Als u probeert uit te zoeken wat er precies is gebeurd in het Assassin’s Creed Mirage-einde, bent u niet de enige. Er is veel te verwerken, tussen Basim’s ontdekkingen, zijn relaties met Nehal en Roshan en alles wat er met de Verborgenen gebeurt.
Uiteraard zijn er vanaf hier grote verhaalspoilers voor Assassin’s Creed Mirage – en Assassin’s Creed Valhalla.
(Afbeelding credit: Ubisoft)
Goed, als u er nog bent, laten we dan beginnen met het einde van Assassin’s Creed Mirage, zullen we?
Basim’s ware afkomst
(Afbeelding credit: Ubisoft)
Het begint allemaal wanneer Basim oog in oog komt te staan met het laatste moorddoelwit, Qabiha – oftewel het Hoofd van de Slang. Maar in plaats van haar gewoon uit te schakelen, zet ze hem op de hielen, en uiteindelijk komen ze oog in oog te staan.
“Onze verloren zoon is aangekomen, maar hij weet niet wat hij is,” zegt ze, waarmee ze voor het eerst het antwoord op Basims vragen geeft. Ze zegt dat hij “iets meer is dan een man” en dat de kennis waar hij “erfgenaam van is” onder Alamut ligt. Ze weet dat Basim speciaal is sinds haar zoon zag hoe Basim het artefact activeerde in het Winterpaleis toen Nehal de Kalief doodde, en ze heeft de hele tijd gewacht tot hij dicht bij haar zou komen. Qabiha weet veel eerder dan Basim zelf dat hij een band heeft met de oude Isu, die de wereld bestuurden voordat de mensheid arriveerde.
(Afbeelding credit: Ubisoft)
Maar voordat hij meer details kan krijgen, doodt Roshan Qabiha en beweert dat ze “vergif” sprak.
“Volg het pad dat ze voor je heeft uitgestippeld en ik vermoord je zelf”, zegt Roshan, duidelijk met de bedoeling om zowel Basim als de Verborgenen zelf te beschermen.
In plaats van rechtstreeks naar Alamut te reizen, gaat Basim echter naar Nehal, wat ongelooflijk belangrijk is voor het ontrafelen van het Assassin’s Creed Mirage-einde.
“Er is meer aan wie ik ben,” zegt Basim tegen Nehal in hun huis in Anbar, en wanneer hij haar probeert te verlaten om naar Alamut te gaan, zegt ze de volgende zin, die uiteindelijk behoorlijk cruciaal is:
“Waar jij gaat, daar zal ik gaan. Waar jij rust, daar zal ik rusten. Ik zal achter je lopen bij elke stap die je zet. Je bent nooit alleen.”
(Afbeelding credit: Ubisoft)
Als Basim in Alamut aankomt, worden de Hidden Ones natuurlijk aangevallen door de bewakers van de Orde – of Tahirids. Rayhan, hoofd van de Hidden Ones, realiseert zich nadat Basim hem van executie heeft gered, dat zij de weg vrijmaken voor Basim zelf. “De Orde heeft de Tahiriden gebruikt om Alamut te decimeren omdat jij hun sleutel bent,” zegt Rayhan.
Basim denkt dat het vinden van wat zich onder Alamut bevindt de sleutel zal zijn om de Assassijnen een voorsprong te geven in de oorlog tegen de Orde. Hij gaat er zeker in met goede bedoelingen om de Verborgenen te beschermen, ook al is het uiteindelijk duidelijk dat hij denkt dat hij voorbestemd is voor betere dingen. Wat wel goed is, is dat Basim ondanks hun gevecht Roshan niet vermoordt dankzij Nehal’s begeleiding. Later verlaat Roshan uiteindelijk toch de Creed vanwege Basim’s acties.
Basim en de Isu
(Afbeelding credit: Ubisoft)
Terwijl Basim door de Isu-tempel loopt, heeft Nehal nu alle antwoorden in handen, inclusief de wetenschap dat Basims bloed de sleutel is tot het openen van de deur. Als hij naar het midden van de tempel gaat, vindt hij een gigantische metalen structuur met een soort doodskist of peul. Als hij die opent, vindt hij Nehal binnenin en realiseert hij zich plotseling dat Nehal daar eigenlijk nooit is geweest. Het was Basim die de kalief in het paleis had gedood, Nehal was slechts een deel van hem.
(Afbeelding credit: Ubisoft)
Hier worden de dingen een beetje ingewikkeld. In een Fight Club-achtige wending is Nehal eigenlijk geen uniek persoon, maar een deel van Basim. Nehal gebruikt het artefact uit het paleis om een soort visioen te ontgrendelen, waarin een man wordt aangevallen door een andere oudere man. Ik neem aan dat dit artefact verwant is aan een Memory Seal, een Isu-apparaat dat wordt gebruikt om herinneringen op te slaan en dat we in andere Assassin’s Creed-games hebben gezien.
Basim realiseert zich al snel dat hij in feite de persoon is die wordt aangevallen, maar niet als zichzelf, maar eerder als een vroegere versie van zichzelf. Als u Assassin’s Creed Valhalla niet hebt gespeeld, weet u niet dat Basim eigenlijk Loki is – de oude Noorse god van het onheil en brenger van het einde van de wereld – en gemarteld werd door zijn vader, Odin. Althans, dat is de interpretatie die ik ervan heb gekregen, en het spelen van Valhalla. En wie Odin uiteindelijk wordt, dat is in feite Eivor, de held van Assassin’s Creed Valhalla. Ik zei toch dat het ingewikkeld werd.
De toekomst in
(Afbeelding credit: Ubisoft)
Als onderdeel van Basim om vrede te sluiten met wat hij in het visioen of de herinnering ziet, confronteert hij zijn jinni in het schimmige rijk dat hem het hele spel al achtervolgt. Deze plek is duidelijk de fysieke manifestatie van de herinneringen aan Loki die Basim nog maar net begint te begrijpen. De jinni lost op als hij hem confronteert, en terug in de Isu-tempel wordt hij één met Nehal. Het lijkt erop dat dit het punt is waarop Basim zich realiseert wie hij werkelijk is, en hoewel hij fysiek nog steeds Basim is, is zijn bewustzijn eigenlijk Loki, wat wordt vertegenwoordigd door het samengaan van hemzelf en Nehal.
“Mijn hele leven heb ik geworsteld met wie ik was, wie ik moest zijn,” zegt Basim tegen Nehal. “En daar was jij, al die tijd, de kant van mij waar ik me tegen verzette. Een weerspiegeling van wie we ooit waren.”
“Van wie we weer zullen zijn,” voegt Nehal eraan toe. “Er staat ons nog zoveel meer te wachten, een nieuwe wereld.”
(Afbeelding credit: Ubisoft)
Dat voorspelt natuurlijk niet veel goeds voor de toekomst van Basim, en hoewel hij meteen terug is bij de Hidden Ones – nu onder Rayhan als zijn mentor omdat Roshan er niet meer is – is er een duisternis in hem die zijn adelaar, Ekidnu, meteen ziet. De vogel krabt hem in zijn gezicht en laat een bloedspoor achter op zijn wang.