(Afbeelding tegoed: Capcom)
Waarom zijn er zoveel enorme open-wereldspellen met tonnen kaartmarkeringen om af te vinken als een checklist? We kennen allemaal het antwoord: waar voor je geld creëren. Dat is niet per se een slechte zaak, vooral omdat games met een groot budget onze realiteit met een klein budget blijven beïnvloeden. $ 70 is veel om te investeren voor een voornamelijk singleplayer-ervaring, maar als je weet dat een uitgestrekte open-wereldtitel zoals Assassin’s Creed Valhalla je gemakkelijk meer dan 50 uur zal duren, is het een bittere pil die gemakkelijker te slikken is.
Resident Evil Village – waarvan de belangrijkste verhaalmodus binnen 10 tot 12 uur kan worden voltooid – pleit echter tegen de ‘meer is meer’-waardetheorie door diepere gameplay-systemen en beloningsitems te gebruiken om de ervaring te transformeren. Heb je die eerste play-through gebroken? Probeer het spel nu in minder dan drie uur te versnellen voor de ongrijpbare zilveren trofee van Dashing Dad. Het is een heel andere uitdaging, die een nieuwe benadering van je kaartnavigatie en wapengebruik vereist. Dacht je dat de laatste baas een makkie was? Probeer het hele spel te voltooien met alleen contactwapens. We weten dat Resident Evil Village DLC eraan komt… maar de New Game Plus-modus maakt een overtuigend argument dat de prijs-kwaliteitverhouding berust op meerdere herhalingen.
Op drift op een zee van inhoud of
(Afbeelding tegoed: Ubisoft)
Hoe geweldig het ook is met open-world epics zoals Assassin’s Creed Valhalla, Just Cause of Spider-Man, iets kan de manier waarop ze volgepropt zijn met inhoud, irriteren. Een enorme, mooie wereld kan veranderen in witte ruis als we er voor de duizendste keer doorheen slepen om een nieuw doel te bereiken, bijna alsof het een verheerlijkt laadscherm is geworden. We beginnen ons te realiseren dat veel buitenposten soortgelijke inhoud herhalen; en we komen in een zen-achtige staat van het openen van kisten zonder ons te bekommeren om wat erin zit, gewoon genietend van de serotonine-buzz die voortkomt uit een andere taak.
Herhaling vormt natuurlijk de kern van bijna alle videogames. Tetris Effect is een van de meest repetitieve games ter wereld, maar de kern van de serie is zo sterk dat we hem voor altijd zouden kunnen spelen. We zouden graag meer games zien die je begrip van de kernmechanica van een game testen – en verdiepen, in plaats van je vermogen om naar podcasts te luisteren / uit het raam te staren / je controller op een vaste positie vast te plakken, terwijl je over een in grote lijnen vervelende archipel van inhoud.
Dorp komt dichter bij huis
De Metal Gear Games hebben lange verhaalmodi, maar het zijn de diepe, vaak verborgen, mechanica die blijvende waarde bieden. (Afbeelding tegoed: Konami)
Resident Evil Village is een fantastisch spel. De adviesprijs is een iets redelijkere $ 59,99, maar het kost ook verdomd minder tijd om de credits erin te halen dan in een enorm open-wereldspel. Maar je kunt net zoveel vreugdevolle uren in Capcom’s nieuwste actiegerichte survivalhorror stoppen als in een Assassin’s Creed-game. Als je klaar bent, kun je Resident Evil Village opnieuw spelen en dingen zoals wapenupgrades behouden, evenals nieuwe speciale items ontgrendelen (zoals oneindige munitie) die daaropvolgende playthroughs interessanter of zelfs aanzienlijk moeilijker maken.
In eerdere tijdperken van gamen, toen velen van ons afhankelijk waren van zakgeld, moesten we het doen met een kleinere selectie games en hadden we geen uitgestrekte open werelden om onze tijd in beslag te nemen. Metal Gear Solid op PS1 had een soortgelijk systeem van ontgrendelingen en herhalingen, en het originele Resident Evil was geweldig om opnieuw te bezoeken om te zien of je een snellere tijd kon krijgen. Je hebt ook niet altijd vers materiaal nodig om met plezier terug te keren naar een game. Je wilt niet weten hoe vaak ik alle drakeneieren in Spyro: Year Of The Dragon heb verzameld.
Sterker nog, zo lang als het je zou kunnen kosten om ze te voltooien tot de laatste missie en verzamelbare, enorme open-wereldgames kunnen eigenlijk minder bemoedigend zijn om opnieuw te bezoeken. Elke keer als ik erover nadenk om terug te gaan naar Egypte om opnieuw te genieten van het verhaal van Bayek in Assassin’s Creed Origins, herinner ik me hoe verspreid de interessante stukjes zijn, en ik wou dat ik een missie had geselecteerd om meteen naar de goede stukjes te gaan. Je zou zelfs kunnen pleiten voor eerdere open-wereldtitels — zoals de kleinere, compactere Assassin’s Creed 2 — die zich meer welkom voelen bij terugkerende spelers.
Hopelijk bewijzen mensen als Resident Evil Village dat games een betere prijs-kwaliteitverhouding kunnen bieden — en een betere investering voor onze tijd — met een likje jam, geen kuipje boter. Een echt geweldige game zal ons altijd verleiden om nog een keer te proeven, ongeacht hoe lang de eerste play-through duurt.
Voor meer exclusieve interviews, previews en deep-dives kun je abonneren op het officiële PlayStation-magazine hier.