Het is een week voor geestelijke gezondheidszorg, en we hebben onze eigen games en verhalen over geestelijke gezondheid verkennen en prominente games in deze ruimte presenteren – zoals daadwerkelijk zonlicht, fixatie en het gezelschap van mijzelf, en de nooit -nachtmerries. Vandaag kijken we niet naar één game, maar een subgenre dat op zichzelf bestaat, maar ook zijn principes uitbreidt tot games die al in verschillende ruimtes werken. Hier beschouwen we de voordelen van wandelen (en praten) simulatoren voor onze geestelijke gezondheid.
Inhoudswaarschuwing: dit artikel onderzoekt thema’s van eenzaamheid, depressie en angst
(Afbeeldingskrediet: Secret -modus) Uitbreiding van horizon
(Image Credit: Infinitap Games)
Dit angstaanjagende horrorspel over OCD hielp me om de andere omstandigheden te begrijpen dan de mijne
De eerste wandelsimulator die ik ooit heb gespeeld, was de commerciële iteratie van 2012 van de lieve Esther van de Chinese kamer. In 2008 creëerde dit eerst een bronmotormod, dit was de eerste ervaring waardoor ik me afvroeg wat een videogame echt was. Hier waren er geen wapens. Geen ballistiek. Geen slechteriken. Geen bazen, geen gevechten of kogels. In 2012 weet ik niet zeker of de term ‘Walking Simulator’ nog elke dagelijkse gaming -taalgebruik had geïnfiltreerd, maar dat is precies wat deze game was: een simulatie van wandelen, in dit geval rond een naamloos eiland in de Hebrides van Schotland.
In die tijd was het niet voor iedereen (en dat is het nog steeds niet), maar ik vond het magisch. Natuurlijk kan het spelen van een videogame over wandelen niet het echte werk niet, maar ik vond de eenvoud van het ronddwalen rond zo’n prachtige omgeving terwijl ik heel weinig deed naast bestaande en het tikken van een vrij eenvoudige takenlijst met Doelstellingen die goed worden betoverend. Zoals bij elk van de spellen die we tot nu toe hebben genoemd in relatie tot geestelijke gezondheidsbewustzijn-kan niemand het zoeken naar professionele hulp vervangen, maar Beste Esther was de eerste game die mijn angst echt zou kunnen compenseren en me in real-life kon kalmeren . Omdat games als Firewatch, is iedereen naar de opname gegaan, wat overblijft van Edith Finch, Journey, Gone Home, The Unfinished Swan en The Vanishing of Ethan Carter hebben allemaal hetzelfde effect gehad.
Maar het zijn niet alleen de spellen die gemakkelijk identificeerbaar zijn als ‘wandelimulators’ die de angst kunnen helpen verlichten. Enkele van de beste comfortgames bieden hetzelfde, niet in het minst Animal Crossing: New Horizons, The Sims en Minecraft. Bovendien, als je op zoek bent naar iets meer up-to-date, kun je misschien graag de beste aankomende gezellige spellen bekijken om je van gedachten te schakelen en je humeur op te pakken. Fortnite Creative is een leuke ruimte om te chillen met vrienden, of alleen rond te dwalen voor wat gemoedsrust – en ik ben zelfs onbedoeld gebeurd op pseudo geestelijke gezondheidsgroepen, die de GTA 5 -rollenspel gebruiken om elkaar te ontmoeten en over hun te praten en over hun te praten binnenste diluren.
Ik spreek uit directe ervaring als ik zeg dat praten helpt in relatie tot kwesties van geestelijke gezondheid, en als je moeite hebt om dat in het echte leven te doen-geloof me, het is moeilijk-en doe dit dan met vreemden of in de virtuele leegte in video Games is een fatsoenlijke plek om te beginnen.
Bekijk deze 10 games om gesprekken over geestelijke gezondheid te helpen