(Afbeelding tegoed: Nintendo) SPRING NAAR:
- De legende van Zelda
- Zelda 2: Het avontuur van Link
- The Legend of Zelda: een link naar het verleden
- The Legend of Zelda: Link’s Awakening
- The Legend of Zelda: Ocarina of Time
- The Legend of Zelda: Majora’s Mask
- The Legend of Zelda: Oracle of Ages / Oracle of Seasons
- The Legend of Zelda: The Wind Waker
- The Legend of Zelda: Four Swords Adventures
- The Legend of Zelda: The Minish Cap
- The Legend of Zelda: Twilight Princess
- The Legend of Zelda: Phantom Hourglass
- The Legend of Zelda: Spirit Tracks
- The Legend of Zelda: The Ocarina of Time 3D
- The Legend of Zelda: Skyward Sword
- The Legend of Zelda: The Wind Waker HD
- The Legend of Zelda: A Link Between Worlds
- The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D
- The Legend of Zelda: Tri Force Heroes
- The Legend of Zelda: Twilight Princess HD
- The Legend of Zelda: Breath of the Wild (2017)
- The Legend of Zelda: Link’s Awakening
- The Legend of Zelda: Skyward Sword HD
Een van Nintendo’s grootste legendes werd geboren op 21 februari 1986. Dat is de dag dat The Legend of Zelda werd gelanceerd voor de Famicom in Japan. Nintendo viert het 35-jarig jubileum van de serie met de release van The Legend of Zelda: Skyward Sword HD, een game die spelers terugvoert naar het begin van de Legend of Zelda-tijdlijn. Er is geen betere tijd om op de hoogte te zijn van de franchise met onze ultieme gids voor The Legend of Zelda-games.
Omdat Link en Zelda 35 jaar Hyrule van de duistere krachten hebben gered, wilden we iets speciaals doen. Daarom hebben we besloten om de hele geschiedenis van de serie in kaart te brengen, te beginnen met het originele avonturenspel van Hero of Time tot de release van Skyward Sword HD. We behandelen hier de beste Zelda-games en alles daartussenin. Dus pak een kopje koffie en neem genoegen met onze complete gids voor The Legend of Zelda-games.
VIDEO: Moet je Skyward Sword HD spelen?
De legende van Zelda
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
De legende van Zelda (1986)
Ontwikkelaar: Nintendo R&D4 | Uitgever: Nintendo
Platform: NES, Famicom-schijfsysteem
Dankzij het moderne tijdperk van games, en op zijn beurt de moderne videogamespeler, is het moeilijk uit te leggen hoe belangrijk The Legend Of Zelda was toen het 35 jaar geleden werd uitgebracht. Een element van keuze krijgen of een open wereld op een bord krijgen mag tegenwoordig heel gewoon zijn, maar de originele Zelda was een openbaring in 1986 en heeft nog steeds invloed op het hele medium. Wonderbaarlijk genoeg was het Miyamoto’s eenvoudige benadering van zijn vak die leidde tot de creatie van de serie.
Met Mario gericht op gescripte gebeurtenissen en lineaire niveaus, zou Zelda worden behandeld in schril contrast hiermee, waardoor de speler gedwongen werd te verkennen en zijn eigen gevoel van nieuwsgierigheid en verbeeldingskracht te gebruiken om de volgende stap te bedenken; het blijft de favoriet van veel mensen in de serie dankzij de onbeperkte hoeveelheid. Het verhaal ligt in de handen van de speler om te creëren, waarbij elke gebeurtenis op natuurlijke wijze ontrafelt zonder de noodzaak van een vooraf bepaald plot of onnodig vasthouden van de hand. Het was dapper van Nintendo om te proberen deze geest in 2017 opnieuw te veroveren met Breath of the Wild, dus 35 jaar geleden proberen maakt het des te baanbrekender.
Zelda 2: Het avontuur van Link
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
Zelda 2: Het avontuur van Link (1987)
Ontwikkelaar: Nintendo R&D4 | Uitgever: Nintendo
Platform: NES, Famicom Disk System
Het zwarte schaap van de familie, Zelda 2, is nog steeds een van de meest verdeelde mensen. De meeste mensen zijn zich bewust van het verlaten van de top-down weergave ten gunste van een meer traditionele side-scrolling, evenals de toevoeging van ervaringspunten (die sindsdien niet meer zijn verschenen), maar weinigen herinneren zich hoe inventief The Adventure Of Link eigenlijk was. Het perspectief is misschien verschoven, maar Nintendo was nog steeds enorm toegewijd aan het idee van een open speelveld.
Een jaar na de eerste hadden de verantwoordelijken voor de opvolging het concept alleen maar uitgebreid. Omgaan met andere personages en deelnemen aan gevechten kan hebben plaatsgevonden met de camera gericht op het mooie profiel van onze held, maar de mogelijkheid om terug te keren naar het meer vertrouwde vogelperspectief wanneer je door Hyrule reisde, maakte het spel enorm. Het was niet langer een kwestie van een scherm naar beide kanten duwen. In plaats daarvan wekte Zelda 2 de indruk veel epischer te zijn en door een enorm landschap te reizen dat terecht groots was. Zonder dit zou de toekomst van de franchise heel anders zijn geweest…
The Legend of Zelda: een link naar het verleden
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: A Link to the Past (1991)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: SNES
A Link To The Past, het meest gepolijste juweel van de Super Nintendo, zal bovenaan de lijst met ‘Best Game Of All Time’ van mensen staan zolang het medium bestaat. Net zo onaantastbaar in 2021 als bij de release, was Nintendo’s beslissing om de ontwikkeling van de NES naar zijn opvolger te duwen misschien een voor de hand liggende en onvermijdelijke, maar dat doet niets af aan het genialiteit in de kern van het ontwerp van de game.
De toevoeging van de Dark World — die liet zien dat Hyrule werd verwoest door Ganon — verbrijzelde de illusie van één enkele omgeving die de derde Zelda een paar uur had opgebouwd. Het creëerde niet alleen een model dat snel door de overgrote meerderheid werd geleend, maar de wereldswitch bracht de serie op een manier die nog steeds als vanzelfsprekend wordt beschouwd. Op dit moment werden nieuwe wapens en items verwacht, maar kerkers met meerdere niveaus waren een openbaring. Dit was het ultieme samenkomen van de vorige twee delen en een intentieverklaring voor wat de meest erkende basis voor een Zelda-titel zou worden. Het was Nintendo’s talent voor zowel het uitdagende als het complexe.
The Legend of Zelda: Link’s Awakening
(Afbeelding tegoed: nintendo)
The Legend of Zelda: Link’s Awakening (1993)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: Game Boy
De eerste Zelda op een handheld was misschien wel de meest ongewone tot nu toe. Link’s Awakening is een game die van de formule afwijkt naar de zoveelste graad en is verantwoordelijk voor zoveel van de fijnere details die de meerderheid van de fans nu als de norm verwachten. Het negeerde Hyrule en Zelda zelf om zich te concentreren op Koholint Island en de Wind Fish, het brak met de traditie door Mario-personages in de wereld te laten verschijnen. Het belang van de Game Boy-titel is de sfeer en de ongelooflijk lonende test die het vormt. Er is een constant gevoel dat er iets niet helemaal klopt in het geheel, en de echte verwarring die veel van de kerkers en side-quests veroorzaken, betekent dat dit een veel volwassener inzending is dan zijn voorgangers. Onthoud dat het terugkerende muziekinstrumentthema en de altijd populaire handelsminigame hier begonnen, en wat ooit een leuk after-hour-project was voor een paar Nintendo-medewerkers, heeft nu een serieuze erfenis met zich mee.
The Legend of Zelda: Ocarina of Time
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Ocarina of Time (1998)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: N64
Net als Super Mario 64 kan de impact die Ocarina Of Time had op de overgang naar 3D niet genoeg worden benadrukt. Een culminatie van alles wat Nintendo had geleerd en toegepast in zijn vorige games, de nieuwe technologie stelde de studio in staat al zijn meest extravagante dromen te realiseren. Velen zouden beweren dat het slechts een uitbreiding was van alles wat eerder was gekomen, en deze logica klopte tot op zekere hoogte, maar ‘Z-targeting’ en de komst van Epona betekende dat niemand het sjabloon ervan kon beschuldigen dat het niet evolueerde.
Maar nogmaals, het was hoe gigantische Hyrule leek dat zo’n stempel op het publiek achterliet. Het hookshot was bijvoorbeeld niet langer specifiek voor kerkers of een geïmproviseerd wapen; in plaats daarvan was het een hulpmiddel dat nodig was om te zien wat de hele wereld te bieden had. Dit ontdekkingsniveau was zo hoog dat je zelfs naar plaatsen kon dwalen waar je geen recht had om op een later moment terug te keren. Het was ongetwijfeld de best gerealiseerde van de serie tot nu toe, maar doe een stapje terug en de invloed van de eerste drie is meer dan duidelijk.
The Legend of Zelda: Majora’s Mask
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Majora’s Mask (2000)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: N64
Wat zou je maken na het maken van een van de commercieel meest succesvolle games aller tijden? We betwijfelen of het antwoord Majora’s Mask zou zijn. Op inventieve wijze de Zelda-formule ondermijnd, implementeerde het een tijdmechanisme dat betekende dat er een constante dreiging was van falen na drie dagen in zijn universum, iets minder dan 60 minuten voor de speler. Hoewel dit Zwaard van Damocles de kern van het spel vormde, was het de vaardigheid in de manier waarop de vele elementen werden geïmplementeerd die verbluffend waren.
Het gelijktijdig construeren van zoveel lagen tot het punt van bijna verwarring – van het hoofdplot tot zijn tientallen nevenmissies – het vereiste een bijna nauwgezette houding om het exacte patroon te achterhalen, waardoor het voldoende aanzien kreeg om gemakkelijk als een van de beste te worden beschouwd puzzel-centric games van zijn tijd. Het was ook (Ondanks Link’s Awakening) het eerste echte vertrek voor Zelda in jaren. Helaas vervreemdde het menig fan, vermoedelijk afgeschrikt door de harde verschuiving en de constante angst om opnieuw te moeten opstarten als de tijd de situatie zou overheersen. Het is echter niet moeilijk om de invloed ervan op andere games te zien, niet in het minst Capcom’s Dead Rising-serie of Grasshopper Manufacture’s Flower, Sun, And Rain… Dat, en het introduceerde Tingle ook in de wereld.
The Legend of Zelda: Oracle of Ages / Oracle of Seasons
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Oracle of Ages / Oracle of Seasons (2001)
Ontwikkelaar: Vlaggenschip/Capcom | Uitgever: Nintendo
Platform: Game Boy Color
De Vergeten kinderen van de Zelda-franchise, de Oracle-games passeerden een breed scala aan mensen toen het vertraagde duo enkele weken na de lancering van de Game Boy Advance op de Game Boy Color arriveerde. Maar degenen die het Oracle-paar over het hoofd zagen, misten echt twee van de meest interessante Zelda-titels van hun tijd. Afgezien van nog meer manieren om te spelen met de centrale gameplay-monteur — Oracle Of Seasons’ vermogen om paden te openen door het weer te veranderen is ingenieus — de wetenschap dat het echte einde alleen toegankelijk was voor degenen die beide games hadden voltooid, maakte het tot een uniek voorstel.
The Legend of Zelda: The Wind Waker
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Wind Waker (2002)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: GameCube
Voor iedereen die gelooft dat visuele glans niet relevant is, hoeven ze alleen maar naar The Wind Waker te kijken als bewijs. Of het nu positief of negatief was, de cel-shaded Link die door wat eens Hyrule was, slaagde erin een extreme reactie op te wekken bij iedereen die hem voor het eerst zag, en degenen die voorbij zo’n ‘kinderlijke’ techniek keken, realiseerden zich snel hoe briljant het was. Zelda ging altijd over verkenning en ontdekking, maar de kans om dat te doen door naar andere eilanden te zeilen, gaf een geheel nieuwe betekenis aan het idee van een avonturenspel.
De grafische verschuiving was ook niet alleen voor de show. De veel meer gestileerde look betekende dat Nintendo nu de macht had om de meest subtiele hints te geven voor iedereen die het moeilijk had, zelfs als het een simpele blik was toen Link een object bespioneerde dat nuttig zou kunnen zijn. Het leek misschien alsof de serie mikte op een jongere doelgroep, maar Wind Waker zou de meest complete van alle iteraties in de canon kunnen zijn.
The Legend of Zelda: Four Swords Adventures
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Four Swords Adventures (2004)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: GameCube
Het concept van de vier zwaarden heeft twee verschillende inzendingen gehad, die beide goed laten zien hoe flexibel de ideeën in de kern van Zelda zijn. Wat de thuisconsole betreft, is de onderbenutte koppeling tussen de GameCube en de Game Boy Advance echter nooit fijner gebruikt dan hier. Er in slagen om zowel coöp- als competitieve gameplay tegelijkertijd uit te voeren — sluipen in een kerker om een stukje schat te stelen was een constante bron van entertainment — het bewees dat de franchise zeker niet beperkt was tot de singleplayer-arena, zelfs als de vier Swords-serie was de eerste echte poging die was gedaan om Zelda uit te breiden naar de multiplayer-ruimte.
The Legend of Zelda: The Minish Cap
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: The Minish Cap (2004)
Ontwikkelaar: Vlaggenschip/Capcom | Uitgever: Nintendo
Platform: Game Boy Advance
Voordat Nintendo besloot tot zijn zeer specifieke formule voor Zelda op de DS, was er The Minish Cap. Beslist Wind Waker-achtig van toon, het was het titulaire stuk hoofddeksel dat nog meer diepte aan het universum onthulde. Er is serieuze moed voor nodig om spelers terug te voeren door gebieden die ze zojuist hebben ervaren, met als enige verandering de grootte van het hoofdpersonage, maar door de vaardigheid waarmee deze secties in kaart werden gebracht, voelden ze zich gloednieuw. Het liet ook zien dat Nintendo van plan was een niche voor Link te creëren als het ging om zijn draagbare apparaten, en te experimenteren met nieuwe ideeën die later zouden verschijnen en zich zouden ontwikkelen.
The Legend of Zelda: Twilight Princess
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Twilight Princess (2006)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: GameCube, Wii
Twilight Princess markeert de zwanenzang van de GameCube en het begin van de Wii-rage, en wordt vaak onterecht afgedaan als Ocarina Of Time 2. Hoewel er zeker overeenkomsten zijn, is het verstandiger te denken dat Twilight Princess voortbouwde op een spel dat nog steeds algemeen werd beschouwd als de beste zijn. Het benadrukte ook dat Nintendo nog lang niet op leeg liep. Parallelle rijken en muziek bleven een prominente functie, maar de mogelijkheid voor Link om in een wolf te veranderen, was nog een andere originele draai voor de steeds evoluerende serie.
Twilight Princess verwoestte de wereld in een onaangename en claustrofobische grijze wolk en nam een veel donkerdere en meer sinistere toon aan dan veel Zelda-games eerder hadden gedurfd. De coup de grÂce was de introductie van zwaardvechten te paard. Door het te gebruiken om te creëren wat nog steeds een van de beste eindset-pieces in de cyclus tot nu toe is, is het een over het hoofd geziene toevoeging aan een zeer waardige titel.
The Legend of Zelda: Phantom Hourglass
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Phantom Hourglass (2007)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: DS
De geboorte van een nieuw type console zorgde ook voor de opkomst van een heel aparte Zelda-ervaring. Stilistisch volgend op The Wind Waker, herrees Phantom Hourglass uit de as om te bewijzen dat stylusbesturing niet het nadeel was waarvan sommigen dachten dat het zou zijn. Hoewel de mening leek te suggereren dat Link niet comfortabel kon worden bestuurd zonder knoppen, werd het tegendeel bewezen door de behendige touchscreenbediening van het voltooide spel. Nog indrukwekkender gemaakt door de terugkeer van zeilsecties, het enige echte probleem dat opviel, was de vreemde structuur rond een centrale toren. Door je constant te vragen ernaar terug te keren als en wanneer je de kracht van de centrale zandloper had uitgebreid, introduceerde het een monotonie waardoor Link’s DS-debuut het zwakste deel in de serie is.
The Legend of Zelda: Spirit Tracks
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Spirit Tracks (2009)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: DS
Voor de leek lijkt het misschien alsof Nintendo gewoon schepen voor treinen verwisselde en het een dag noemde wat Spirit Tracks betrof. De leek zou, zoals gewoonlijk, het bij het verkeerde eind hebben. Link een trein geven om in rond te dwalen was zeker anders — en er een eindbaas van maken was gemakkelijk het hoogtepunt van het spel — maar prinses Zelda binnen enkele ogenblikken na het begin vermoorden, moet het stoutste originele idee van Spirit Tracks zijn. Vervolgens volgt ze Link bij elke bocht, vandaar de naam, waardoor het een trefzekere manier is om de aandacht van uw publiek te trekken.
Spirit Tracks is ook een van de weinige games die dit idee van reizen echt omarmt. De trein wordt cruciaal voor het hele concept en presenteert zelfs een leercurve die moet worden beheerst om alle gebruikelijke geheimen te ontrafelen. Dezelfde gedachtegang komt over wanneer het tijd is om Link en Zelda tegelijkertijd te besturen. De presentatie en introductie zijn misschien toegankelijk, maar het niveau van diepgang dat je van een gerespecteerd Zelda-item mag verwachten, is meer dan aanwezig.
The Legend of Zelda: The Ocarina of Time 3D
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: The Ocarina of Time 3D (2011)
Ontwikkelaar: Grezzo | Uitgever: Nintendo
Platform: 3DS
Ocarina of Time 3D wordt door velen beschouwd als een van de beste remakes van videogames aller tijden, en terecht. Ontwikkelaar Grezzo nam een fundament dat weigerde het langzame verval van de tijd te weerspiegelen en bouwde er op indrukwekkende wijze op voort. Het aanraakscherm kon worden gebruikt om inventarisitems te beheren en de titulaire ocarina te spelen, terwijl de gyroscopische en stereoscopische functies van de 3DS slim werden gebruikt om Link’s wapens en wereld een nieuw gevoel te geven. Factor in bijgewerkte graphics, de toevoeging van de gewijzigde Master Quest-kerkers en gespiegelde overworld, een boss-uitdagingsmodus en Ocarina of Time 3D is misschien wel de beste versie van een game die weigert te verouderen.
The Legend of Zelda: Skyward Sword
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Skyward Sword (2011)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: Wii
Skyward Sword was een ambitieuze inzending voor de The Legend of Zelda-serie. Het was ook een van de meest verdeeldheid zaaiende. Skyward Sword komt ter ere van het 25-jarig jubileum en is, canoniek, de eerste game in de Zelda-tijdlijn, die hiaten in de overlevering opvult en de oorsprong van het Master Sword beschrijft. Hoewel er genoeg was voor fans van vroeger, sleepte Skyward Sword de serie de toekomst in met expressieve ondersteuning voor de Wii-afstandsbediening en MotionPlus-randapparatuur.
Het was de bedoeling dat je de rol van Link belichaamde terwijl hij zich bewoog tussen een wereld in beroering en de wolken erboven, vechtend tegen vijanden met een nauwkeurigheid van 1: 1 en het verkennen van enkele van de slimste kerkers die de serie ooit had gezien. Of het nu de lineariteit was van de beperkingen van de MotionPlus-technologie, Skyward Sword blijft de fanbase verdelen.
The Legend of Zelda: The Wind Waker HD
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: The Wind Waker HD (2013)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: Wii U
De Wii U heeft nooit een Legend of Zelda gekregen om de zijne te noemen – dat alleen al is het bewijs van de vreemde positie van de console in de geschiedenis van Nintendo. Gelukkig kreeg het een geremasterde versie van Wind Waker uit 2002. De GameCube-klassieker kreeg nog een kans om te schitteren, met een vernieuwde resolutie en verlichting, slim gebruik van het touchpad van de Wii U om spelers de kaart en inventaris te laten besturen, beperkte ondersteuning voor de gyroscoopfunctionaliteit van de GamePad en slimme kwaliteit van levensverbeteringen om enkele rimpels in het oorspronkelijke ontwerp glad te strijken. Wind Waker HD zette een sjabloon voor remasters waar Nintendo keer op keer naar zou terugkeren.
The Legend of Zelda: A Link Between Worlds
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: A Link Between Worlds (2013)
Ontwikkelaar: Nintendo EAD | Uitgever: Nintendo
Platform: 3DS
Voortbordurend op Nintendo’s neiging om handheld-inzendingen voor de Legend of Zelda-serie te gebruiken als grond voor experimenten, was A Link Between Worlds een ware openbaring. En dat moest ook zo zijn, met Nintendo die de 3DS exclusief pitcht als spirituele opvolger van A Link to the Past.
De open structuur, waardoor spelers kerkers in elke gewenste volgorde kunnen leegmaken, en het slimme itemverhuursysteem hielpen A Link Between Worlds een prominente plaats in het tapijt van de serie te veroveren, terwijl de muur-samenvoegende monteur hielp om het verder te brengen afgezien van al zijn voorgangers. A Link Between Worlds liet zien hoe een meer open Zelda-game eruit zou kunnen zien, iets dat Nintendo nooit zou vergeten als het leek op de toekomst van de franchise.
The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Majora’s Mask 3D (2015)
Ontwikkelaar: Grezzo | Uitgever: Nintendo
Platform: 2015
Gezien zijn rotsachtige debuut leek Majora’s Mask nooit een waarschijnlijke kandidaat voor een heruitgave of remaster. Gelukkig gaf Nintendo het zwarte schaap van de familie nog een kans in de schijnwerpers – en het profiteerde ervan. In de 15 jaar sinds Majora’s Mask zijn debuut maakte, werd de game een soort cultklassieker en de 3DS-release gaf spelers de kans om te ontdekken hoe vooruitstrevend (en verrassend tijdloos) het werkelijk is. Verbeterde graphics, verbeteringen aan kernsystemen en mechanica, en een vernieuwd opslagsysteem maakten Majora’s Mask 3D de beste manier om het donkerste en meest complexe Zelda-spel in zijn lange geschiedenis te ervaren.
The Legend of Zelda: Tri Force Heroes
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Tri Force Heroes (2015)
Ontwikkelaar: Nintendo EPD, Grezzo | Uitgever: Nintendo
Platform: 3DS
The Legend of Zelda had kleine stappen gezet in de multiplayer met Four Swords en Four Swords Adventures, maar weinigen verwachtten een uitbreiding van het idee te zien. Voor het tweede originele uitje van de serie op 3DS, bracht Nintendo Tri Force Heroes uit – een pittig idee dat helaas de worsteling weerspiegelde die het bedrijf heeft ondervonden met multiplayer-ervaringen sinds de dood van de verbindingskabel.
Het aantal spelers werd teruggebracht van vier naar drie, er werd meer nadruk gelegd op samenwerking dan op competitie, en een aantal onstabiele online functionaliteit en ongewenste beperkingen in spelmodi zorgden ervoor dat Tri Force Heroes een zeldzame misstap leek. Toch kun je Nintendo niet kwalijk nemen dat hij het probeert.
The Legend of Zelda: Twilight Princess HD
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
Twilight Princess HD (2016)
Ontwikkelaar: Tantalus | Uitgever: Nintendo
Platform: Wii U
Als Twilight Princess in 2006 een over het hoofd geziene inzending was, heeft de heruitgave voor Wii U er alleen maar voor gezorgd dat het meer bekendheid kreeg. Twilight Princess was nauwelijks aangeraakt voor deze HD-remaster, hoewel het wel een aantal slimme verbeteringen in de kwaliteit van leven bevatte. Tussenfilmpjes die een eeuwigheid aansleepten, werden opnieuw bewerkt, het Twilight Realm kreeg een kleine revisie en er werden verbeteringen aangebracht aan de onderwatersecties. Gezien de game die gelijktijdig werd gelanceerd voor GameCube en Wii, bevatte de release van 2016 het beste van twee werelden op het gebied van besturing: de precieze invoer van de eerste en het kleine gebruik van de bewegingsfunctionaliteit van de laatste voor het richten van projectielen. Als je Twilight Princess de eerste keer niet speelde, was er geen excuus om het niet te doen toen deze versie uitkwam.
The Legend of Zelda: Breath of the Wild (2017)
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Breath of the Wild (2017)
Ontwikkelaar: Nintendo EPD | Uitgever: Nintendo
Platform: Wii U, Switch
Een reden waarom The Legend of Zelda door de jaren heen altijd zijn relevantie heeft kunnen behouden, is het vermogen om zichzelf opnieuw uit te vinden. Breath of the Wild was een openbaring, die de niet-lineariteit en ongestructureerde idealen van de eerste game in de serie omarmde en ze opnieuw uitvond voor een nieuwe generatie. Net als Ocarina of Time en A Link to the Past ervoor, is het succes van Breath of the Wild te vinden in de samenvloeiing van ideeën en de ongeëvenaarde uitvoering ervan.
Zelfs nu, jaren na zijn debuut voor Wii U en Switch, genereert Breath of the Wild nog steeds unieke verhalen. Het gedetailleerde fysica-systeem en het uitgestrekte, open landschap hebben zichzelf bewezen als een speeltuin in de ware zin van het woord. Breath of the Wild is een avontuur voor de verbeelding, een avontuur dat de komende jaren alle hoeken van de industrie zal beïnvloeden.
The Legend of Zelda: Link’s Awakening
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Link’s Awakening (2019)
Ontwikkelaar: Grezzo | Uitgever: Nintendo
Platform: Switch
Nintendo was met zijn remasters in een voorspelbaar ritme geraakt. Misschien waren we daarom zo verrast door Link’s Awakening. Wat ooit het best bewaarde geheim van de The Legend of Zelda-serie was, kreeg nog een kans om te schitteren op Switch, met een werkelijk prachtige dioramawereld voor speelgoeddozen en tilt-shift-beelden die moeiteloos het gevoel van het origineel uit 1993 opriepen. Het was een unieke styling voor een unieke game, een heruitgave die de fundamentele werking van het Game Boy-avontuur combineerde met elementen van de Color-heruitgave, en subtiele verbeteringen in de levenskwaliteit. Link’s Awakening is bijzonder, en de prachtige behandeling die het voor Switch heeft gekregen, weerspiegelt dat.
The Legend of Zelda: Skyward Sword HD
(Afbeelding tegoed: Nintendo)
The Legend of Zelda: Skyward Sword HD (2021)
Ontwikkelaar: Tantalus | Uitgever: Nintendo
Platform: Switch
Skyward Sword zorgde voor verdeeldheid toen het een decennium eerder werd gelanceerd. Het werd gepositioneerd als een showcase voor de Wii en de MotionPlus-randapparatuur, ontworpen om 1:1-besturing naar de Wii-afstandsbediening te brengen. Er zaten goede ideeën in de game, maar die werden verdoezeld door de noodzaak om als systeemshowcase te dienen. Gelukkig heeft de release van Skyward Sword HD een van de meest ondergewaardeerde Legend of Zelda-games een kans gegeven om opnieuw te worden geëvalueerd.
Met een gereviseerd besturingssysteem, een verbeterde framerate en resolutie, en talloze aanpassingen om kunstmatige wrijvingspunten in het onderliggende ontwerp glad te strijken, is Skyward Sword HD een herboren spel. Het is een lang geschreven avontuur dat de erfenis van Legend of Zelda viert en de oorsprong van de meest iconische personages en uitrustingen verkent – de perfecte release voor het 35-jarig jubileum van de serie.
Deze functie verscheen voor het eerst in nummer 115 van gamesTM magazine om het 25-jarig jubileum te vieren. Het is bewerkt en bijgewerkt om het onverzettelijke verstrijken van de tijd weer te geven.