf niet kan leveren. Hoewel Fury toegeeft dat het idee “ouderwets” is – en het is waar, de Avengers-strips van Marvel zijn tenslotte al meer dan 50 jaar in omloop – bewees The Avengers van Joss Whedon, een levendige escapistische kaskraker die popcornfilms voor altijd veranderde, dat ouderwetse heldendaden nooit uit de mode raken.
7. “Dance Off, Bro!” (Guardians of the Galaxy)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
In de zomer van 2014 verraste Marvel’s Guardians of the Galaxy de bioscoopbezoekers. Na het ontroerende offer van Groot om zijn mede-Guardians te beschermen toen ze neerstortten op Xandar, klaart de rook op bij de rustgevende klanken van “O-o-h Child” van The Five Stairsteps. (“Ooh, child, things are gonna get easier…”) Terwijl Ronan (Lee Pace) zijn grote toespraak houdt om zijn overwinning te bevestigen, wordt hij onderbroken door Star-Lord, die… hem uitdaagt voor een danswedstrijd. (Ronan is net zo verward als iedereen.) Terwijl Star-Lord gewoon voor een afleiding zorgt voor de andere Guardians om hem de Power Stone, oftewel een Infinity Stone, te laten verliezen, zijn de maffe bewegingen van Chris Pratt om het grote plan van een superschurk te dwarsbomen precies het soort komische ondeugendheid geworden dat het publiek nu verwacht van Marvel-films. Zelfs nu nog is Guardians of the Galaxy een emotionele thrillertocht, waarvan de ups en downs en de linker- en rechterbochten abrupt zijn, maar elkaar aanvullen en een complete ervaring vormen.
6. Geboorte van de Supersoldaat (Captain America: The First Avenger)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
In deze superheldenoorsprong die zijn gelijke niet kent, wordt de nietige Steve Rogers geïnjecteerd met het experimentele Super Soldier-serum om te dienen aan het front tegen de As. Belangrijk is dat de maker van het serum, Dr. Abraham Erskrine (Stanley Tucci) vanaf het begin de perfecte soldaat wilde – niet in lichaam, maar in hart. En dus is de scène waarin Steve wordt uitgekozen en een verbeterde soldaat van de hypermoderne wetenschap wordt, een knap staaltje sciencefictionfilmmakerij, een terugblik op de Gouden Eeuw van de strips toen de vraag naar onbetwistbare heldenmoed botste met de spanning van het ontdekken. Hoewel de scène die volgt leuk en ingenieus is (kijk hoe Steve experimenteert met schild-gebaseerde wapens wanneer hij improviseert met behulp van een taxideur), is het Erskrine’s herinnering dat Steve’s hart nog steeds zijn belangrijkste spier is die Cap voor altijd karakteriseert in het hele MCU.
5. Vijf jaar later (Avengers: Endgame)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Een jaar nadat het publiek sprakeloos was geworden van het einde van Avengers: Infinity War, roepen de openingsminuten van Avengers: Endgame een gevoel van doelloze paniek op. Terwijl de Avengers zich hergroeperen en Thanos op een andere planeet achtervolgen, handelen ze al vanuit een gevoel van nederlaag. Ze kunnen doen wat ze willen, inclusief Thanos doden (en dat doen ze ook). Maar zelfs als ze hun missie volbrengen, is er niets bevredigend. De mensen zijn nog steeds weg. De enige manier om vooruit te komen, beseffen ze, is door te blijven gaan. En dus is het stille en naargeestige lange stuk vanaf de tijd direct na de dood van Thanos totdat ze de tijdmachine activeren een onderschat deel van het MCU, waar het meest intrigerende van het leven in een universum van superhelden niet is hoe ze de dag redden, maar hoe ze doorgaan nadat ze hebben verloren.
4. Een vriend van op het werk (Thor: Ragnarok)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
In Taika Waititi’s Thor: Ragnarok herenigen Hulk/Bruce Banner en Thor zich na meer dan twee jaar op de vreemdste plek: op Sakaar, in het Concours der Kampioenen onder leiding van de charismatische en flamboyante Grootmeester. Maar terwijl Thor duidelijk blij is om een oude vriend van hem te zien – niet alleen omdat ze maatjes zijn, maar ook omdat het betekent dat Thor de domme spelletjes van de Grootmeester niet hoeft te spelen – is Hulk dat niet, om wat voor reden dan ook. In een blinde woede gaat Hulk de strijd aan met Thor, wat resulteert in een gruwelijke vechtscène die onofficieel beslist wie nu eigenlijk de “Sterkste Avenger” is.
3. De Blip (Avengers: Infinity War)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Het was het cliffhanger-einde dat niemand zag aankomen. Toen Thanos de Infinity Stones gebruikte om het halve universum “weg te breken”, verdwenen geliefde helden tot stof en creëerden ze een apocalyps die maar weinig zomerblockbusters aandurven. Zelfs voor degenen die wisten dat er een jaar later nog een Avengers-film zou komen, weerhield dat het einde van Avengers: Infinity War er niet van om verschrikkelijk aan te voelen. Er zijn gewoon geen woorden voor om het gevoel te beschrijven dat de personages waar het publiek van houdt zomaar verdwijnen, zonder dat er een echte garantie is om ze terug te zien. (Ondanks een post-credits scène waarin de ultrakrachtige Captain Marvel wordt geplaagd). Hoewel het moeilijk te bevatten is, was het einde van Infinity War een serieuze gok, waarbij Marvel rekende op de interesse van het publiek om zich het komende jaar staande te houden. Het had zo, zo verkeerd kunnen aflopen, maar we weten nu pas dat er maar één manier was waarop het ooit had kunnen eindigen.
2. “I Am Iron Man” (Iron Man/Avengers: Endgame)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Het geniale aan de laatste regel van Tony Stark, zowel in zijn eerste solofilm als in Avengers: Endgame, is hoe die zo echt authentiek is voor zijn personage. Omdat hij een narcist is die geniet van aandacht, had Stark gewoon niets anders en niets beters kunnen zeggen aan het einde van Iron Man uit 2008, zelfs toen het in zijn eigen belang was om te zwijgen. Jaren later, als hij oog in oog staat met Thanos – nog zo’n ijdel individu dat zo afgeleid is door zijn kortstondige greep naar de ultieme macht – citeert Tony Stark niet alleen zichzelf (alweer, narcist), maar gebruikt hij het ook om Thanos een laatste stomp in de maag te geven voordat hij hem wegslaat. Thanos mag dan beweren een onvermijdelijkheid te zijn in een koud, wreed universum, maar Tony Stark is Iron Man, en hij zal een manier vinden om het onvermijdelijke te slim af te zijn.
1. Assembled (The Avengers/Avengers: Endgame)
(Afbeelding credit: Marvel Studios)
Uiteindelijk zal het grote experiment dat het Marvel Cinematic Universe is, gezien worden als een onmiskenbaar succes. Hoewel de plannen in het beste geval slechts losjes werden geschetst vanaf het begin, waren de bedoelingen van Marvel altijd om zoveel mogelijk van de superheldenpersonages uit de stripboeken te laten samenwerken voor minstens één, misschien twee films. In zowel The Avengers, uitgebracht in 2012, als Avengers: Endgame, uitgebracht in 2019, werd die droom volledig gerealiseerd in twee verschillende shots die onmogelijk te beschrijven zijn voor old school stripboekfans. In The Avengers begint de climax met een ongelooflijk ronddraaiend shot waarin het originele Avengers-rooster samen in New York staat om het samen tegen een buitenaards leger op te nemen. In Avengers: Endgame wordt de schaal van dat eerste beeld vertienvoudigd, met niet alleen duizend extra personages uit verschillende werelden, maar ook meer helden zoals Doctor Strange, Black Panther, Spider-Man, de Guardians of the Galaxy en nog veel meer. Wat er verder ook gebeurt in het Marvel Cinematic Universe, het zal altijd neerkomen op deze twee momenten, en meer van zulke momenten. Al het beste speelgoed uit de speelgoedkist staat bij elkaar. Wat willen bioscoopbezoekers nog meer?