Er is geen gamepersonage zoals Bayonetta. De Umbran heks van Platinum is het toppunt van sexy stijl en combineert de evenwichtigheid van een model met het zelfvertrouwen van een filmster en een duivelse hedonistische dorst. En het beste van alles voor een actiespel is dat ze elk grammetje van die persoonlijkheid in de strijd brengt, zodat het spel met haar naam erop een constant genot is.
Bayonetta werkt om een heleboel redenen, maar in de eerste plaats is het haar torenhoge hoofdpersoon. Gehuld in huidstrakke zwarte kleding (gemaakt van haar eigen haar – een trend waarvan we hopen dat hij niet aanslaat) en plateauhakken houdt ze er duidelijk van om te domineren, en dat is precies wat ze doet. Terwijl ze het opneemt tegen de engelachtige krachten van Paradiso, beweegt ze met kracht en behendigheid, slaat ze haar vijanden tot onderdanigheid en gooit ze toespelingen uit terwijl ze ontploffen. Ze is zo sluw en beheerst dat het een voorrecht is om haar te mogen besturen; een voorrecht dat je niet moet verspillen met middelmatige prestaties.
Een heks in de tijd
(Afbeeldingskrediet: PlatinumGames)Inschrijven
(Afbeelding credit: Future, Remedy)
Dit artikel verscheen voor het eerst in Play magazine. Abonneer u hier op Play magazine om te besparen op de coverprijs, exclusieve covers te ontvangen en het direct bij u thuis of op uw apparaat te laten bezorgen.
Gelukkig krijg je een uitgebreid pakket aan aanvallende en verdedigende opties, waaronder een reeks stoot- en trapcombo’s en de vier pistolen die Bayonetta aan haar ledematen vastmaakt, waarmee je aanvallen kunt opvolgen met volleys schoten. En niet alleen pistolen, want tijdens uw reizen kunt u meer wapens verwerven, zodat u hand- en voetcombinaties kunt combineren. Wat dacht u ervan om bazooka’s op uw benen te tapen en elke trap te eindigen met een raket, in combinatie met vlammende klauwen op uw handen? Of misschien het harmonieuze duet van schaatsen en een zweep proberen? Bayonetta doet het allemaal, ze paradeert, pirouetteert en poseert zelfs op de disco-soundtrack, puur voor haar eigen plezier.
Natuurlijk is Bayonetta niet alleen maar een behendige huurmoordenaar, ze is ook een heks, en magie begeleidt haar bij elke stap, van vlindervleugels die uitlopen als ze dubbelspringt tot veel brutalere uitbarstingen. Haar handigste truc is echter ‘heksentijd’, die automatisch wordt geactiveerd als u een salto maakt door een vijandelijke aanval, waardoor de wereld even in slowmotion gaat. Terwijl u om uw aanvaller heen danst en een combo in zijn loodzware lichaam uitdeelt, is het net alsof u hem straft voor het feit dat hij u durft te raken.
U kunt uw riposte beëindigen met een ‘wicked weave’, waarbij u de beledigende engel verplettert met een gigantische stiletto, of, als u genoeg spreuksap hebt opgebouwd, een dodelijke ‘martelaanval’, zoals een guillotine tevoorschijn toveren en een hulpeloze vijand met een laars op de bips aan het blad overleveren. Bij grotere tegenstanders trekt Bayonetta een van haar gigantische demonische dienaren uit de hel om ze in hun geheel te verpletteren.
(Afbeelding credit: PlatinumGames)
“Naast de voortreffelijke moveset heeft Bayonetta een van de meest geïnspireerde/absurde levelontwerpen van Platinum.”
De resulterende show is spectaculair, en net als bij een poedelende eend vereist het behouden van Bayonetta’s serene zweefvliegen een hoop invoer. Met slaan zonder plan komt u niet ver. U moet aanvallen uitnodigen om op tijd af te gaan, doelwitten isoleren, martelaanvallen bewaren voor moeilijkere tegenstanders en in beweging blijven. De oefening wordt steeds sneller en drukker, totdat de hoogste moeilijkheidsgraad de heksenketel helemaal uitschakelt. Het is toch onmogelijk om het zonder te doen? Maar op de een of andere manier is dat niet zo. Net als wanneer u de stabilisatoren van een fiets haalt, realiseert u zich dat u het toch niet nodig hebt. Naast de voortreffelijke moveset bevat Bayonetta een van de meest geïnspireerde/absurde levelontwerpen van Platinum.
De toon wordt meteen gezet als u de basisbeginselen onder de knie krijgt terwijl u op een brokstuk van een klokkentoren staat die door de lucht zakt. Later wordt u in een reeks gegooid die doet denken aan arcadeklassieker Space Harrier, met als hoogtepunt een eindbaasgevecht tegen de heksachtige rivale Jeanne terwijl u een reeks gigantische raketten bestuurt. Gewone gevechten worden in de tussentijd versterkt door het groteske, op de Bijbel gebaseerde ontwerp van de engelen, van vogelmannen met scherpe snavels en klauwen en kakelende gevleugelde hoofden tot bolvormige gedrochten met omgekeerde gezichten en armen met drakennekken. Het is gemakkelijk om er vrede mee te hebben om ze in elkaar te trappen.
Uiteindelijk zakt Bayonetta alleen in wanneer het geweld stopt, in cutscènes (die u kunt overslaan) met een glansloze bijrol, waaronder Enzo, een slecht eerbetoon aan Joe Pesci, en een camera die te vaak naar Bayonetta’s achterwerk staart – een smakeloze zet voor een personage dat anders sexy is op haar eigen voorwaarden. Dit is een actiespel dat het beste werkt als de ster de touwtjes in handen heeft. Bayonetta blijft de koningin van het genre.
Dit artikel verscheen voor het eerst in Play Magazine nummer 16. Abonneer u vandaag nog hier op meer fantastische features, interviews, previews en meer.