In Videoverse ben ik door een communitypagina aan het scrollen, kunst aan het liken, commentaar aan het geven en de reacties op mijn eigen berichten aan het bekijken. Dan krijg ik een melding en begin ik een bericht te sturen naar een online vriend. Ik kan er maar niet over uit hoe perfect Kinmoku’s verhalende avontuur de begindagen van het internet weergeeft; ik heb het gevoel dat ik terug in de tijd ben getransporteerd. Het roept herinneringen op aan hoe ik mijn dagen begin jaren ’00 na schooltijd doorbracht. Als ik geen De Sims 2, Midtown Madness 3, Pokemon Sapphire of GTA: Vice City speelde (ja, daar was ik te jong voor), zat ik op MSN Messenger. Mijn tijd werd soms ook opgeëist door een oud Nintendoforum waarvan ik de naam niet meer weet.
De schoonheid van Videoverse zit hem niet alleen in de manier waarop het een fictieve versie van een spelcomputer en het bijbehorende online netwerk herschept, maar ook in de manier waarop het je erin onderdompelt en een diepgaand verhaal vertelt dat mijn hart volledig verwarmde. Het avontuur trok me zo erg naar me toe dat ik de tijd uit het oog verloor toen ik het speelde, en ook al was het veel te laat op de avond toen de aftiteling rolde, het was het helemaal waard. Videoverse laat zien hoe games en fandoms mensen samenbrengen, ons helpen vormen en zelfs als levenslijn dienen. Het is een ontroerende boodschap waar ik aan herinnerd moest worden.
Feodale fantasie
(Afbeelding credit: Kinmoku)
In het verhalende avontuur in visuele stijl speelt u als Emmett, een jonge aspirant-kunstenaar die verliefd is geworden op het spel Feudal Fantasy. Met behulp van de fictieve console Shark en het bijbehorende online netwerk ziet u fragmenten van het spel terwijl Emmett vordert, en vervolgens gebruikt u het netwerk om communityforums te verkennen en met mensen op het platform te chatten. Na wat aanmoediging van een vriend begint u uw eigen illustraties van de spelfiguren in de Feudal Fantasy-gemeenschap te plaatsen. Ik vind het geweldig dat de tekeningen met elk hoofdstuk beter worden en ik deel in Emmetts opwinding als ze meer likes en reacties krijgen.
Geleidelijk aan begint de kunst van een nieuwe gebruiker genaamd Vivi op te vallen, waar Emmett echt een band mee heeft. Nadat ik me vaker met hun posts heb beziggehouden, begin ik Vivi rechtstreeks te berichten en zie ik hoe er een vriendschap ontstaat terwijl ze een band opbouwen via het spel. Omdat het een op beslissingen gebaseerde ervaring is, kan ik elk antwoord kiezen, waardoor ik hun relatie vorm kan geven terwijl Vivi zich steeds meer begint open te stellen. De band die ze ontwikkelen en de manier waarop die met elk online gesprek sterker wordt, gebeurt op zo’n natuurlijke manier – het doet zo denken aan mijn eigen ervaringen als tiener online in de begindagen.
(Afbeelding credit: Kinmoku)Indie Spotlight
(Afbeelding credit: Night Signal Entertainment)
Deze chille horrorgame over werken in een bovennatuurlijk callcenter doet me verlangen naar een game waarin ik gewoon Giles uit Buffy ben.
De manier waarop u reacties kunt kiezen, geldt ook voor de gemeenschappen waarmee u kunt communiceren. Er zijn verschillende opties beschikbaar als het gaat om welke opmerkingen u wilt achterlaten, of welke berichten u wilt maken. Hoewel er een kernverhaal is dat u door de ervaring trekt, komt u kleine nevenverhalen tegen door in te gaan op verschillende berichten, of door kwetsende opmerkingen te melden die de moderators van het platform schijnbaar hebben doorgelaten.
Soms vraagt een vriend of medecommunitylid ook om uw hulp, wat u een extra taak geeft om te vervullen. Of u wilt proberen om de Shark-community’s te verbeteren of niet, is aan u, maar ik kan niet genoeg zeggen over hoe goed het u onderdompelt in deze fictieve online ruimte. Je hebt echt het gevoel dat je er deel van uitmaakt, en met elke online betrokkenheid begon ik steeds meer om Emmett te geven, de relaties die zich op het platform beginnen te vormen.
Er is ook iets heel bitterzoets aan Videoverse, wat meespeelt in het groeiende aantal trollposts die je begint te zien verschijnen. Nu het internet steeds verandert en consoles zich ontwikkelen en verbeteren, blijft niets eeuwig bestaan, en Shark is daarop geen uitzondering. Het kan moeilijk zijn om te vechten tegen het gevoel van verlies wanneer de hoogtijdagen van een console ten einde lopen, of dat je wordt achtergelaten als je niet met de tijd meegaat, maar het zorgde er alleen maar voor dat ik Emmett’s tijd met de community’s van het netwerk wilde waarderen en er het beste van wilde maken.
Zonder het verhaal verder te willen verklappen – want ik raad absoluut aan om het zelf te ontdekken – heeft Videoverse me echt geraakt met zijn oprechte boodschap over de kracht die games kunnen hebben. Ze kunnen ons samenbrengen, verbinden, inspireren en door moeilijke tijden heen helpen. Het is zo’n nostalgische ervaring, maar zelfs als u het vroege internettijdperk hebt gemist, is Kinmoko’s unieke en meeslepende verhalende avontuur zeker de moeite waard om te bekijken.
Videoverse is nu uit op PC. Ga naar onze Indie Spotlight-serie om te zien van welke andere indiejuweeltjes wij hebben genoten.