Als sommige mensen die afstemmen op de première van het Mandaloriaanse seizoen 3 voelde dat ze een truc hadden gemist, komt dat omdat ze dat hadden gedaan. Kijkers die de spin-off-show hadden overgeslagen, het boek van Boba Fett-en er waren er een paar-zouden volkomen verbijsterd zijn geweest toen de grote cliffhanger van seizoen 2 onverklaarbaar was opgelost. Wat is er met Luke Skywalker gebeurd? Hoe werden Mando en Baby Yoda herenigd? En, kom erover nadenken, wanneer heeft hij dat slimme nieuwe ruimteschip opgehaald en zichzelf uitgezet uit die hardline -groep van Mandalorianen die een onevenredig vaag beeld van de verwijdering van helm hebben?
Die Boba Fett -vermijders stonden op het punt een wreed feit over dat sterrenstelsel ver, ver weg te vinden: dat om de Mandaloriaan echt te begrijpen, men ook kennis moet hebben van een geheel andere show. Ze leerden op de harde manier dat het op de hoogte blijft van evenementen in deze specifieke hoek van het Star Wars-universum vereist dat fans om te kijken alles -zelfs een spin-off die lang niet zo goed is als het origineel.
En vermoedelijk is dat precies hoe Disney het wil, want waarom zou een studio een dure gok nemen om een publiek te overtuigen dat hun nieuwe release onmisbaar is wanneer de eigen angst van fans hen zal dwingen om het uit eigen beweging te zoeken?
Welkom bij de Age of Obligation Entertainment.
We willen niets missen
Ant-Man and the Wasp: Quantumania-Meer over Kang dan Ant-Man. (Afbeeldingskrediet: Marvel Studios)
Natuurlijk, als het gaat om het dwingen van ons om alles te bekijken, volgt Lucasfilm gewoon in de voetsporen van de meesters die aan de andere kant van het Disney -kavel wonen. In het proces van het maken van een immens tapijt van 31 films en acht tv -shows (en tellen), heeft Marvel Studios ervoor gezorgd dat het bijhouden van de Avengers betekent dat je ook de eeuwen, wonderen en bewakers van de Galaxy moet bijhouden – en wij Ik accepteerde het zonder twijfel.
We waren geïndoctrineerd door stealth. Eerst leerden we dat rondhangen tot het einde van de aftiteling zou zijn vruchten afwerpen met een gag of een camee. Toen realiseerden we ons dat gebeurtenissen in bijvoorbeeld Iron Man 2 een rol kunnen spelen om het Avengers -initiatief in gang te zetten.
We waren niet alleen blij om mee te gaan met de interconnectiviteit van de MCU-we applaudisseerden zijn genius als hitfilm nadat hitfilm de ante voorafte op die langverwachte face-off met Thanos in Avengers: Infinity War. Het was een tijdperk van succes dat ongekend was in de geschiedenis van blockbuster-cinema, waar kassa-bonnen werden geëvenaard door kritische toejuiching. Ja, we hielden van hoe alles aan elkaar verbond – en applaudisseerden onze eigen geeky smarts toen we voor het eerst Scarlet Witch, Quicksilver en Howard The Duck zagen – maar meestal keken we naar de films omdat ze goed waren. Heel goed.
Gedeelde voordelen
Dus Mando en Baby Yoda werden herenigd in het boek Boba Fett? Wie weet? (Afbeelding krediet: Disney/Lucasfilm)
Maar als we fase 5 betreden, begint de samenvoeging van de MCU minder als een beloning voor attente fans te voelen dan een sluw/cynisch (verwijder als nodig) businessplan. Massieve gedeelde universums zijn al meer dan tien jaar de heilige graal van mega-franchises geweest-de enige reden waarom we ons concentreren op Disney-eigendom hier is dat ze het beter hebben gedaan dan alle anderen-en als fans hebben we gekapit Het idee dat we delen in iets groots en belangrijks.
Vergis je echter niet – gedeelde universums zijn evenveel voor het voordeel van een studio als het onze. Zouden we door het geheel van de inconsistente fase 4 hebben gezeten-Black Widow, Shang-Chi en de legende van de tien ringen, Eternals, Spider-Man: No Way Home, Doctor Strange in the Multiverse of Madness, Thor: Love and Thunder , Black Panther: Wakanda Forever, Wandavision, The Falcon and the Winter Soldier, Loki, wat als … ?, Hawkeye, Moon Knight, mevrouw Marvel, She-Hulk: Attorney, Phew …-als we dat deden ‘ voel ik dat we dat waarschijnlijk zouden moeten doen?
Dat gevoel van verplichting (en ja, professionele verantwoordelijkheid) is ongetwijfeld de reden dat ik ging naar Ant-Man en de Wasp: Quantumania. Het is geen slechte film door een stuk van de verbeelding, maar het kijken naar de avonturen van Scott en Hope in het Quantum Realm voelde nooit zo belangrijk als het krijgen van een inleiding tot Kang, een schurk die lang achterliep als de nieuwe Thanos.
Zullen de Avengers van 2025: de Kang -dynastie zinvol zijn als je Quantumania niet hebt bekeken? Dat valt nog te bezien, maar aangezien Doctor Strange in het multiversum van waanzin volkomen verbijsterend zou zijn als je niet voor het eerst naar Wandavision hebt gekeken, moet je aannemen dat de derde Ant-Man-film inderdaad verplicht zal zijn om te kijken. We weten tenminste dat Quantumania direct beschikbaar zal zijn op Disney Plus als we een snelle revisiesessie nodig hebben …
Nodig versus willen
De MCU’s Joined-Up Thinking is sinds Thanos niet meer hetzelfde geweest. (Afbeelding krediet: Marvel)
Filmstudio’s en streamingdiensten zijn op het idee dat het bijhouden van je favoriete franchise is als het volgen van een sportteam – het idee dat zelfs wanneer je team een verliezende reeks heeft, je elke week opduikt omdat het in je bloed zit en wil Voorstoelen op de eerste rij wanneer dingen uiteindelijk beter beginnen te worden.
Is dezelfde regel van toepassing op film- en tv -franchises? Als filmmakers beginnen te werken aan het principe dat het gemiddelde goed genoeg is, zal dat FOMO het publiek ertoe aanzetten om hoe dan ook te verschijnen, ze kunnen voor een schok staan. Zelfs in de machtige MCU suggereert de drop-off van 70% in de tweede week van Quantumania bij het Amerikaanse kassa dat completisten je alleen zo ver kunnen dragen als je film slechts “oké” is.
Ons overtuigen dat we nodig hebben , in plaats van gewoon te willen, om te zien dat een nieuwe release misschien wel de grootste truc is die Hollywood ooit heeft getrokken. Maar als al die Star Wars- en Marvel -verhalen ons iets hebben geleerd, is het dat zelfs de grootste masterplannen kunnen worden vastgelegd als je zelfgenoegzaam wordt. En bijna per definitie zullen de dingen die je uit de verplichting bekijkt, nergens zo leuk zijn als de dingen die je naar keuze bekijkt.
Voor een voorproefje van wat dit jaar naar de bioscopen komt, bekijk onze gids voor het releasedata van de film. Voor meer spandexvormige wonderen, hier is een kijkje op de nieuwe superheldenfilms die je snel op je weg vliegen.