Krediet: Universal Pictures
Niemand heeft al naam gemaakt. De acteur met in de hoofdrol Bob Odenkirk stond bovenaan de on-demand-hitlijsten en de kassa toen het in de VS werd uitgebracht. Nu heeft de thriller in John Wick-stijl zijn zinnen gezet op een release aan de overkant van de vijver in het VK – en in bioscopen om op te starten.
Bob Odenkirk, vooral bekend van zijn komische heldendaden in Mr. Show en, de laatste tijd, als louche advocaat Saul Goodman in het Breaking Bad-universum, lijkt misschien niet de perfecte keuze voor een Keanu Reeves-achtige rol vol kogels en kneuzingen. Maar, zoals regisseur Ilya Naishuller in ons interview uitlegt, heeft Odenkirk het werk gedaan – en nog wat.
Odenkirk speelt Hutch Mansell, een ogenschijnlijk gewone huisvader met een explosief verleden. Wanneer een huisinvasie helemaal misgaat, brengt Mansell zijn tientallen jaren ervaring naar voren in een verhaal over wraak, Russen en een gestolen kattenarmband.
Gesteund door de bekwame hand van Naishuller, wiens andere speelfilm Hardcore Henry tot de verbeelding van fans sprak met zijn unieke first-person perspectief, werd het een van de verrassingshits van 2021. Het had echter heel anders kunnen aflopen.
Sprekend met GameMe+, onthult Naishuller hoe het project zich in de loop van de tijd heeft ontwikkeld, mogelijke plannen voor een franchise en de uitdagingen achter het filmen van een keiharde scène die later zijn buiging maakte voor een miljoenenpubliek bij de Super Bowl — evenals het werken met film legende Christopher Lloyd
Het volgende interview is aangepast voor lengte en duidelijkheid en enkele spoilers voor Niemand volgen na de spoilerwaarschuwing.
Niemand interview met regisseur Ilya Naishuller
Krediet: Universal Pictures
Ilya, voor sommigen is Bob Odenkirk misschien niet voor de hand liggend geschikt voor een actieheld. Sommige generaties kennen hem misschien van Mr. Show, andere van Breaking Bad. Waarom was hij de juiste keuze voor Nobody en welke kwaliteiten bracht hij in de rol die misschien zelfs jij niet had verwacht?
Ilya Naishuller: In termen van kwaliteiten waarvan ik denk dat niemand verwachtte, was dat Bob anderhalf jaar trainde en het op een eerlijke, echte actiesterrenmanier wilde doen. Niet alleen bellen en een stuntdubbel krijgen om al het harde werk te doen. Dus als je een acteur hebt die een fantastische dramatische acteur is en deze combineert met echte fysieke vaardigheden, is dat een heel speciale traktatie.
Wat waren voor jou persoonlijk enkele van de invloeden en inspiraties voor het regisseren van Nobody? John Wick lijkt een voor de hand liggend referentiekader, maar wat kwam er nog meer bij je op toen je het maakte?
IN: Ik denk dat toen ik Bob en Derek Kolstad, de schrijver, voor het eerst ontmoette, het een iets ander script was. We begonnen het te bewerken. Er klonk een iets andere toon. Mijn referenties waren – ik legde [het] uit aan de jongens: ‘Laten we ons voorstellen dat het een Zuid-Koreaanse film is die in Amerika is gemaakt door een Russische regisseur, daar gaan we voor.’
Derek was een grote fan van de Zuid-Koreaanse cinema. Bob had een paar dingen gezien. We gingen zitten en keken een paar films en gingen vanaf daar. Dit is pre-parasiet, toch, dus als je zegt dat Zuid-Korea mensen zijn als ‘Wat? Waar heb je het over?’ Dus bedankt Parasite voor het gemakkelijker maken! [Het is] de toon van het personage die wordt aangedreven door innerlijke conflicten in plaats van alleen externe krachten die hem aanvallen. Dat was denk ik het grootste voordeel van de Zuid-Koreaanse aanpak.
Ik denk dat ik Bob “Bittersweet Life” heb laten zien en we hebben Oldboy gekeken. Je kunt nooit fout gaan met het kijken naar Oldboy.
Hoe anders was die vroege toon?
Het voelde lichter en komischer aan. We wilden de actie behouden en het een beetje ruiger en meer thrillerachtig maken in plaats van dat Bob honderd mensen in 90 minuten vermoordt, wat in het begin meer was. Dit [concept] is meer [op karakter gebaseerd], wat volgens mij erg belangrijk is.
Eén scène waar ik het over wil hebben – en het is de scène die veel mensen de aandacht trok voor Nobody – is de scène uit de trailer met het busgevecht. Kun je dat een beetje opsplitsen in termen van de uitdagingen rond het filmen, de voorbereiding – hoe was dat op de set?
Geen enkele actiescène is gemakkelijk te filmen. Dit is geen uitzondering. Het was niet bijzonder moeilijk omdat we een geweldig stuntteam hadden. De echte voorbereiding kwam van de Bob-training – we deden een pre-visit van het gevecht en Bob ging erop uit en oefende het steeds weer opnieuw. We hebben eigenlijk heel weinig geïmproviseerd op de draaidag.
Qua technische voorbereiding is de hele bus een zachte vloer om de voor de hand liggende verwondingen te voorkomen. De rest is gewoon veel oefenen en spiergeheugen voor iedereen. Wat de camera betreft, is er een eenvoudige opname van wanneer de misdadigers binnenkomen voorafgaand aan het gevecht. Er is een steadycam en Bob lacht voor het eerst in de film.
Het lijkt een makkelijke foto om te maken: je pakt de camera en Bob zit daar, Bob lacht, je snapt het. Helaas is de bus een krappe ruimte. Dat is de grootste complicatie voor de DP en Pavel en mijzelf als regisseur. Je moet er alleen voor zorgen dat je niet een te brede lens wilt gebruiken. Ik ben geen fan van brede lenzen. Ik ben niet zo’n fan van groothoeklens. Ik heb mijn laatste film [Hardcore Henry] alleen in één set groothoeklens gemaakt, dus daar ben ik een beetje overheen. Het is een uitdaging om ervoor te zorgen dat je mooie foto’s hebt in zo’n krappe ruimte, vooral na hectische actie zonder dat het de wankele camera wordt.
Krediet: Universal Pictures
Eén ding dat ik echt bewonderde aan de film, is dat het rechtstreeks in het plot komt. Het houdt niet op – ik heb geteld en het is ongeveer vier minuten en je bent er meteen in. Was dat een bewuste beslissing van jouw kant om meteen door te gaan zonder verspilde energie?
Als je een zomerfilm maakt — dit was oorspronkelijk een zomerrelease, 14 augustus — denk ik dat de interessante uitdaging is hoe je hier een personage-gedreven verhaal van maakt en het toch zo enorm vermakelijk mogelijk houdt? Dat was erg leuk.
We hadden versies in de concepten waar het langer duurde. Oorspronkelijk stond het busgevecht op pagina 42 van de eerste versie die ik las en dat is 42 minuten om binnen te komen. Het is een prachtige 42 minuten; Derek kan die 42 minuten lezen als 10 pagina’s.
Maar het duurde nog te lang. Ik herinner me dat ik Oldboy opkeek en ik herinner me dat het allereerste gevecht in de 23e minuut was, maar het echte gevecht – de gangreeks – was minuut 41 of 42. Ik dacht: ‘Oldboy is anders, het is een twee-en-een- film van een half uur.” Daar kan het mee wegkomen. Dat kunnen we niet.
Het was dus de vraag om meteen in actie te komen. Het mooie van Bob is dat je geen 20 seconden van hem nodig hebt om er zuur en streng uit te zien om te verkopen dat hij niet in een goed humeur is. Je hebt vijf seconden en je komt er zo overheen.
Toen we het geheel in elkaar zetten, was het een langere foto, maar dat hoefde niet zo te zijn. Ik ben een grote fan van instappen, het werk doen en eruit komen terwijl mensen nog steeds meer willen.
Christopher Lloyd heeft een aantal echte opvallende scènes. Hoe was het om met zo’n grote filmlegende te werken?
Het was fantastisch, dat is het meest eerlijke antwoord. Het was fantastisch.
Hij was heel zachtaardig. In het eerste gesprek dat we met hem hadden waar we hem wilden hebben voor de rol, had ik een idee met de oude man die veel jachtgeweren droeg. Ik herinner me dat ik met hem sprak en zei: “Mr. Lloyd, we gaan een heleboel rekwisieten halen omdat ze zwaar zijn.’ Eén jachtgeweer is niet zo licht, twee geleidelijk.
Hij zei – en dit is mijn verschrikkelijke Christopher Lloyd indruk – [vreselijke Christopher Lloyd impressie]: “Ilya, weet je hoe acteurs in films soms koffiekopjes hebben en er is geen koffie? Het publiek weet het altijd.”
Dus de jachtgeweren waren echt totdat de harde actie begon. Hij nam het heel serieus, wat geweldig is. Het is de energie van de bemanning, en ik, en Bob, en iedereen – we geloofden allemaal dat we iets speciaals aan het doen waren. Iedereen die in die cirkel komt, ze voelen het en ze krijgen met het programma.
Elke keer dat hij op de set verscheen – ik haat het om het woord ‘magisch’ te gebruiken, maar het wordt het woord magisch. Hij zit daar gewoon in een stoel en ik ga “Dat is Chris Lloyd en hij schopt kont” en hij is zo geweldig. Hij is erg aardig en lief voor alles.
Ik denk dat het eerste schot dat we met hem deden, hij en Bob waren die gingen zitten en vroegen: “Hoe gaat het met je? Je ziet er niet goed uit.” Ze deden het in één keer, het was perfect. Ik zit daar als: “Ik denk dat mijn werk erop zit.” Laten we er natuurlijk nog een kopen voor de veiligheid, maar dat is het mooie van werken met fantastische acteurs. Ze weten wat ze doen – als de scène correct is geschreven.
MAJOR Niemand spoilers verder dan dit punt!
Krediet: Universal Pictures
Je hebt een aantal serieus creatieve sterfgevallen in de film. Valt iemand op als favoriet? En welke was bijzonder lastig of interessant om te filmen?
Grote vraag. Ik denk dat het Yulians dood was, onze schurk. Ik dacht altijd bij mezelf dat als ik ooit actiefilms maak, ik er altijd voor zal zorgen dat de slechterik op een spectaculaire, onverwachte, frisse manier naar buiten gaat. Ik denk niet dat iemand uitging zoals hij doet in deze film.
Dat was leuk omdat het een combinatie is van [het is] niet de meest simpele stunt, goede CGI en geweldige speciale effecten. Dat was leuk om samen te stellen, dus ik denk dat dat mijn vaste favoriet is.
Afgezien natuurlijk, als mijn cameo als een van de moordenaars – dat is mijn favoriete sterfscène! Dat is mijn uitstapje naar de wereld van acteren! Als het regisseursgedoe niet lukt, heb ik dat altijd.
Ik denk dat het personage meer films in zich heeft. In de huidige tijd wordt er geen enkele film gemaakt door een studio waar ze niet praten over het hebben van een franchise.
Ilya Naishuller
Kun je je voorstellen dat Nobody een trilogie of franchise in John Wick-stijl wordt? Is er misschien ruimte voor een prequel met Hutch’s vorige leven?
Ik denk dat het personage meer films in zich heeft. In de huidige tijd wordt er geen enkele film gemaakt door een studio waar ze niet praten over het hebben van een franchise. Zo is het bedrijf nu eenmaal. Ik denk niet dat daar iets mis mee is.
We hebben wel besproken wat er zou gebeuren als die er waren – als er vraag is naar meer. Er zijn zeker dingen die we zouden kunnen doen die spannend zouden zijn om het verhaal op te volgen.
Je lijkt echt tot de verbeelding te spreken met je projecten, van Hardcore Henry tot Nobody. Wat volgt er voor jou?
Mij is geleerd om een paar ijzers in het vuur te hebben – want je weet maar nooit. Mogelijk is er een film gebaseerd op een New York Times-bestseller genaamd Leaving Berlin. Ik heb iets dat ik met een vriend van mij heb geschreven … dat een neowesters zal zijn.
Niemand draait vanaf 9 juni in de Britse bioscopen.