Ozark Seizoen 4 Deel 2 Review: “Een anticlimactisch einde aan een briljante Netflix -serie”

Ons oordeel

Een haperende conclusie dat de thema’s zijn thema’s verward en de adembenemende momentum van deel 1 verliest, dit laatste seizoen wordt verankerd door voortgezette uitstekende uitvoeringen van de loodcast.

Uitstappen is moeilijk. Dat geldt voor het vinden van een schone afslag van een drugskartel en die een zeer succesvolle Netflix-serie tot een einde brengen. Na een uitstekend deel 1 dat de spanning en de belangen opgespoord, heeft Ozark seizoen 4 deel 2 de moeilijke en delicate taak om al die slepende plotdraden in te wikkelen en het geven van de hoofd een passende uitzending. Helaas zijn deze laatste zeven afleveringen niet zonder enige significante strompels – hoewel ze toch niet ernstig genoeg zijn om elke dodende Eva of Game of Thrones-vergelijkingen te tekenen.

Terwijl deel 1 een aantal enorme schommels nam toen het naar zijn adembenemende conclusie rukte, is deel 2 meer gereserveerd. Niet helemaal, let wel-er zijn nog steeds grote, snap-waardige momenten-maar het valt niet te ontkennen dat de tweede reeks afleveringen het gas heeft verlicht. Een deel van het eerste voortstuwende momentum van de show gaat verloren als de schrijvers de grote gevolgen voor later in het spel redden. Desalniettemin biedt de eerste aflevering nog steeds een belangrijke rimpel in Marty en Wendy Byrde’s (Jason Bateman en Laura Linney) plannen om naar Chicago te ontsnappen.

(Afbeelding krediet: Netflix)

Hoewel, het is minder MARTY-en-Wendy en meer Just-Wendy deze keer. Ze is de drijvende kracht achter bijna elke beslissing, terwijl Marty hulpeloos achter haar volgt, ondanks dat we weten dat ze zich richting rampen maken. Hij wijst angstig erop dat het nieuwste idee van Wendy niet te vaak zal werken, tot het punt waar de vraag is waarom hij ermee meegaan, het hoofd aan de orde is. Het is een vreemde stand van zaken (waar andere personages vaak op reageren), en het is een die Bateman verlaat met heel weinig te doen, naast hun situatie.

Ondertussen is Linney fenomenaal als het schokken, lastig wendy, slagen in het onthullen van de kwetsbaarheid onder dat harde, onfeilbare oppervlakte. Wendy blijft koppig aanhouden dat het net niet sluit. “Je bereik overschrijdt je greep,” waarschuwt een personage haar vroeg en het is een beoordeling die helemaal eerlijk is. Het doel van Wendy krijgt het gezin intact en schoon, terwijl ze ook waanzinnig ambitieuze plannen heeft voor een politieke carrière via de Byrde Foundation op hetzelfde moment. De vraag onderstreept alles, is echter, zal zij haar eindelijk zelf overstemmen? Haar plannen lijken vaak waanideeën – en ze is eerder op maat door het kartel gesneden – maar ze slaat het erin om een ​​aantal echt durige bewegingen af ​​te trekken, wat betekent dat het constant moeilijk is om te voorspellen waar ze op weg is.

Natuurlijk is het kartel niet de enige spelers in de stad, en na de schokkende dood van Darlene Snell (Lisa Emery) en Wyatt Langmore (Charlie Tahan) aan het einde van deel 1, is Ruth Langmore (Julia Garner) nog steeds op woeste jacht op wraak tegen Javi Elizondro (Alfonso Herrera). Haar zoektocht is niet zo rage-gedreven als je zou denken – in feite worden we behandeld op een meer meditatieve, ruth-zware aflevering in de opening van het seizoen die haar mentale toestand onderzoekt. Het voegt complexiteit toe aan haar verlangen naar wraak, verhoogt een aantal serieuze twijfels over of ze echt doorloopt met haar plan om Javi te doden, en een welkomstinzicht is in een van de meest dwingende karakters van de serie. Zoals altijd is Garner ongelooflijk als Ruth, met al haar vuur, stille droefheid en rauw verdriet op het hele seizoen.

Ruth heeft haar eigen plannen, degenen die onvermijdelijk problemen veroorzaken voor de Byrdes – maar het is een schande dat de relatie tussen Ruth en Marty valt langs de kant. Scènes tussen het duo, normaal gesproken een genot, zijn weinigen en ver tussen in deel 2, en het voelt als een gemiste kans om hun reis samen te brengen naar een bevredigende dichtbij.

Dat is meer frustrerend gemaakt wanneer het grootste deel van dit seizoen thema’s en beslissingen in deel 1 vernieuwt. Nogmaals, Marty en Wendy moeten manoeuvreren met de FBI, het vertrouwen van hun kinderen terugwinnen, Stop Ruth tegen het verpesten van hun plannen, bescherm hun stichting en de hand met de gevolgen van Ben’s (Tom Pelphrey) dood. Nieuwe complicaties worden geïntroduceerd, waarbij Wendy’s vader Nathan Davis (Richard Thomas) aankomt in de stad, en meedogenloze particuliere onderzoeker Mel Sattem (Adam Rothenberg) intentie om de waarheid achter Ben’s verdwijning te ontdekken. FBI Agent Maya Miller (Jessica Frances Dukes) is also no longer an ally, and there’s a new face in the cartel to deal with: the quietly terrifying Camila Elizondro, former boss Omar Navarro’s (Felix Solis) sister and Javi’s mother, played by Veronica Valk. Er is ook de enigszins vreemde kwestie van Navarro’s priester (Bruno Bichir) in een uitgebreide rol, die probeert enige christelijke moraliteit in de personages te brengen, in verschillende mate van succes.

Zoals je mag verwachten, komt het laatste seizoen de cirkel rond met bekende gezichten die opnieuw verschijnen. Dat maakt het alleen al de vreemde dat bepaalde draden volledig onopgelost worden – en hier komen de struikelen binnen.

Tekens nemen volledig verbijsterende beslissingen. Op een gegeven moment mist Marty, op een Make- of Break -missie naar Mexico, iets (we zullen het vaag houden) zo overduidelijk dat het hem bijna letterlijk in het gezicht staart, wat wild uit karakter lijkt voor de eeuwige denker. Op een ander punt geeft hij snel op en laat er iets gebeuren ondanks het seizoen dat we hebben geleid dat hij een ruzie zou doen.

Jonah Byrde (Skylar Gaertner) maakt later nog een verbijsterende keuze, een die bijna geen opbouw heeft en geen bevredigende resolutie. Zelfs de auto -crash, die al sinds de opening van deel 1 over alles opdoemt, voelt ontevreden als het eindelijk aankomt. Het helpt niet dat de Prelude de spanning uit de serie zuigt – we weten dat de Byrdes levend zullen komen totdat het auto -ongeluk eindelijk in realtime gebeurt.

Het ergste van alles is dat sommige van de belangrijkste thema’s niet worden gespeeld tot hun natuurlijke conclusie: er is altijd een gevoel geweest dat elke schuld moet worden betaald, en dat elke beslissing gevolgen zal hebben gevoeld. In dit seizoen … niet zo veel.

Ozark seizoen 4 deel 2 is onmiskenbaar nog steeds Ozark . Er is de bekende gemeten pacing, zware thema’s, gecompliceerde verhaallijnen die zich bezighouden met deals, verraad en moorden die uiteindelijk samenkomen. Het is een seizoen dat ons langzaam tot het einde brengt en niet zo veel uitgaat met een knal als een gecontroleerde brandwond. Dat is allemaal erg Ozark, maar na de adembenemende wendingen van deel 1 voelt het allemaal anticlimactisch.

Op zoek naar je watchlist? Zie onze gids voor de beste Netflix-shows die nu streamen.

Het vonnis3

3 van de 5

Ozark Seizoen 4 Deel 2 Review: “Een anticlimactisch einde aan een briljante Netflix -serie”

Een haperende conclusie dat de thema’s zijn thema’s verward en de adembenemende momentum van deel 1 verliest, dit laatste seizoen wordt verankerd door voortgezette uitstekende uitvoeringen van de loodcast.

Meer informatie

Minder Molly Edwards

Amusementschrijver

Ik ben hier een entertainmentschrijver in Gamesradar +, met betrekking tot alle dingen film en tv voor onze totale film- en SFX-secties. Ik werkte eerder aan het Disney Magazines-team in Immediate Media, en schreef ook op de Cbeebies, Mega!, En Star Wars Galaxy-titels na het verkrijgen van mijn BA in het Engels.