Toen de legende van Zelda: tranen van het koninkrijk zich afgelopen september aan de wereld aankondigden, was het gevoel van opluchting onder Zelda -fans voelbaar. Natuurlijk, het was opwindend om de langverwachte en langverwachte adem van het wilde vervolg nader te bekijken, maar het verschijning in deze specifieke Nintendo Direct Showcase gaf ons meer dan ooit tevoren-een officiële titel en een officiële lanceringsdatum: May 12, 2023. Het feit dat het absoluut nog steeds echt was, en, beter nog, binnenkort, een duidelijke bron van vreugde was, vooral gezien hoe weinig we van het spel hadden gezien, omdat het voor het eerst zijn kop boven de borstwering stak tijdens E3 2019.
Snel vooruit enkele maanden, en de tranen van de vrijgavedatum van het koninkrijk zijn opdagen. Door middel van gameplay- en verhaaltrailers hebben we nu een duidelijker gevoel van waar het over gaat. Ik zei ooit dat Zelda-tranen van het koninkrijk er aas uitzien, maar ik hoop dat het de adem van de meest verdeeldheid van de Wild laat vallen-en nu, na hands-on in deze New Skyborne Slant op Hyrule zelf, weet ik nu dat het uithoudingsvermogen van het uithoudingsvermogen terug is . Ik zou hier anders teleurgesteld over zijn, als ik niet zo opgelucht was door tranen van de opwindende oplossing van het koninkrijk.
Op op en weg
(Afbeelding krediet: Nintendo) Hands-on
(Afbeelding krediet: Nintendo)
Zelda Tears of the Kingdom Preview: het is groter, moediger en inventiever dan Breath of the Wild
Stamina-balken verschenen voor het eerst in RPG’s in het midden van de jaren 90, met sindsdien weinig in de weg van iteratie. In de adem van het wild laat een uitputting uithoudingswiel je in elke richting klimmen totdat je, eenmaal geleegd, je grip verliest en naar het volgende platte oppervlak valt, vaak resulterend in onmiddellijke dood. Terwijl Stamina een uitputtende bron in games als Elden Ring en Horizon Forbidden West handelt – een die meteen moet worden beheerd om obstakels te overwinnen en te slagen in de strijd – in adem van het wild voelt het willekeurig; waarin het spel je in de steek laat en niet andersom. Gezien de adem van het wild anders zo vooruitstrevend is in zijn reikwijdte voor het verkennen van spelers en experimenten, heeft het gebruik van een dergelijke gedateerde monteur door middel van uithoudingsvermogen met uithoudingsvermogen voor mij althans een schokkend gevoeld.
Het feit dat het terugkeert in tranen van het koninkrijk had me dan kunnen afschaffen, maar het eigen experimentele potentieel van dit spel overtreft dat van zijn voorloper – zozeer zelfs dat ik denk dat ik niet veel om Stamina Systems zal geven, dit Tijd rondom. Uit het kleine dat ik tot nu toe heb gespeeld, lijkt het erop dat de verbeelding de wereld van tranen van het koninkrijk over de hele linie ondersteunt, en het nieuwe ‘ascenderen’ vermogen heeft het potentieel om klimmen in veel situaties overbodig te maken.
Door te staan onder het niveau of platform dat u wilt bereiken, laat een snelle tik van de linkerschouderknop met geselecteerd – vergelijkbaar met hoe Breath of the Wild’s Runes -systeem werkt – waar u naar boven kunt gaan naar de volgende. Door dit te doen, glijdt Link in een tijdelijke toestand (hij ziet eruit alsof hij door een matrix-apring-tijd vortex zwemt), voordat hij aan de andere kant opduikt. Als u dit doet, zal het klimmen bij elke gelegenheid niet omzeilen, verleend – ik voorziet op het werk vergelijkbaar met bijvoorbeeld de geesten van Elden Ring – maar het blaast wel de reikwijdte voor de benadering wijd open, zowel in verkenning als gevechten.
(Afbeelding krediet: Nintendo)
“Combineer dit met de nieuwe, talloze manieren om rond te komen, en op en neer, en het is moeilijk om te zien hoe tranen van het koninkrijk onze verwachtingen van het open-wereldgenre niet opnieuw definiëren”.
In de situaties waarin Ascend niet haalbaar is, verwacht ik dat de ‘fuse’ en ‘ultrahand’ vaardigheden zullen ingrijpen. Met raketten, krachtige fans, hete luchtballonapparatuur en meer zijn er meerdere, schijnbaar gemakkelijk beschikbare manieren Om jezelf de hemel af te stuwen in tranen van het koninkrijk. Zoals uiteengezet in mijn preview, zag ik bij een gelegenheid dat ik een drijvend platform uitrusten met genoemde raketten en fans en van start. Op een ander sloeg ik dezelfde fans en een vloerniveau op de vloer op een metalen zweefvliegtuig en ging naar de lucht. Op een ander versmolten ik een raket naar mijn schild en vloog ik voor een lange, lange tijd tussen de wolken zoals Elton John. En op nog een andere, monteerde ik een enorme metalen haak op een minecart en gleed over een monoraillijn in iets dat soort van BioShock Infinite leek.
Zoals je misschien al hebt bespioneerd, keren bederfelijke wapens ook terug in tranen in het koninkrijk. En hoewel ik niet altijd door ben gekomen met de monteur, heb ik altijd de beslissing van het wild gerespecteerd om nivellering te schuwen ten gunste van steeds sterkere wapens. Het feit dat zekering ook wapens krachtiger kan maken en, cruciaal, duurzamer, echter, zal spelers echter talloze alternatieven bieden in hoe ze hier vrijwel elke gevechtssituatie benaderen. Combineer dit met de nieuwe, talloze manieren om rond te komen, en op en neer, en het is moeilijk om te zien hoe tranen van het koninkrijk onze verwachtingen en interpretaties van het open-wereldgenre niet opnieuw definiëren, op dezelfde manier Breath of the Wild Heeft zes jaar geleden. Ik ben al zo opgewonden en ik weet dat ik nauwelijks het oppervlak van de vele lagen heb gekrast.
En hoewel ik een klein beetje teleurgesteld ben om zo’n archaïsch systeem te zien in het uithoudingsvermogen van het uithoudingsvermogen in tranen van het koninkrijk, ben ik er nu zeker van dat het me niet langer de muur op zal drijven. Simpelweg omdat, met zijn reeks fantasierijke en inventieve bouwtools, ik dat zelf zal doen.
hier zijn de beste games zoals Zelda die vol zijn met avontuur