(Afbeelding tegoed: Nintendo)
Ik heb angst. Wat mijn ouders en leraren dachten, was een irritante combinatie van hyperactiviteit en vroegrijpheid toen ik 6 jaar oud was en op 15-jarige leeftijd veranderde in angst voor vliegen, dood en verlatenheid. Op de middelbare school, onze jaarlijkse pelgrimstocht naar het zuiden om tijdelijk te ontsnappen aan de winter in New York leidde ertoe dat ik me maandenlang visualiseerde dat onze vlucht crashte voordat we vertrokken. Op de universiteit zou ik verkouden worden in een slaapzaal en bezorgd worden over welke ziekelijke aandoening me plaagde, waardoor ik mezelf uiteindelijk (on) ziek maakte van zorgen. Ik heb veel bloedtesten ondergaan. Ze zijn allemaal normaal geweest.
Tegenwoordig zullen zelfs degenen die in het verleden nog nooit last hebben gehad van angst, nervositeit voelen zodra ze het nieuws aanzetten of een kruidenierspad vol lege planken gaan. Nu COVID-19 zich over de hele wereld verspreidt, en ons leven zoals we ze kennen drastisch veranderen als reactie, bloeit mijn angst, schat. En het is oké als de jouwe dat ook is! Er zijn stappen die we kunnen nemen om de curve van coronavirusinfecties af te vlakken: we moeten oefenen met sociale distantiëring, onze boodschappen laten bezorgen indien beschikbaar, en thuis werken indien mogelijk. Maar we hebben niet veel controle over wat er om ons heen gebeurt, en dat gevoel van hulpeloosheid is voor velen een superieure angsttrigger (inclusief ikzelf en vetgedrukt). Daarom zijn games op dit moment zo belangrijk.
Ik heb videogames altijd als een grote afleiding voor mijn bedrade geest beschouwd, en het grootste deel van mijn leven wendde ik me tot snelle shooters, zodat ik het tempo van mijn gedachten kon nabootsen met de beweging van vingers. Ik spotte met alles dat geen constante waakzaamheid vereiste en raakte gefrustreerd als een spel me vertraagde. Ik had constante stimulatie nodig. Maar ik heb onlangs ontdekt hoe nuttig het uitvoeren van repetitieve bewegingen of het uitvoeren van triviale taken is voor de toestand van mijn geestelijke gezondheid – ik hoef niet constant rond te rennen en dingen op te blazen. Ik kan een seconde of een paar seconden nemen, en ademen.
Misschien (en hopelijk) zullen de activiteiten in deze spellen je hetzelfde gevoel van rust geven als het mij brengt.
De Sims 4: Huizen bouwen waar ik nooit in kan wonen
(Afbeelding tegoed: EA)
Er zijn zeker aspecten aan De Sims 4 die verre van ontspannend zijn, zoals proberen een klein huis te bouwen of de roem van je Sim te vergroten met behoud van een gezonde levensstijl. Maar er is iets prachtigs chillen aan bouwen in de Sims, vooral als je doorgaat en die ‘motherlode’-cheat aanzet en niet wordt gehinderd door, weet je, geld.
Een paar weken geleden was ik in Californië voor een zakenreis en moest ik een Uber naar LAX nemen voor mijn vlucht naar huis. De Uber-chauffeur, duidelijk een veteraan, ging door een zeer residentieel deel van Los Angeles om het snelwegverkeer te vermijden. Ik bracht bijna een half uur door met het maken van foto’s van alle huizen in mediterrane stijl, zo verschillend van de buitenwijken van Long Island waarin ik opgroeide. Twee dagen later werd ik getroffen door een aanval van angst die me normaal gesproken op een schoonmaakbeurt zou sturen – behalve dat ik net het hele appartement had schoongemaakt. Dus ging ik bij de Sims zitten, bracht mijn fotoalbum ter sprake en begon te bouwen.
Ik bracht bijna vier uur door met het nauwkeurig plaatsen van Bromelia-planten op mijn binnenplaats, afwisselend vloertegels zodat ik een prachtig mozaïek op mijn keukenvloer kon creëren en de openluchtsfeer van de meeste Spaanse villa’s nabootste. Ik speelde met verschillende kleurenschema’s en zocht YouTube-video’s op over het creëren van een verzonken lounge in het midden van mijn zwembad, dat water heeft de kleur van de Grotta Azzurra in Italië. Tegen de tijd dat ik klaar was, was ik uiterst tevreden met mijn creatie en behoorlijk verdomd kalm.
The Witcher 3: zeilen naar elk vraagteken van Skellige
(Afbeelding tegoed: CD Projekt Red / Witcher WIki)
De Witcher 3 ontspant niet vaak – hij kan luid, frustrerend en, als ik erbij betrokken ben, een dronken puinhoop zijn. Maar hoppen in een zeilboot en zeilen rond het winterse eiland Skellige is verre van het afweren van bandieten of het doden van een loer die op de loer ligt in een bos.
De oceaan rond Skellige is enorm en bezaaid met archipels die smeken om ontdekt te worden – er zijn een paar dozijn onontdekte locaties in het midden van het water die behoorlijk wat tijd nodig hebben om per boot te bereiken. En hoewel velen van mening zijn dat deze locaties het ontdekken niet waard zijn, zou ik zeggen dat je de tijd moet nemen om ze allemaal te vinden, aangezien het vooral smokkelaarscaches zijn met voorwerpen van laag niveau en een reservemuntstuk.
De zeilmonteur in The Witcher 3 is best aardig, ook al kan het een beetje onhandig zijn. Er is een prachtig gevoel van een open, verkenbare wereld om je heen als je in een zeilboot zit, het zeil golft in de wind, een oceaanspray die zich op het scherm verzamelt alsof er een fysieke camera is die Geralt volgt. De adembenemende en rustige score maakt zeilen tot een bijna meditatieve ervaring, en de kans bestaat dat je een majestueuze walvis tegenkomt terwijl je voor de kust vaart. Dat is bijzonder.
Outer Wilds: De signaalkijker gebruiken om te jammen, man
In het begin frustreerde Outer Wilds de shit uit me. Ik kon het mysterie van dit eeuwig gedoemde universum niet oplossen in de eerste paar tijdloops van 22 minuten, en het zorgde ervoor dat ik het ontwerp van de game ernstig kwalijk nam. Ik gaf het op en gaf de controller aan mijn partner, die veel rustiger en geduldiger aanwezig is.
Terwijl ik zat te pruilen, zag ik hoe hij de signaalkijker gebruikte om naar audiosignalen te zoeken. De instrumentale muziek die zijn scanner oppikte (banjo, mondharmonica, fluit, drums, piano en fluiten) was zo mooi chill dat ik snel mijn interesse in mijn falen verloor en vastbesloten was alle frequenties tegelijk te vangen. Het is geen gemakkelijke prestatie, maar als het je lukt (meestal in een scenario waarbij je ver de ruimte in wordt geslingerd), zul je iets magisch ontdekken.
De muzikanten spelen duidelijk een nummer samen, ondanks dat er zoveel ruimte en sterren tussen hen zijn. Nu we midden in een wereldwijde pandemie zitten die ons allemaal uit elkaar houdt, hebben de “ongelijksoortige” liedjes van de burgers van Outer Wilds die samenkomen om een uiterst chill deuntje te vormen een geheel nieuwe betekenis.
Letterlijk alles doen in Animal Crossing: New Horizons
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
Het GameMe + -team smeekte me om Animal Crossing: New Horizons te kopen, ondanks dat ik nog nooit eerder een game in de serie heb gespeeld. Om eerlijk te zijn, games als Animal Crossing waren nooit mijn tas, omdat ik dacht dat ze alleen voor kinderen waren bedoeld – ik had het zo mis. Ik heb het spel een paar dagen gespeeld en heb herhaaldelijk verzoeken om samen te werken in Apex Legends of Call of Duty Warzone genegeerd, in plaats daarvan mijn hele eiland zorgvuldig te wieden of elke verdomde boom in zicht te schudden tot ik in slaap wordt gesust door de herhaling op de eilandmelodieën.
New Horizons geeft je een vredige, zachte wereld en laat je er naar eigen goeddunken voor zorgen. Herhaal kleine taken keer op keer en haal er soms iets nieuws uit. Beweeg hier een boom om hem daar te planten. Ga naar een ander eiland om meer van hetzelfde te doen, met heel weinig variatie. Hak, knutsel, ontwortel, plant, verzamel, vang insecten – er komt een mooie kleine routine uit, en je hersenen worden slap zonder het gewicht van de zorgen van de wereld erop.
Bovendien is het hebben van welwillende controle over een omgeving zo ver van wat we nu doormaken, het is geen verrassing dat we gezamenlijk dagen in deze game laten zinken. De wereld is eng, maar New Horizons is onze veilige haven, waar het engste een wesp of een spin is, die je allebei kunt wegjagen met een veeg van een net. Het heeft even wennen, ik zal eerlijk zijn.
Dus, als je net als ik bent en de neiging hebt om angstig te zijn, of last te hebben van racende gedachten die elk worstcasescenario op zuur doen klinken als een scène uit Panos Cosmatos ‘Mandy, probeer dan eens wat van deze meditatieve acties van de beste games. Het is geen wondermiddel, maar het is zeker een geweldige manier om wat nerveuze energie te verdrijven.