De beste Halo-gamelijst is er altijd een om hackles op te werpen, omdat de inzendingen verdomd goed zijn en iedereen zijn favoriet heeft. Iedereen herinnert zich de eerste / enige keer dat ze een ‘Killimanjaro!’-spree scoorden op Last Resort tijdens een verhitte online team-deathmatch – we geloven absoluut dat je het hebt gedaan. Of de eerste keer dat je naar de titulaire ring in Combat Evolved staarde, of die nachten dat je jezelf verpestte door met drie coöpmaatjes door Halo 3’s Tsavo Highway op Legendary te komen.
Nu Halo Infinite de komende maanden aankomt, is er geen beter moment om na te denken over wat je als nummer één in een lijst met beste Halo-games zou rangschikken. Iedereen heeft zijn favorieten, maar met zo’n selectie van veelgeprezen spellen, moeten we ons afvragen: welke is de beste? Lees verder om te zien hoe we elke Halo hebben gerangschikt, van slechtste tot beste, en probeer ons niet mentaal vast te houden met een plasmagranaat als je het niet eens bent met de volgorde …
9. Halo Wars 2
Stel jezelf een eerlijke vraag. Heb je echt nog een Halo realtime strategiespel in je leven nodig? Waarschijnlijk niet, toch? Nou, je krijgt er toch een, kampioen! Ter verdediging van Halo Wars 2 blijft één ding absoluut goed: het is een RTS die heel goed werkt op een pad. Het origineel is een van de weinige games in het genre die comfortabel op een controller wordt gespeeld, en dit vervolg evolueert subtiel het besturingsschema, waardoor je een gestroomlijnde strategietitel krijgt die nooit aanvoelt alsof het een muis en toetsenbord nodig heeft – hoewel de pc-versie dat wel doet steun hen.
Nieuwe controlegroepen maken het voeren van gevechten een meer genuanceerde aangelegenheid, en het opsplitsen van je leger in afzonderlijke groepen leidt tot multitasking buitenaardse moorden op een epische schaal. Het verhaal dat de Creative Assembly weet te draaien, is ook verrassend goed, en de prachtig weergegeven films van Blur Studio ademen een groot budget-slankheid. De capriolen van het leger bouwen van de nieuwe Blitz-modus zijn ook lovenswaardig – het rekruteren van enorme UNSC-legers door kaartspellen te bouwen is een heel leuke draai aan de RTS-formule. Halo Wars 2 blijft misschien proberen een gat in de markt te vullen dat waarschijnlijk niet hoeft te worden gedicht, maar het biedt nog steeds een behoorlijk stuk strategie.
8. Halo-oorlogen
Het is moeilijk te geloven dat Halo Wars zelfs deel uitmaakt van de vlaggenschipserie van Microsoft. Ten eerste gaat het over de basis van de UNSC, met geen enkele Master Chief in zicht. Misschien nog belangrijker, het komt niet in de buurt van een first-person shooter. Ensemble Studios, ontwikkeld door de studio die klassiekers voor pc-strategie, zoals Age of Empires, creëerde, nam de talloze aliens, wapens en voertuigen van Halo en plaatste ze in een console-exclusief realtime strategiespel – het videogame-equivalent van het mengen van olie en water. Maar Halo Wars werkt niet alleen, het is een van de onbezongen klassiekers van de serie.
Met Halo Wars kun je je eigen basis bouwen, gebouwen upgraden en een legioen soldaten, wrattenzwijnen en pelikanen verzamelen om de Covenant-armada te verpletteren. Maar in plaats van te verzanden in menu’s en statistieken, stroomlijnt Halo Wars het hele proces voor de Xbox 360, waardoor de actie in een snel tempo blijft lopen dat duidelijk Halo is. Het heeft misschien niet zoveel opties als zijn meer complexe pc-tijdgenoten, maar als je even wilt ontsnappen aan het staren in de loop van een MA5 Assault Rifle, biedt Halo Wars een uniek perspectief op een iconische franchise.
7. Halo 5: Wachters
Hier is hij dan, dames en heren: de eerste (en hopelijk enige) Halo-campagne die gewoon niet leuk is om op je eenzame te spelen. Vergis je niet, Halo 5 is ontworpen om te worden gespeeld met drie online vrienden aan je zijde. Vecht tegen een van de achterlijke Wardens van de campagne — een woedende soort mini-baas die alleen van achteren kan worden gekwetst als je bondgenoten ze van voren afleiden — en je zult precies weten wat voor soort vermoeiende sleur Halo 5 is als je ‘genieten’ op je eigen.
Ondanks dat Microsoft een waanzinnig budget gooit voor de eerste echte Halo van Xbox One, voelt elk onderdeel van Guardians zich verward. Master Chief moet de schijnwerpers delen met de nieuwe Spartaanse hoofdrolspeler Locke, Cortana is een beetje de slechterik, maar niet echt, terwijl de besturing van de game op Call of Duty (Halo krijgt eindelijk ijzeren vizier) en Titanfall (let op het boost-streepje) zonder ooit volledig te overtuigen . Zelfs Warzone, een prijzenswaardige, uitgestrekte nieuwe online modus, voelt verouderd aan naast de steeds evoluerende FPS-traktaties van Destiny. Halo 5 is niet per se een slechte videogame, maar het is ongetwijfeld een diep gecompromitteerde game.
6. Halo 2
De game die Xbox Live op de kaart zette. Je kunt terugkijken en kreunen over al die matte Arbiter-missies in de campagne, maar het valt niet te ontkennen dat Halo 2 een van de belangrijkste online modi aller tijden heeft. Hoewel er een dag-één-patch nodig was om echt te zingen (ja, zelfs toen), staat de multiplayer van Halo 2 als een mijlpaal in de geschiedenis van Xbox Live, waardoor Bungie’s unieke gevechten worden gecombineerd met een uitgebreide reeks matchmaking-functies, maatwerk, rangschikking van vaardigheden, en zowat elke functie die je tegenwoordig van online games mag verwachten.
De online ontmoetingen van Halo 2 hadden een seismische impact op het Xbox-landschap, en de enorm invloedrijke modus verdoezelt bijna een wiebelende campagne vol lineaire omgevingen, raspende schietpartijen en goedkope ‘gotcha!’-momenten. De plot is slim om de gebeurtenissen van de eerste game in te kaderen als een vonk die de burgeroorlog binnen het Covenant doet ontbranden, maar het spektakel is constant op zoek naar een betere game die daarbij past. De muziek van Marty O’Donnell is in ieder geval fenomenaal.
5. Halo 4
Kijken naar een studio die een legendarische serie overneemt van de makers is altijd moeilijk, maar 343 Industries had het moeilijker dan bijna alle anderen. Bungie was in wezen de Beatles van game-ontwikkeling geworden tegen de tijd dat het afscheid nam van zijn baanbrekende sci-fi-shooter. Halo 4 had de beste game kunnen zijn die ooit is gemaakt, en het zou nog steeds worden opgezadeld met onredelijke verwachtingen. Natuurlijk is deze ietwat zachte reboot van de serie niet de beste game aller tijden, het is gewoon een erg goede shooter. Maar goed, dat is nog steeds een mooie prestatie.
De campagne van Halo 4 schittert echt, met een slim levelontwerp dat nooit ten prooi valt aan Bungie’s slechte gewoonte om enorme ruimtes te maken waar je gemakkelijk in kunt verdwalen. Er gaat niets boven Halo: CE’s Library of Halo 3’s Floodgate hier – helemaal geen Flood, in feite – waardoor het de eerste genummerde Halo is die de meest irritante vijand van de serie volledig uitschakelt. Multiplayer probeert misschien een beetje te hard om de COD-menigte het hof te maken — een sprintknop in Halo voelt nog steeds als ketterij — maar het valt niet te ontkennen dat dit een van de mooiste games is die ooit op Xbox 360 is uitgebracht.
4. Halo 3: ODST
ODST laat je niet eens als een Spartaan spelen, maar het verstevigt een behoorlijke plek op deze lijst als een jazzy, essentieel onderdeel van de Halo-erfenis. Je krijgt een ander perspectief op de strijd tegen het Verbond. Je bent geen onoverwinnelijke, genetisch gewijzigde supersoldaat – je bent gewoon een man die waarschijnlijk naar het plaatselijke rekruteringskantoor is gegaan en zich heeft aangemeld voor de USNC. Als zodanig kun je niet zo hoog springen, zo veel straf overleven, of dual-wield wapens zoals de Chief. Wie geeft er echter om? Die tekortkomingen zorgen ervoor dat je ODST zich onderscheidt van de bovenmenselijke menigte.
Halo 3: ODST brengt een boeiend verhaal samen dat de open-einde-opnames van de serie combineert met een verhaal in detectivestijl. Je personage, de Rookie, wordt gescheiden van zijn team en wordt vervolgens bewusteloos geslagen. Als hij wakker wordt, wordt hij gedwongen om de gebeurtenissen samen te vatten die zijn veroorzaakt door de schokgolf van het vernietigende vertrek van het Covenant-schip boven de stad New Mombasa. De campagne sluit netjes aan bij het verhaal van Halo 3, waardoor het essentieel is als je het overkoepelende verhaal wilt bijhouden. ODST is allesbehalve hetzelfde oude Halo-spel, en met een reeks verhaalmissies die je in elke gewenste volgorde kunt uitvoeren, verspreid over een suggestieve sandbox-achtige stad, is dit misschien wel de dapperste inzending in de franchise.
3. Halo: gevecht geëvolueerd
Een van de meest invloedrijke shooters aller tijden. Einde van. Halo maakte van Xbox meteen een geloofwaardig gamingplatform, en het blijft een van de beste lanceringstitels ooit. Nee, het is niet perfect — heer dat het door overstromingen geteisterde bibliotheekniveau ooit zuigt — maar Combat Evolved leverde nog steeds de granietsterke grondstof waaruit alle toekomstige Halo-uitjes werden gesneden. Die eerste missie, waarbij je in een open gevecht met het Covenant terechtkomt, wordt vaak nagebootst, zelden overtroffen (ja, 14 jaar later) en brengt nog steeds / alle / kippenvel naar voren. Het verhaal, hoewel een beetje opgeblazen, blijft spannend en de gameplay behoudt de lichtgewicht, behendige zuiverheid die door de jaren heen constant is gebleven.
In feite vormt deze behendigheid, gecombineerd met supergladde opnamen, de basis voor Bungie’s nieuwste ruimteopera, Destiny, die een enorme schuld heeft aan Halo: CE. De jubileumeditie van CE maakte de beelden mooier en liet de meeste andere elementen onaangeroerd, zowel ten goede als ten kwade. Goed: de vijandelijke AI blijft net zo leuk om te vechten als in 2001. Slecht: de bibliotheek bestaat nog steeds, en de wapens – met behoud van een mooie, dodelijke eenvoud – voelen zich beperkt door moderne Halo-normen. Ongeacht de gebreken blijft Halo: CE een glorieus, gestroomlijnd prototype dat de FPS voor altijd heeft veranderd, en het is nog steeds de moeite waard om opnieuw te bezoeken, zelfs tot op de dag van vandaag.
2. Halo 3
De beste multiplayer-game die er ooit is geweest, en waarschijnlijk ooit zal zijn. Daar hebben we het gezegd. Vergeet Mario Kart, Goldeneye of Timesplitters 2. De multiplayer van Halo 3 is ongelooflijk. ONGELOOFLIJK. Als je ooit met je vrienden bent samengekomen voor een walgelijk, levensbevestigend verslavend twee-tegen-twee team 49-50 deathmatch op Guardian, weet je waar we het over hebben. En als geen van die zin je zin heeft, haast je dan, pak Halo: The Master Chief Collection, kom samen met drie vrienden en geniet meteen van de meest meerachtige deathmatches (gespeeld op de beste multiplayer-kaarten) ooit bedacht .
De campagne is ook niet half slecht. De actie is klassiek Halo op zijn hoogtepunt, pulserend met fantastisch vuurgevecht, destructieve voertuigsegmenten en coöp-momenten die nog steeds helder in het geheugen branden – weet je nog / dat / Scarab-gevecht? Combineer deze beslist fatsoenlijke campagne met een multiplayer-modus die je misschien hebt verzameld waar we dol op zijn, en je blijft zitten met een werkelijk sublieme Halo.
1. Halo: bereik
Halo: Reach vertegenwoordigt het toppunt van Bungie’s knutselen met de Halo-formule. De graphics houden nog steeds stand dankzij de sterke art direction, het gevoel van beweging is bedwelmend, elk wapen heeft een enorme klap en de uiterst snelle campagne is gemakkelijk de beste verhaalmodus die uit de serie komt. Reach experimenteert stoutmoedig met gevestigde mechanica en betrekt zijn spelers op een manier die geen enkele Halo daarvoor of daarna durfde. En laat ons niet eens beginnen met de onvermijdelijke, onbaatzuchtige conclusie.
Het aanpassen van je Spartan wordt een grondige en persoonlijke ervaring, zodat je tot in de puntjes kunt beginnen met het bouwen van een look en uitrusting die perfect bij je speelstijl passen. Invasion-modus biedt een asymmetrische multiplayer die wedstrijden spannend en onvoorspelbaar maakt. Je kunt eindeloze uren doorbrengen in Firefight met zijn volledige matchmaking-ondersteuning en verschillende kaarten. Dagelijkse en wekelijkse uitdagingen dwingen gamers om van speelstijl te veranderen en iets nieuws te proberen. Met complimenten worden de meest toegewijde spelers beloond en hebben ze zin om een eremedaille te winnen. Met Theater en Bestandsdeling kun je eenvoudig je meest ongelooflijke, ontzagwekkende of gewoon gekke momenten opnemen en delen. Halo: Reach was Bungie’s afscheid van de serie, en het is een geweldige noot om op te eindigen.