(Afbeelding tegoed: Oskar Stålberg)
Ik heb onlangs een boek gelezen met de naam Virtual Cities. Het is een groot, glanzend boekdeel – perfect voor op de salontafel – dat 45 van de meest iconische steden van gaming beslaat en ze in detail beschrijft en in kaart brengt, terwijl het licht werpt op hoe elk is ontworpen. Het heeft me twee dingen doen beseffen. Ten eerste, hoeveel van onze favoriete ruimtes voor videogames zijn ogenschijnlijk stedelijk, en ten tweede, hoe vaak zijn deze metropolen een combinatie van magisch, fantastisch en zelfs onmogelijk.
Townscaper, de creatie van solo-ontwikkelaar Oskar Stålberg, is in de zomer uitgebracht voor Steam’s Early Access en is een architectonisch speelgoed waarmee je alles kunt bouwen, van schilderachtige nederzettingen aan zee tot enorme labyrinten en onmogelijke torens. In sommige opzichten is Townscaper een stedenbouwer, hoewel hij zich niet bezighoudt met zoiets logisch of nauwkeurigs als het beheer van hulpbronnen of sanitaire infrastructuur. In plaats daarvan bent u vrij om uw fantasie de vrije loop te laten. Je begint met niets anders dan een zachte oceanische leegte en begint meteen met het bouwen van je stad erop.
Wereld bouwen
Alles wordt gemaakt met een enkele klik. Een klein, keurig havenblok stort zich neer en nestelt zich comfortabel in het water. Extra blokken veranderen de haven in huizen, die uiteindelijk op interessante en nieuwe manieren procedureel met elkaar worden gecombineerd. Laat een opening vrij voor een rijstrook of straat, en kledinglijnen worden er overheen gespannen door het algoritme van de game. Omsluit een gebied volledig met huizen en het verandert in een tuin of volkstuintjes. U kunt ook blokken verwijderen, waardoor nog complexere configuraties ontstaan. Verwijder een blok van de onderkant van een groter complex en het zal een kleine boog of tunnel maken, een ander stuk van een hoger niveau verwijderen en het zal een balkon creëren, enzovoort.
Townscaper begint altijd klein en beheerst. Zachte badplaatsen, met meer dan een paar kleurrijke tonen. Maar je hoeft daar niet te stoppen, je kunt doorgaan met het toevoegen van meer aan je stad totdat je iets megalithischer hebt gebouwd. Je kunt de grote virtuele steden nabootsen door een gotisch netwerk van torenspitsen, bruggen en bogen te vormen, zoals je kunt zien in Dark Souls ‘Anor Londo. Evenzo zou je een grote citadel kunnen bouwen met uitzicht op een dichte metropool, zoals Half-Life’s City 17. Het is zelfs mogelijk om vliegende steden te creëren, waarbij je de fundamenten van je stad afbrokkelt tot zelfs de ijzeren stelten die het spel procedureel creëert om je stad op te schorten. hoog zijn verdwenen, en het hele ding drijft op niets anders dan zoemende propellers, zoals Bioshock’s steampunk Columbia.
(Afbeelding tegoed: Oskar Stålberg)
De game spreekt tot de verbeelding, met artiesten uit de gemeenschap die enthousiast hun creaties delen via sociale media. Eén persoon in het bijzonder trok mijn aandacht: Benjamin Sack, een Amerikaanse kunstenaar die gespecialiseerd is in het tekenen van immense, spiraalvormige capriccios. Capriccios zijn een kunststijl die zijn oorsprong vindt in Renaissance Italië en in wezen deze grootse architectonische fantasieën zijn waarbij gebouwen uit verschillende geografische gebieden en geschiedenissen aan elkaar zijn genaaid tot een enkel panoramisch tapijt.
Ben vertelt me dat hij niet echt een gamer is. Hij herinnert zich dingen als Age of Empires en SimCity (hij heeft altijd iets met bouwen gehad!) Als oude favorieten, maar pas nadat hij Stålberg en anderen op Twitter over Townscaper had zien posten, werd zijn interesse gewekt. “Ik was meteen in de ban. Het was alsof ik een tekening van mij tot leven zag komen.”
Ben wijst op zaken als het ‘perfect afgestemde orkest dat je creativiteit de vrije loop laat’ en hoe het spel ‘moeiteloos dezelfde gevoelens van vrijheid, spel en plezier vastlegt’ die inherent zijn aan krabbelen, als redenen voor het succes van het spel. Omdat Townscaper zo eenvoudig is, kan vrijwel iedereen het oppikken en meteen beginnen met het creëren van zijn eigen denkbeeldige stad of stad. In wezen is het architecturale jazz.
Lied van de stad
“De architectonische stijl van het spel, met zijn klassieke en industriële stijl, was duidelijk ontworpen met een diepe liefde voor het onderwerp. dat realisme doet het zingen. De zorg voor verhoudingen en de geweldige sfeer roept ook een zeer comfortabele, uitnodigend gevoel, ‘zegt Ben. Ongeacht hoe groot uw stad wordt, er zijn altijd van die vertrouwdheid. Bens werk is in dit opzicht vergelijkbaar, de oneindige kransen kunnen van een afstand bijna beangstigend zijn. Pas als je inzoomt, begin je elementen van de mens te onderscheiden, met verschillende structuren en architecturale stijlen die het geheel baseren.
Het is duidelijk dat Ben veel van zijn eigen ontzagwekkende werk in Townscaper ziet. “Als je begint met tekenen op een stuk papier, staart een witte leegte je aan.” Ook in Townscaper begin je met een leegte, hoewel Ben opmerkt dat “in plaats van een potentieel intimiderende witheid, je begint waar de lucht en de zee elkaar ontmoeten, in een kalme, dromerige, impressionistische ruimte.” Er is iets met de lichamelijkheid en de directheid van het krijgen in Townscaper, hoe “met een simpele klik de beschaving tot leven komt.”
(Afbeelding tegoed: Benjamin Sack)
“Het vocabulaire van de klassieke architectuur, en architectuur in het algemeen, leent zich er voor om soms koud, sober en afstandelijk te zijn. In mijn tekeningen breng ik graag leven in stadsgezichten door te spelen met perspectief. Uit dat spel ontstaat iets fantastisch. “Ben voelt dat,” op een soort van verwante manier, “Townscaper warmte en leven brengt in de architectuur. “De slag van genialiteit is de rastervorm waarop de stad ontstaat.” In Townscaper het is bijna onmogelijk om te bouwen naar een recht of rigide rasterplan. In plaats daarvan veranderen huizen en gebouwen in meer organische vormen, en de algehele structuur van de stad is fundamenteel gebogen en krom. “Het is een spiraal – een vorm die ik omarm en met mijn hele hart in mijn eigen werk heb ingebed.”
Zoals Ben Sack opmerkt, is er een warmte inherent aan de opgerolde fractals van zowel Townscaper als zijn eigen werken. Een van mijn favoriete dingen die Ben vaak deelt via sociale media, is het begin van een van zijn stukken. Het is wanneer hij net begint en die eerste paar cruciale structuren neerlegt. Het voelt huiselijk aan. Het is natuurlijk onvermijdelijk dat die originele pennenstreken overschaduwd worden door wat volgt. Het is alsof er een drang is om uit te breiden. In Townscaper is een stad gewoon hoe het begint. Een fantastische stad lijkt vaak te volgen.
Townscaper is nu beschikbaar in Early Acess op Steam.