Steve Rogers is boos. Opgejaagd door de regering die hij heeft gezworen te verdedigen, is de levende WO2-legende op de vlucht. Terwijl hij over een snelweg in Washington D.C. scheurt in een sedan die wordt bestuurd door zijn nieuwe vriend Sam Wilson, met mede-Avenger Natasha Romanoff – alias de Black Widow – op de achterbank, wordt de man die Captain America heet aangevallen door zijn voormalige beste vriend, de lang dood gewaande Bucky Barnes. Nu is hij een cybernetische moordmachine die bekend staat als The Winter Soldier. Hij is op de zijkant van Cap’s auto gesprongen en op het dak geklommen, klaar om chaos te veroorzaken.
TOTAAL FILM MAGAZINE
(Foto credit: Total Film)
Dit artikel verscheen voor het eerst in nummer 217 van Total Film magazine, gepubliceerd in maart 2014. Abonneer je hier!
“Remmen!” schreeuwt co-regisseur Anthony Russo boven het gebrul uit en de auto schudt, waardoor Widow (Scarlett Johansson) van de achterbank in de schoot van Cap (Chris Evans) wordt gekatapulteerd. De twee staren uit de voorruit, Evans grijnst, Johansson is vastberaden. De wind giert door haar haar, ze pakt haar pistool en richt het op het glas. “Smash!” schreeuwt Russo. De auto schudt hevig. Cap houdt zijn schild vast, trekt de Widow met zijn rechterhand dichtbij en trekt Wilson (Anthony Mackie) met zijn linkerhand dichtbij. Hij staat op het punt om door te slaan…
“Cut!” zegt Russo. Het schudden stopt. De windmachine wordt uitgezet. Het trio komt op adem en lacht onnozel in de camera. Op die manier laten Evans, Johansson en Mackie uren van spanning los vanuit hun piepkleine hut, in het silhouet van een enorm greenscreen op de geluidstent van Marvel Studios’ Manhattan Beach op deze hete middag. Het is toepasselijk, voor een ruzie met een all-American held, de dag voor de Fourth of July. Maar als er één Marvel Comics-superheld is die het meest bestand is tegen karakterreeksen op een groot scherm, dan is het Captain America wel, want Cap is van nature net zo onwrikbaar als de principes in de grondwet van zijn land. En Cap is aantoonbaar de minst leuke Avenger in een superheldenoutfit met charismatische Tony Stark, boze Thor, slinky Widow en Hulk, die gewoon, nou ja, geweldig is.
Steve Rogers is boos. Opgejaagd door de regering die hij heeft gezworen te verdedigen, is de levende WO2-legende op de vlucht. Terwijl hij over een snelweg in Washington D.C. scheurt in een sedan die wordt bestuurd door zijn nieuwe vriend Sam Wilson, met mede-Avenger Natasha Romanoff – alias de Black Widow – op de achterbank, wordt de man die Captain America heet aangevallen door zijn voormalige beste vriend, de lang dood gewaande Bucky Barnes. Nu is hij een cybernetische moordmachine die bekend staat als The Winter Soldier. Hij is op de zijkant van Cap’s auto gesprongen en op het dak geklommen, klaar om chaos te veroorzaken.
TOTAAL FILM MAGAZINE
(Foto credit: Total Film)
Dit artikel verscheen voor het eerst in nummer 217 van Total Film magazine, gepubliceerd in maart 2014. Abonneer je hier!
“Remmen!” schreeuwt co-regisseur Anthony Russo boven het gebrul uit en de auto schudt, waardoor Widow (Scarlett Johansson) van de achterbank in de schoot van Cap (Chris Evans) wordt gekatapulteerd. De twee staren uit de voorruit, Evans grijnst, Johansson is vastberaden. De wind giert door haar haar, ze pakt haar pistool en richt het op het glas. “Smash!” schreeuwt Russo. De auto schudt hevig. Cap houdt zijn schild vast, trekt de Widow met zijn rechterhand dichtbij en trekt Wilson (Anthony Mackie) met zijn linkerhand dichtbij. Hij staat op het punt om door te slaan…
“Cut!” zegt Russo. Het schudden stopt. De windmachine wordt uitgezet. Het trio komt op adem en lacht onnozel in de camera. Op die manier laten Evans, Johansson en Mackie uren van spanning los vanuit hun piepkleine hut, in het silhouet van een enorm greenscreen op de geluidstent van Marvel Studios’ Manhattan Beach op deze hete middag. Het is toepasselijk, voor een ruzie met een all-American held, de dag voor de Fourth of July. Maar als er één Marvel Comics-superheld is die het meest bestand is tegen karakterreeksen op een groot scherm, dan is het Captain America wel, want Cap is van nature net zo onwrikbaar als de principes in de grondwet van zijn land. En Cap is aantoonbaar de minst leuke Avenger in een superheldenoutfit met charismatische Tony Stark, boze Thor, slinky Widow en Hulk, die gewoon, nou ja, geweldig is.
Dus hoe maak je van Cap’s tweede optreden een waardige en essentiële opvolger van Avengers Assemble, terwijl je het universum ook vooruit stuwt naar het langverwachte The Avengers: Age Of Ultron? De sleutel was progressie. Zijn debuutfilm, The First Avenger, werkte door hem in een decor te plaatsen dat net zo patriottisch was als zijn uniform in WW2, en hem zijn plaats in de wereld te laten ontdekken als een pasgeborene die zijn omgeving uittest. Maar in de abrupte finale werd hij 65 jaar lang in de ijskast gezet, om vervolgens te worden ontdooid en, zonder tijd om achterom te kijken, terug te keren in de strijd in het BO-monster Avengers Assemble. Als lid van Nick Fury’s team ontwikkelde Cap zich verder en vond hij een nieuw doel met een nieuwe groep. Nu, in Captain America: The Winter Soldier voelt hij zich volledig gevormd, zelfverzekerd en sterk – maar worstelt hij met het leven in de 21e eeuw en vecht hij tegen het gezag in de vorm van de Amerikaanse overheid. Zoals elke man die volwassen wordt, is Cap piekerend, humeurig en klaar om op zijn donder te geven. En nu krijgt hij te maken met (dodelijke) groeipijnen…
Het goede, het slechte en het lelijke
(Afbeelding credit: Marvel)
“Met de eerste was je het personage aan het neerzetten,” legt Evans uit terwijl hij naar Total Film loopt voor een kort praatje tussen de set-ups door. Gekleed in de burgerkleding van Steve Rogers, een blauw jack en zwart t-shirt, ziet hij er ontspannen uit voor iemand die het gewicht van een grote franchise op zijn schouders draagt. “Met Avengers had je veel personages die je moest aanspreken. Met deze kun je je echt richten op Steve die zich aanpast aan hoe de dingen nu zijn. In dat opzicht kun je spelen met zijn morele kompas.”
Met huurmoordenaars die van alle kanten op hem afkomen, worstelt de rechtlijnige Cap om te weten wie hij kan vertrouwen en kan hij ontsporen als hij op het verkeerde paard wedt. Dat is veel om mee om te gaan als de wereld wordt bedreigd. “Ik denk niet dat zijn demonen ooit van binnenuit zullen komen, want zo is hij niet gebouwd,” zegt Evans, die warm loopt voor het onderwerp van Cap’s psychologie en zijn besef dat hij misschien het raster moet verlaten om vuur met vuur te bestrijden. “Maar er zullen uitdagingen zijn als het gaat om waar hij past. In deze film verkennen ze hoe de wereld is veranderd.
Steve Rogers is boos. Opgejaagd door de regering die hij heeft gezworen te verdedigen, is de levende WO2-legende op de vlucht. Terwijl hij over een snelweg in Washington D.C. scheurt in een sedan die wordt bestuurd door zijn nieuwe vriend Sam Wilson, met mede-Avenger Natasha Romanoff – alias de Black Widow – op de achterbank, wordt de man die Captain America heet aangevallen door zijn voormalige beste vriend, de lang dood gewaande Bucky Barnes. Nu is hij een cybernetische moordmachine die bekend staat als The Winter Soldier. Hij is op de zijkant van Cap’s auto gesprongen en op het dak geklommen, klaar om chaos te veroorzaken.
TOTAAL FILM MAGAZINE
(Foto credit: Total Film)
Dit artikel verscheen voor het eerst in nummer 217 van Total Film magazine, gepubliceerd in maart 2014. Abonneer je hier!
“Remmen!” schreeuwt co-regisseur Anthony Russo boven het gebrul uit en de auto schudt, waardoor Widow (Scarlett Johansson) van de achterbank in de schoot van Cap (Chris Evans) wordt gekatapulteerd. De twee staren uit de voorruit, Evans grijnst, Johansson is vastberaden. De wind giert door haar haar, ze pakt haar pistool en richt het op het glas. “Smash!” schreeuwt Russo. De auto schudt hevig. Cap houdt zijn schild vast, trekt de Widow met zijn rechterhand dichtbij en trekt Wilson (Anthony Mackie) met zijn linkerhand dichtbij. Hij staat op het punt om door te slaan…
“Cut!” zegt Russo. Het schudden stopt. De windmachine wordt uitgezet. Het trio komt op adem en lacht onnozel in de camera. Op die manier laten Evans, Johansson en Mackie uren van spanning los vanuit hun piepkleine hut, in het silhouet van een enorm greenscreen op de geluidstent van Marvel Studios’ Manhattan Beach op deze hete middag. Het is toepasselijk, voor een ruzie met een all-American held, de dag voor de Fourth of July. Maar als er één Marvel Comics-superheld is die het meest bestand is tegen karakterreeksen op een groot scherm, dan is het Captain America wel, want Cap is van nature net zo onwrikbaar als de principes in de grondwet van zijn land. En Cap is aantoonbaar de minst leuke Avenger in een superheldenoutfit met charismatische Tony Stark, boze Thor, slinky Widow en Hulk, die gewoon, nou ja, geweldig is.
Dus hoe maak je van Cap’s tweede optreden een waardige en essentiële opvolger van Avengers Assemble, terwijl je het universum ook vooruit stuwt naar het langverwachte The Avengers: Age Of Ultron? De sleutel was progressie. Zijn debuutfilm, The First Avenger, werkte door hem in een decor te plaatsen dat net zo patriottisch was als zijn uniform in WW2, en hem zijn plaats in de wereld te laten ontdekken als een pasgeborene die zijn omgeving uittest. Maar in de abrupte finale werd hij 65 jaar lang in de ijskast gezet, om vervolgens te worden ontdooid en, zonder tijd om achterom te kijken, terug te keren in de strijd in het BO-monster Avengers Assemble. Als lid van Nick Fury’s team ontwikkelde Cap zich verder en vond hij een nieuw doel met een nieuwe groep. Nu, in Captain America: The Winter Soldier voelt hij zich volledig gevormd, zelfverzekerd en sterk – maar worstelt hij met het leven in de 21e eeuw en vecht hij tegen het gezag in de vorm van de Amerikaanse overheid. Zoals elke man die volwassen wordt, is Cap piekerend, humeurig en klaar om op zijn donder te geven. En nu krijgt hij te maken met (dodelijke) groeipijnen…
Het goede, het slechte en het lelijke
(Afbeelding credit: Marvel)
“Met de eerste was je het personage aan het neerzetten,” legt Evans uit terwijl hij naar Total Film loopt voor een kort praatje tussen de set-ups door. Gekleed in de burgerkleding van Steve Rogers, een blauw jack en zwart t-shirt, ziet hij er ontspannen uit voor iemand die het gewicht van een grote franchise op zijn schouders draagt. “Met Avengers had je veel personages die je moest aanspreken. Met deze kun je je echt richten op Steve die zich aanpast aan hoe de dingen nu zijn. In dat opzicht kun je spelen met zijn morele kompas.”
Met huurmoordenaars die van alle kanten op hem afkomen, worstelt de rechtlijnige Cap om te weten wie hij kan vertrouwen en kan hij ontsporen als hij op het verkeerde paard wedt. Dat is veel om mee om te gaan als de wereld wordt bedreigd. “Ik denk niet dat zijn demonen ooit van binnenuit zullen komen, want zo is hij niet gebouwd,” zegt Evans, die warm loopt voor het onderwerp van Cap’s psychologie en zijn besef dat hij misschien het raster moet verlaten om vuur met vuur te bestrijden. “Maar er zullen uitdagingen zijn als het gaat om waar hij past. In deze film verkennen ze hoe de wereld is veranderd.
Steve is gewend aan de jaren ’40, waar het heel duidelijk is wie goed is en wie slecht. Zoals de zaken er nu voorstaan met onze technologische vooruitgang, is het zover gekomen dat je voor het behoud van veiligheid, vrijheid en vrijheid soms extreme maatregelen moet nemen die inbreuk maken op de burgerrechten van mensen. Het is dus een grijs gebied voor Steve. Het is een moeilijke tijd voor hem om uit te zoeken waar hij in past en wie goed en wie slecht is…”
Meld je aan voor de GamesRadar+-nieuwsbrief
Wekelijkse digests, verhalen uit de communities waar je van houdt en meer
Neem contact met me op met nieuws en aanbiedingen van andere Future-merkenOntvang e-mail van ons namens onze vertrouwde partners of sponsorsDoor je gegevens op te sturen, ga je akkoord met de algemene voorwaarden en het privacybeleid en ben je 16 jaar of ouder.
“We wilden dat Cap en eigenlijk het hele cinematografische universum aan het einde van Winter Soldier heel anders zouden zijn dan aan het begin.”
Kevin Feige
Evans zou het nu moeten weten – na 13 weken van de eerste opnames van The Winter Soldier zijn er nog maar twee over – maar hij zegt het natuurlijk niet. En co-regisseurs en nieuwkomers in het Marvel-universum, de broers Anthony en Joe Russo, ook niet. De broers, die vooral bekend zijn van komedies als Welcome To Collinwood en Arrested Development, werden ingepalmd door Kevin Feige, hoofd van Marvel Studio, nadat hij Joe Russo’s actie-genre afleveringen van Community had gezien: ‘A Fistful Of Paintballs’ en ‘For A Few Paintballs More’.
“We zijn opgegroeid met Scorsese,” zegt Joe als hij en zijn broer hun afspraak uitleggen. “We zijn opgegroeid met Coppola. We hebben The French Connection wel 50 keer bestudeerd. En we hebben lang gewacht op een project als dit, waarmee we die interesses konden verkennen.”
Wat? Dus Winter Soldier wordt super spraakzaam? Vrees niet, verzekert Joe. “Er zit veel actie in deze film, net zoveel als in Avengers, zo niet meer. Maar er zit ook veel karakterwerk in. Dus het houdt het midden tussen die twee. Het is erg belangrijk voor ons dat wanneer er actie is, dat het op een bepaalde manier het verhaal stuurt, dat er iets op het spel staat. Net als in een thriller uit de jaren ’70.”
Steve Rogers is boos. Opgejaagd door de regering die hij heeft gezworen te verdedigen, is de levende WO2-legende op de vlucht. Terwijl hij over een snelweg in Washington D.C. scheurt in een sedan die wordt bestuurd door zijn nieuwe vriend Sam Wilson, met mede-Avenger Natasha Romanoff – alias de Black Widow – op de achterbank, wordt de man die Captain America heet aangevallen door zijn voormalige beste vriend, de lang dood gewaande Bucky Barnes. Nu is hij een cybernetische moordmachine die bekend staat als The Winter Soldier. Hij is op de zijkant van Cap’s auto gesprongen en op het dak geklommen, klaar om chaos te veroorzaken.
TOTAAL FILM MAGAZINE
(Foto credit: Total Film)
Dit artikel verscheen voor het eerst in nummer 217 van Total Film magazine, gepubliceerd in maart 2014. Abonneer je hier!
“Remmen!” schreeuwt co-regisseur Anthony Russo boven het gebrul uit en de auto schudt, waardoor Widow (Scarlett Johansson) van de achterbank in de schoot van Cap (Chris Evans) wordt gekatapulteerd. De twee staren uit de voorruit, Evans grijnst, Johansson is vastberaden. De wind giert door haar haar, ze pakt haar pistool en richt het op het glas. “Smash!” schreeuwt Russo. De auto schudt hevig. Cap houdt zijn schild vast, trekt de Widow met zijn rechterhand dichtbij en trekt Wilson (Anthony Mackie) met zijn linkerhand dichtbij. Hij staat op het punt om door te slaan…
“Cut!” zegt Russo. Het schudden stopt. De windmachine wordt uitgezet. Het trio komt op adem en lacht onnozel in de camera. Op die manier laten Evans, Johansson en Mackie uren van spanning los vanuit hun piepkleine hut, in het silhouet van een enorm greenscreen op de geluidstent van Marvel Studios’ Manhattan Beach op deze hete middag. Het is toepasselijk, voor een ruzie met een all-American held, de dag voor de Fourth of July. Maar als er één Marvel Comics-superheld is die het meest bestand is tegen karakterreeksen op een groot scherm, dan is het Captain America wel, want Cap is van nature net zo onwrikbaar als de principes in de grondwet van zijn land. En Cap is aantoonbaar de minst leuke Avenger in een superheldenoutfit met charismatische Tony Stark, boze Thor, slinky Widow en Hulk, die gewoon, nou ja, geweldig is.
Dus hoe maak je van Cap’s tweede optreden een waardige en essentiële opvolger van Avengers Assemble, terwijl je het universum ook vooruit stuwt naar het langverwachte The Avengers: Age Of Ultron? De sleutel was progressie. Zijn debuutfilm, The First Avenger, werkte door hem in een decor te plaatsen dat net zo patriottisch was als zijn uniform in WW2, en hem zijn plaats in de wereld te laten ontdekken als een pasgeborene die zijn omgeving uittest. Maar in de abrupte finale werd hij 65 jaar lang in de ijskast gezet, om vervolgens te worden ontdooid en, zonder tijd om achterom te kijken, terug te keren in de strijd in het BO-monster Avengers Assemble. Als lid van Nick Fury’s team ontwikkelde Cap zich verder en vond hij een nieuw doel met een nieuwe groep. Nu, in Captain America: The Winter Soldier voelt hij zich volledig gevormd, zelfverzekerd en sterk – maar worstelt hij met het leven in de 21e eeuw en vecht hij tegen het gezag in de vorm van de Amerikaanse overheid. Zoals elke man die volwassen wordt, is Cap piekerend, humeurig en klaar om op zijn donder te geven. En nu krijgt hij te maken met (dodelijke) groeipijnen…