Het bloed op de sneeuw is niet alleen karmozijnrood – het is een dikke, verraderlijke zwarte kleur die permanent op mijn pantser blijft zitten. Crimson Desert’s brutale held Kliff draagt zichzelf met gemartelde vasthoudendheid, een kenmerkende identiteit voor de meest gedenkwaardige eenzame soldaten uit games, en hij heeft de zwaardkunsten om het te bewijzen.
Tijdens mijn 45 minuten durende hands-on sessie op Gamescom 2024 maakte ik kennis met Kliff op een nogal akelig moment in zijn leven, om eerlijk te zijn. Maar de zware combo-gerichte mêleegevechten, de behendig vormgegeven omgevingen van een zwaar middeleeuws koninkrijk met besneeuwde toppen en geen tekort aan kolossale beesten en nog ergere slechteriken om op maat te snijden? Het hele pakket laat me racen om het aankomende open-wereld actie-epos van ontwikkelaar Pearl Abyss op mijn Steam-listlist te zetten, sneller dan je “ouch” kunt zeggen.
Een verdomd goede tijd
(Afbeelding credit: Pearl Abyss)Gamescom 2024
(Afbeelding credit: Firaxis Games)
GamesRadar+ is in Keulen om de meest verwachte nieuwe games van 2024 te spelen en te spreken met de ontwikkelaars die ze tot leven brengen. Ga voor meer van onze hands-on previews en exclusieve interviews naar de Gamescom 2024-rubriek.
Gevangen tussen twee strijdende partijen begint mijn Crimson Desert preview met Kliff die de dood van de vreedzame Greymanes wreekt door toedoen van de barbaarse Black Bear-stam. Alleen al op basis van aanwijzingen uit de context stel ik me zijn dikke Schotse taal voor als iets dat lijkt op de Pict-volkeren in Oost- en Noord-Schotland. In dit geval is er veel meer staal bij betrokken.
Hier maak ik kennis met de dynamische mêleegevechten die het grootste deel van mijn preview-ervaring uitmaken. In Crimson Desert draait alles om de bumperknoppen: Met L1 kan ik pareren, terwijl ik met R1 de ene krachtige klap na de andere uitdeel met mijn hoofdwapen (in dit geval een zwaard). Kliff heeft ook een verwoestende speciale aanval die je kunt uitvoeren door R1 en R2 tegelijk ingedrukt te houden, en het wordt al snel een tweede natuur om vijanden te laten wankelen met een snelle trap in het gezicht voordat je ze van een klif af mept.
Het bloed op de sneeuw is niet alleen karmozijnrood – het is een dikke, verraderlijke zwarte kleur die permanent op mijn pantser blijft zitten. Crimson Desert’s brutale held Kliff draagt zichzelf met gemartelde vasthoudendheid, een kenmerkende identiteit voor de meest gedenkwaardige eenzame soldaten uit games, en hij heeft de zwaardkunsten om het te bewijzen.
Tijdens mijn 45 minuten durende hands-on sessie op Gamescom 2024 maakte ik kennis met Kliff op een nogal akelig moment in zijn leven, om eerlijk te zijn. Maar de zware combo-gerichte mêleegevechten, de behendig vormgegeven omgevingen van een zwaar middeleeuws koninkrijk met besneeuwde toppen en geen tekort aan kolossale beesten en nog ergere slechteriken om op maat te snijden? Het hele pakket laat me racen om het aankomende open-wereld actie-epos van ontwikkelaar Pearl Abyss op mijn Steam-listlist te zetten, sneller dan je “ouch” kunt zeggen.
Een verdomd goede tijd
(Afbeelding credit: Pearl Abyss)Gamescom 2024
(Afbeelding credit: Firaxis Games)
GamesRadar+ is in Keulen om de meest verwachte nieuwe games van 2024 te spelen en te spreken met de ontwikkelaars die ze tot leven brengen. Ga voor meer van onze hands-on previews en exclusieve interviews naar de Gamescom 2024-rubriek.
Gevangen tussen twee strijdende partijen begint mijn Crimson Desert preview met Kliff die de dood van de vreedzame Greymanes wreekt door toedoen van de barbaarse Black Bear-stam. Alleen al op basis van aanwijzingen uit de context stel ik me zijn dikke Schotse taal voor als iets dat lijkt op de Pict-volkeren in Oost- en Noord-Schotland. In dit geval is er veel meer staal bij betrokken.
Hier maak ik kennis met de dynamische mêleegevechten die het grootste deel van mijn preview-ervaring uitmaken. In Crimson Desert draait alles om de bumperknoppen: Met L1 kan ik pareren, terwijl ik met R1 de ene krachtige klap na de andere uitdeel met mijn hoofdwapen (in dit geval een zwaard). Kliff heeft ook een verwoestende speciale aanval die je kunt uitvoeren door R1 en R2 tegelijk ingedrukt te houden, en het wordt al snel een tweede natuur om vijanden te laten wankelen met een snelle trap in het gezicht voordat je ze van een klif af mept.
Maar er kwam een abrupt einde aan de goede hack-and-slash-tijd toen ik me realiseerde dat dit slechts het inleidende tutorialsegment van mijn preview was. Ik had nog maar net de ingewikkelde combo’s uit mijn hoofd geleerd die keurig op een zwart stuk kaart voor mijn neus waren afgedrukt voordat ik naar een hub-gebied werd gestuurd om een van de drie brute eindbaasgevechten te kiezen die ik de rest van de sessie zou proberen. Ik heb mezelf altijd al meer dan redelijk goed gevonden in third-person actiegames, niet om mezelf op de borst te kloppen, maar Crimson Desert had meer in petto dan alleen Assassin’s Creed Valhalla met in de hoofdrol een Geralt of Rivia met ravenhaar.
Het opboksen tegen de Staglord, een zwaarbewapende man met grote hertshoorns en een nog groter schild, is een vernederende ervaring – niet in de laatste plaats omdat ik te horen heb gekregen dat hij qua moeilijkheidsgraad een ‘middenklasse’-baas is en dus een goede optie om het eerst tegen op te nemen. Het eerste wat ik doe nadat ik in het hol van de Staglord ben gespawned? Natuurlijk zijn spullen doorzoeken, inclusief een willekeurig zwaard dat ik daar vond liggen. Maar als ik het menu open om de statistieken te controleren, word ik onderbroken door een filmische introductie van de zogenaamde Staglord.
(Afbeelding credit: Pearl Abyss)