Beste GTA-games, gerangschikt van slechtste naar beste

(Afbeelding tegoed: Rockstar Games)

Van de eindeloze wildgroei van GTA 5 tot de neonlichten van Vice City, de Grand Theft Auto-serie is gezegend met enkele van de beste games van de afgelopen 20 jaar. Maar welke is de beste? We hebben de geheugenstrook teruggedraaid – waarbij we voetgangers daarbij hebben omvergeworpen – om met deze lijst te komen: de beste GTA-games, de slechtste tot de beste.

We zijn geïnteresseerd in de belangrijkste GTA-serie, dus we rangschikken geen handheld games of uitbreidingen. We sluiten ook GTA 1 en 2 uit: beide zijn op zichzelf geweldig, maar het zijn beide top-down games uit het PS1-tijdperk die los staan ​​van latere inzendingen. GTA 3 was degene die de 3D open-world formule heeft ontwikkeld die we kennen en waar we van houden, dus we beginnen daar. In wezen hebben we het over de vijf hoofdspellen, bestaande uit GTA 3, GTA 4, GTA 5, San Andreas en Vice City.

Het is ook de moeite waard om te zeggen dat de “slechtste” game op deze lijst (spoiler: het is GTA 3) nog steeds een meesterwerk is. Het is alleen zo dat de anderen nog beter zijn. Laten we beginnen met die kwalificaties: hier zijn de beste GTA-games, gerangschikt van slecht naar best. Laat ons je eigen rangorde weten in de comments.

GTA 3

(Afbeelding tegoed: Rockstar Games)

GTA 3 deed meer dan Rockstar de weg vooruit: het veranderde de manier waarop de industrie dacht over open-world games. Natuurlijk waren er al eerder zandbakken geweest, maar geen enkele zo gedetailleerd of goed gerealiseerd als Liberty City, een plek waar je uren achter elkaar kon rondrijden om alleen maar side quests te doen en het hele verhaal te vergeten. Steel een taxi en u kunt passagiers ophalen voor de tarieven, of u kunt een ambulance pakken en patiënten naar het ziekenhuis brengen binnen een tijdslimiet. Of – en dit is hoe we onze tijd vaker dan wel doorbrachten – gewoon rondzwerven door granaten naar politiewagens te hobbelen, of branden te starten en de brandweerauto’s te kapen toen ze aankwamen.

Het schieten was bizar, auto’s explodeerden als je er zo veel naar keek, en de missies waren soms verwarrend. Maar dit waren slechts kinderziektes voor een verslavende open-wereldstructuur die nog steeds bestaat.

Lees verder  Moet je Louisa of Zoe kiezen in Starfields Wisselende Stromingen?

GTA 4

(Afbeelding tegoed: Rockstar Games)

GTA 4 werd belachelijk gemaakt voor zijn zelf-serie verhaal, maar Niko’s reis van niets naar hotshot is waar we het meest van hielden. Ja, de toon verandert wild van aangrijpend naar absurd en zogenaamd emotionele tussenfilmpjes worden afgewisseld met open-chaos. En ja, je neef Roman stoort je constant om met hem mee te gaan naar de bowlingbaan. Maar door ons meer op zijn personages te concentreren, zorgde Rockstar ervoor dat we echt om Niko’s verhaal gaven. Vanaf het moment dat hij op een boot uit Oost-Europa aankwam, had zijn achtervolging van de ongrijpbare American Dream ons verslaafd, en we konden het niet helpen dat we voor hem wortel schoten.

Je kunt nog steeds alle gekke dingen in de open wereld doen, met een enorme lijst met te voltooien missies, auto’s om te rijden en wapens om te beheersen. De gevechten en fysica van GTA 4 waren een enorme stap voorwaarts van Vice City en in sommige opzichten beter dan wat we in GTA 5 kregen, waardoor het veroorzaken van chaos net zo leuk was als altijd. Dat is niet te vergeten de twee dikke uitbreidingen, The Ballad of Gay Tony en The Lost and Damned, die ons enkele van onze beste GTA-herinneringen hebben gegeven.

GTA Vice City

(Afbeelding tegoed: Rockstar Games)

Eén woord vat Vice City samen: stijl. Het spijkert een tijd en tijdperk beter dan elk ander GTA-spel, en de jaren 80-recreatie van Miami gonst van kleur en leven – waar GTA 3 de basis legde voor de komende reeks, smeerde Vice City een laag persoonlijkheid op de voorgrond. De opvliegende Tommy Vercetti, volledig geuit door Ray Liotta, voelde als een geloofwaardig personage – intelligent en loyaal – waarmee je investeerde in zijn pogingen om de criminele onderwereld van de stad te veroveren

De stad had een eigen pols. Rivaliserende bendes gesloopt in de straten en auto’s botsten tegen elkaar op kruispunten, en je kon in gebouwen zoals winkelcentra duiken, waardoor het voelde als een echte plek. Als je de bankroll had, zou je zelfs fabrieken, clubs of hotels kunnen kopen. Meer ambitieuze missies en een breder scala van zowel wapens als voertuigen zetten het een stap boven GTA 3, plus de soundtrack is nog steeds een van de beste in elke videogame. We konden uren inactief cruisen in onze Phoenix-spierauto, luisterend naar Emotion 98.3 en Fever 105.

Lees verder  Hoe los je de Thorm Mausoleum puzzel in het Grand Mausoleum op?

GTA 5

(Afbeelding tegoed: Rockstar)

GTA 5 is een heerlijke kijk op de excessen van het moderne leven, gelegen in een enorme stad vol met niet erg aardige mensen die niet hele aardige dingen doen. Beroof een bank, maai de politie neer met een minipistool, steel een helikopter, blaas het hoofdkantoor van een social media-netwerk op, schiet een vliegtuig neer met een sluipschuttergeweer: het voelt als de glorieuze overdreven GTA die Rockstar altijd al wilde hebben maken, elke knop van vorige games helemaal naar boven draaien. Je kunt het ook allemaal doen in de derde of eerste persoon: als je dichtbij komt terwijl je een vreemdeling met een rechtse haak laat kloppen, klinkt de dreun van bot op bot nog zoeter.

Het is moeilijk om van zijn hoofdrolspelers te houden, maar er zijn er tenminste drie, allemaal met hun eigen unieke speciale vaardigheden. Als je het beu bent om supercars door de straten te racen als Franklin, schakel dan gewoon over naar Trevor en dwaal door de heuvels ten noorden van Los Santos, basched een paar schedels erin, of speel een rondje golf met Michael. Deze rijke, belachelijke wereld zal nooit oud worden, en als je een verandering van tempo nodig hebt, heb je de altijd evoluerende GTA Online voor je klaarstaan, waar je elk denkbaar personage kunt belichamen.

Grand Theft Auto: San Andreas

(Afbeelding tegoed: Rockstar Games)

Een tijdloos meesterwerk. San Andreas bouwde in alle opzichten voort op de schittering van Vice City: het was meer dan drie keer zo groot en elk van zijn steden – Rockstar’s versies van LA, San Francisco en Vegas – voelde uniek. Hoofdpersoon en gangster Carl “CJ” Johnson slaagde erin om het verhaal op het goede spoor te houden, ondanks de absurditeit van alles wat je kon doen, van het beroven van een casino tot het stelen van een jetpack uit een uiterst geheime bunker van de regering en wegrennen van de scène. Het ambitieuze plot was niet bang om van tempo te veranderen en op een gegeven moment trok je je uit de straten van Los Santos en dumpte je in het heuvelachtige landschap tussen de drie steden. Je ging van het knijpen van sportwagens tot het stelen van maaidorsmachines.

Lees verder  Nee bedankt, ik ben weg: deze heren van de gevallen baas zijn misschien nog grofer dan de duistere draken van Dark Souls

Het beetje dat we ons het meest herinneren is het rollenspel. Soms voelde San Andreas bijna als een levenssim: je kon spieren opbouwen in de sportschool op voorwaarde dat je genoeg at om je massa te behouden, maar als je jezelf te vaak vulde, zou je zwaarder worden. Je zou de kapper kunnen bezoeken, op een avondje uit met je nieuwe uitrusting kunnen spelen, poolen met je bemanning of het basketbalveld kunnen betreden, en een RPG-achtig statsysteem voor elk voertuig en elk wapentype in de game heeft extra aanpassing toegevoegd.

Het was en blijft de beste GTA-game aller tijden.

Wil je meer weten over de toekomst van Grand Theft Auto? Bekijk onze samenvatting van alles wat we tot nu toe weten GTA 6.

Frenk Rodriguez
Hallo, mijn naam is Frenk Rodriguez. Ik ben een ervaren schrijver met een sterk vermogen om duidelijk en effectief te communiceren via mijn schrijven. Ik heb een diepgaande kennis van de game-industrie, en ik blijf op de hoogte van de nieuwste trends en technologieën. Ik ben detailgericht en kan games nauwkeurig analyseren en evalueren, en ik benader mijn werk met objectiviteit en eerlijkheid. Ik breng ook een creatief en innovatief perspectief in mijn schrijven en analyseren, wat helpt om mijn gidsen en recensies boeiend en interessant te maken voor de lezers. Dankzij deze kwaliteiten ben ik een betrouwbare bron van informatie en inzichten in de game-industrie geworden.