The Iron Claw is een familieaangelegenheid. Gebaseerd op het waargebeurde verhaal van de worstelfamilie Von Erich, werden Kevin (Zac Efron), David (Harris Dickinson) en Kerry (Jeremy Allen White) Von Erich in de jaren ’80 beroemd onder leiding van hun vader en coach, voormalig worstelaar Fritz (Holt McCallany).
Oudste broer Kevin is een lokale held en zelfbenoemde beschermer van zijn jongere broers, maar worstelt met zijn zelfvertrouwen. David is jong en vurig, maar geeft veel om zijn familie, terwijl de Amerikaanse boycot van de Olympische Spelen in Moskou in 1980 Kerry, een bijna-olympiër, de kans ontneemt om mee te doen aan de discuswerpen, waardoor hij overloopt van frustratie. En dan is er ook nog jongste broer Mike (Stanley Simons), kleiner en zwakker dan zijn oudere broers, met een gave voor optredens in plaats van powerslams, tot groot ongenoegen van hun vader.
Spotlight op groot scherm
Schijn een licht op de onder-de-radar bioscoopreleases die u moet kennen, met elke vrijdag een nieuw artikel
Ondanks de stijging van de roem en het succes van de broers en zussen, hangt de tragedie als een lijkwade om hen heen, pech wacht hen om de hoek van elke overwinning. Ze waren het slachtoffer van een zogenaamde “familievloek”, wat betekent dat de zonen Von Erich hun leven lang onder de duim van zowel het lot als hun vader leven, door de successen van zijn zonen. Fritz heeft de titel van het World Heavyweight Championship nooit in handen gekregen, maar hij heeft zijn zonen wel op het pad gedwongen om die felbegeerde gordel te winnen.
Macht en controle
(Afbeelding credit: A24)
Fritz speelt zijn zoons voortdurend tegen elkaar uit. Er is maar één teleurstelling voor nodig om verkwistende zoon Kevin op een zijspoor te zetten en David tot zijn enige focus te maken. Hij kiest ervoor om het op te nemen tegen wereldkampioen Ric Flair (Aaron Dean Eisenberg). Een van de interessantste delen van de film is echter dat dit niet leidt tot broederlijke wrok – Fritz’ woord is het evangelie, en de Von Erich jongens zijn er machteloos tegenover. Waarom vechten tegen iets dat je niet kunt veranderen? Fritz is onfeilbaar in zijn druk en hoge verwachtingen, hij staat stevig en onveranderlijk tegenover tragedie na tragedie, en de broers zijn standvastig in hun liefde voor elkaar – het enige wat ze willen is samen in de ring staan.
Fritz’ kenmerkende worstelbeweging, de IJzeren Klauw, geeft hij door aan zijn zoons tijdens hun training. Het houdt in dat je je tegenstander stevig vasthoudt, met de hand op het voorhoofd geklemd en druk uitoefent op beide slapen, totdat hij zich overgeeft. Dag in dag uit dwingt Fritz zijn kinderen tot onderwerping, maar zijn invloed wordt wel gezien maar niet gehoord, en de afwezigheid van geweld en kracht is veel sinisterder dan het van dichtbij te zien.
Wanneer we zijn wreedheid uit de eerste hand zien, glijdt het van zijn tong, net zo gemakkelijk als ademen. Meteen al noemt hij de namen van zijn zoons van meest tot minst favoriete in het bijzijn van Kevin, David en Mike – Kerry, niet aanwezig, staat bovenaan. Maar Fritz’ favoriet verandert als de seizoenen, en geen van deze jongemannen is lang veilig. We horen hem niet schreeuwen of zien hem geen lichamelijk geweld tegen hen gebruiken, dus zijn gebrek aan lichamelijkheid voelt verontrustend aan, alsof het altijd net onder de oppervlakte ligt. We hoeven het niet te zien om te weten dat het er is.
Het gif druppelt door
(Afbeelding credit: A24)
Gedurende de hele film probeert Kevin, als oudste zoon (een rol die hij geërfd heeft nadat de eerstgeborene van de Von Erichs, Jack, in zijn kindertijd verdronken is), alles voor iedereen te doen. Hij heeft geprobeerd de ondersteunende patriarchale aanwezigheid te zijn die hun vader nooit was, hij heeft geprobeerd een voorbeeld te zijn voor zijn jongere broers zonder er zelf een te hebben om op te volgen, maar met welk doel? Aan het einde van de film is hij alleen en treurt hij, misschien wel het grootste slachtoffer van de vloek van Von Erich als enige die nog overeind staat. Zijn daden voelen nutteloos – hij is te ver gegaan, of niet ver genoeg, hij heeft de ene broer te hard aangepakt en de andere te voorzichtig. Ondanks zijn beste bedoelingen kan hij hen niet van hun lot redden.
Spotlight op groot scherm
(Afbeelding credit: A24/Modern Films)
Shame regisseur Steve McQueen over waarom zijn nieuwe 4,5 uur durende documentaire de moeite waard is
Uiteindelijk is The Iron Claw een aanklacht tegen mannelijkheid, en regisseur Sean Durkin neemt enkele vrijheden met het bronmateriaal om dit te benadrukken. In de film hebben Kevin en zijn vrouw Pam (Lily James) bijvoorbeeld twee jonge zonen. In het echte leven had het echtpaar eerst twee dochters, maar de film, met name de slotscène, zou niet zo goed werken zonder een derde generatie Von Erich-jongens in de mix om de giftigheid te onderzoeken die de vorige generatie gevangen houdt. De jongetjes stellen hun vader gerust dat huilen niet erg is, dat iedereen dat doet. Wat deze scène zachtjes zegt, is dat liefhebben en bemind worden genoeg is. “We zullen je broers zijn,” zeggen ze tegen hun vader, nadat ze hem huilend, in stilte, in hun achtertuin hebben aangetroffen.
Toen de aftiteling van The Iron Claw rolde, begon er een citaat uit een ander familiedrama in mijn hoofd rond te ratelen. “Misschien druppelt het gif er doorheen,” merkt Succession’s Kendall Roy (Jeremy Strong) op in de finale van de serie, nadenkend over zijn rol als vader in vergelijking met zijn eigen vader – hoe kan hij een goed rolmodel zijn voor zijn kinderen als hij er zelf geen had? Hoe kan hij hen liefde tonen als hij dat zelf niet had? In The Iron Claw druppelt het gif er ook doorheen – totdat het niet meer doordringt. Kevin heeft het gevoel dat hij zijn broers in de steek heeft gelaten, maar de zachtheid van zijn jonge zoons bewijst dat dat niet zo is. Vloek of geen vloek, Kevin heeft een einde gemaakt aan de mannelijke tirannie van zijn vader. Hij kan het verleden van de Von Erichs niet veranderen, maar hij realiseert zich dat hij wel de macht heeft om hun toekomst vorm te geven.
The Iron Claw is nu uit in de Britse bioscopen. Voor meer informatie over wat u nog meer in de bioscoop moet bekijken, kunt u de rest van onze serie Big Screen Spotlight bekijken.