Na ons sta ik in de dreigende schaduw van een naakte, versteend mens wiens rustende uitdrukking er een van wanhoop is. Met beide voeten op de grond geplant, reikt de ene stijve arm naar de hemel, terwijl de andere aan haar zijde hangt. Aan haar linkerkant houdt een andere beeldje met een kleiner frame beide handen omhoog; En naar rechts rust een man op zijn knieën met een arm over zijn borst. Het is onduidelijk in dit stadium wat er gebeurde voordat de dingen hier zijn omgedraaid, maar ik vermoed dat de industriële olie wel een goed passende monoliet deze steenachtige figuren hebben verzameld, is een metafoor voor de ondergang van de samenleving.
Als Gaia, een sprookachtige protagonist met een pint-formaat wiens voetstappen een spoor van kleurrijke bloemen achterlaten tegen de eindeloze grijstinten van deze surrealistische wereld, rand ik rond de basis van de beelden als niet meer gebruikte plastic zakken van boven als artillerievuur. De wereld zoals we ooit wisten dat het in een handbasket naar de hel is gegaan, lijkt het, en het is aan Gaia om er nieuw leven in te ademen.
Op de hoogte
(Afbeelding Credit: Piccolo Studio) Pets Apocalypse
(Afbeelding krediet: Piccolo)
U kunt de dieren achter ons achterna aaien, maar kunt u ze redden?
Dit houdt in dat veel van zorgvuldige platformen. Binnen het eerste half uur van mijn tijd met After Us had ik geleerd om in de lucht te springen, dubbele springen, drijven, sprint en dashboard. Ik leerde een nette vaardigheid genaamd ‘Burst of Life’, die de directe omgeving met gras en planten overspoelde om toegang te krijgen tot nieuwe gebieden; En ik leerde ‘zingen’, een proces waarmee ik de dichtstbijzijnde spirit -bol kon opsporen, en een soort dieren in het wild in de stervende wereld tegelijk te herstellen. Van insecten tot zeedieren, honden en katten, hagedissen en vogels, en meer, die je een weg banen na de post-apocalyptische landschappen van ons, het leven opnieuw introduceren als je gaat, is de naam van het spel. Door dit te doen, ontwijk je mes-edge valkuilen, omgevingsvallen zoals slingerende kranen en de alomtegenwoordige dreiging van een aantal rare, brekende tentakelachtige organismen genaamd Devourers die op de loer liggen onder het oppervlak van borrelende giftig slib.
Het is allemaal heel leuk, en terwijl je dieper in dit gebroken helscape trekt, begint de wereld echt te openen. Nadat ik bijvoorbeeld het Suburbs District had bereikt, kreeg ik bijvoorbeeld de vrijheid om elke spirit -bol te vangen in elke volgorde die ik wilde, en dus besloot ik om de gebaande paden af te dwalen. Ik raakte toen verdwaald op een bouwplaats die achteruitging op een graffitied steeg, en na ongeveer ongeveer 10 minuten te hebben doorgebracht met me af hoe in de hel om over een hek met een hoog kettingschakel te komen dat mijn route blokkeerde, realiseerde ik me dat een snelle uitbarsting van het leven me torenhoge torenhoge Bomen van de aarde die ik kon gebruiken om mijn obstakel te kloppen. Na ons zit vol met deze vloeiende part-mentale, gedeeltelijke fysieke dilemma’s, en zoals elk spel van deze ilk die zijn zout waard is, is de tevredenheid die is afkomstig van het overwinnen van elk raadsel ongeëvenaard.
(Afbeelding krediet: Piccolo Studio)
“Overal, na ons is vastberaden in zijn boodschap: deze wereld is er een die is vernietigd door menselijke impact.”
Gedurende dit alles, na ons is vastberaden in zijn boodschap: deze wereld is er een die is vernietigd door menselijke impact. Soms kan de bewegwijzering hiervan een beetje op de neus zijn-op een gegeven moment ontdekte ik individuele garage lock-ups gevuld met oliedrums, kledingmannequins en vleesproeven, waarvan ik veronderstel De planeet door deze industrieën in de echte wereld – maar de surrealistische benadering van de game zorgt ervoor dat verkenning en ontdekking nooit willekeurig aanvoelen. Niet lang na mijn debacle van de kettingschakel, bijvoorbeeld, bevrijdde ik de ziel van een schattige worsthond, die meteen dat alles tegen de muur sloeg die de moeite waard was. Hierna werd ik teruggevoerd naar de Ark van Mother’s Ark: een weelderige tuin van Eden-achtige hub waar je je voortgang kunt controleren, kies naar welk gebied je snel wilt reizen, en, uiteindelijk, vertrokken om de volgende soort te redden van dieren op zijn beurt.
Door afbrokkelende steden, verlaten bossen, droge zeebodems en vervuilde luchten om maar enkele van de locaties van het spel te noemen, nadat we beloofden ons te laten raden wanneer het later deze maand aankomt. De geïsoleerde, zand-geveegde vlaktes deden me denken aan Journey, terwijl zijn ongelijksoortige, gebroken wereld weerspiegelt PlayDead’s bekroonde indie-hit binnen. Zijn dood tartende, run-the-gamut kaphandschoenen en leer-per-dying natuur hebben ook een duidelijke donkere zielenkwaliteit voor hen; En laten we niet vergeten dat dit het indirecte vervolg is op de prachtige opeising: een eenvoudig verhaal. Als na ons niet eerder op uw radar was, zou dit nu de aankomst van 23 mei op PS5, Xbox Series X en PC moeten zijn.
Bekijk enkele van de beste nieuwe games van 2023 en verder