De naam “Brad Pitt” is al zo lang synoniem voor succes als hoofdrolspeler in Hollywood. Met zoveel onvergetelijke films onder zijn riem is er weinig reden om te betwisten waarom. Maar welke films bevatten eigenlijk zijn beste momenten op het witte doek aller tijden?
Brad Pitt werd geboren in Oklahoma en groeide op in Missouri. Hij was nog maar twee weken verwijderd van zijn afstuderen aan de Universiteit van Missouri toen hij deed wat vele Hollywood-kandidaten hebben gedaan en zullen blijven doen: hij pakte zijn koffers en verhuisde naar Los Angeles.
Beginnend met kleine gastrollen in TV-shows zoals Growing Pains, Dallas, 21 Jump Street en de horror anthologieserie Freddy’s Nightmares, groeide zijn roem in de rol van een sjieke lifter in Ridley Scott’s drama Thelma & Louise uit 1991. Na zijn hoofdrol in de film A River Runs Through it uit 1992, geregisseerd door Robert Redford, ging de carrière van Brad Pitt als een sneltreinvaart – en sindsdien is hij niet meer gestopt.
Brad Pitt staat bekend als een Hollywood-hunk met een uitstraling die gemaakt is voor tijdschriften, maar hij is ook een formidabele acteur die echte gevoelens bij het publiek kan opwekken: sympathie, afgunst, angst en nog veel meer. Brad Pitt is de schoolboekdefinitie van een filmster, en deze 32 beste filmmomenten aller tijden van hem zijn zonder twijfel de reden waarom hij al tientallen jaren een belangrijke rol speelt.
32. Een eenvoudige drankbestelling (Babylon)
(Afbeeldingskrediet: Paramount)
In Babylon van Damien Chazelle, dat minder een monument is dan een grafsteen voor het Hollywood zoals het ooit was, speelt Brad Pitt de fictieve stomme filmster Jack Conrad, die het hoogtepunt van het filmsterrendom in een vervlogen tijdperk vertegenwoordigt. (In veel opzichten speelt Brad Pitt eigenlijk zichzelf). In de openingsscène van de film, die zich afspeelt op een uitbundig feest in een landhuis waarvan de ontaarding de mensen van Sodom zou doen blozen, bestelt Jack Conrad koeltjes een zeer, zeer ingewikkelde drankbestelling aan een serveerster die een beetje te sterk overkomt. Maar Jack vindt het niet erg. “Jen, ik kijk altijd jouw kant op,” zegt hij tegen haar. En dat, dames en heren, is waarom hij een filmster is.
31. Letterlijk elke keer dat hij danst (Burn After Reading)
(Afbeelding credit: Focus Features)
In de zwarte-komedieklassieker Burn After Reading van de Coen Brothers speelt Brad Pitt een suffe fitnessinstructeur genaamd Chad die verwikkeld raakt in een chantageplan wanneer hij en zijn medeplichtige, zijn sportschoolmedewerkster Linda (Frances McDormand) denken dat ze op topgeheime overheidsgeheimen zijn gestuit. (Het zijn gewoon aantekeningen voor een memoires). Chad danst minstens twee keer om een foute triomf aan te geven en om de totale verveling tijdens een surveillance tegen te gaan. En wie kan het vergeten dat hij aan de telefoon hangt om chantage uit te voeren met een boze John Malkovich aan de andere kant?
30. “Ik hoop dat je dingen ziet die je laten schrikken” (The Curious Case of Benjamin Button)
(Afbeeldingskrediet: Paramount)
In David Finchers epische fantasiedrama The Curious Case of Benjamin Button speelt Brad Pitt een man die omgekeerd ouder wordt. Het midden van de film bevat een prachtige montage van Benjamin Button die, nadat hij zijn fortuin aan zijn ware liefde en hun dochter heeft nagelaten, de wereld rondreist en een bescheiden leven leidt op exotische plaatsen in de jaren 1970. De scène wordt begeleid door een aangrijpend verhaal van Pitt, waarin Button zijn dochter de wijsheid bijbrengt om “er het beste van te maken”.
“Ik hoop dat je een leven leidt waar je trots op bent,” zegt hij, “En als je merkt dat je dat niet bent, hoop ik dat je de kracht hebt om opnieuw te beginnen.”
29. Daarom noemen ze het Achilles’ hiel (Troy)
(Afbeelding credit: Warner Bros. Pictures)
Wolfgang Petersen’s Troy is misschien niet de meest getrouwe bewerking van de Ilias. Maar met Brad Pitt in de rol van de beroemde held van de Trojaanse oorlog, zorgt de climax van de film – ingeluid door, hoe kan het ook anders, een houten paard met soldaten wiens opkomst de plundering van Troje begint – ervoor dat Achilles het opneemt tegen Paris (gespeeld door Orlando Bloom), de broer van de gevallen prins van Troje, Hector (Eric Bana). Uit wraak schiet Paris een pijl door de hiel van Achilles, waardoor de anders zo geduchte en veel superieure soldaat verzwakt. Dus als u zich ooit wilt herinneren waar dat idioom over gaat, denk dan aan Brad Pitt met een pijl door zijn enkel.
28. Een schokkende cameo (Deadpool 2)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
Het hele punt van de gemuteerde superheld Vanisher in Deadpool 2 is dat, nou ja, je hem niet ziet. Hij is onzichtbaar. Maar de clou komt pas in het midden van de film, wanneer Vanisher – als lid van Deadpools opstartploeg X-Force – een schokkende dood tegemoet gaat tijdens de eerste missie van de X-Force. Na het negeren van de windomstandigheden ontspoort Deadpools idee voor een coole entree met een parachutesprong wanneer bijna alle X-Force leden op gruwelijke wijze omkomen. Vanisher vliegt recht tegen elektriciteitsdraden aan, waardoor zijn onzichtbaarheid afneemt en niemand minder dan Brad Pitt tevoorschijn komt. Pitt nam inderdaad twee echte uren van zijn dag om zijn cameo voor de film op te nemen.
27. Opgepikt worden (Thelma & Louise)
(Afbeelding credit: MGM-PathÉ Communications)
Brad Pitts grootste filmische doorbraakrol was als J.D., een gladde, hongerige lifter in Ridley Scotts gevierde drama over twee vrouwen die op weg gaan naar Mexico nadat Thelma haar poging tot verkrachting heeft gedood. Onderweg ontmoeten ze Brad Pitt als J.D., van top tot teen gekleed in cowboy denim en de grootste witte cowboyhoed die u ooit gezien hebt. De witte hoed is echter slechts een lokkertje. Zoals J.D. later aan Louise onthult, is hij een veroordeelde overvaller die ook op de vlucht is. Zo vroeg in zijn carrière bewijst Brad Pitt zijn filmster bonafides in de manier waarop hij zo zelfverzekerd de rol speelt van een zwervende vreemdeling die niets bij zich heeft maar alles te verbergen heeft.
26. Vallend uit de ruimte (Ad Astra)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
In James Gray’s verbluffende sciencefictionfilm Ad Astra uit 2019 speelt Brad Pitt Majoor Roy McBride, de zoon van een legendarische astronaut van wie al lang gedacht werd dat hij overleden was. De film gaat over mysterieuze stroomstoten die al het leven op aarde dreigen te beëindigen, en het is aan Roy om dit uit te zoeken op basis van zijn vreemd genoeg persoonlijke connectie met hen. Aan het begin van Ad Astra zet de film de schrijnende gevaren van de stroompieken in gang door Roy McBride – aan boord van een ruimtestation dat net boven de atmosfeer van de aarde zweeft – getuige te laten zijn van de vernietigende kracht van helemaal geen stroom, terwijl Roy wie weet hoeveel meter naar de grond valt. Door Gray’s kundige regie krijgt het publiek bijna het gevoel dat ze samen met Roy naar de aarde vallen. En dat is nog maar het begin van de film.
25. Telefoontje van vader (Babel)
(Afbeelding credit: Paramount)
Alejandro GonzÁlez IÑÁrritu’s drama Babel uit 2006, dat meerdere verhaallijnen op verschillende locaties over de hele wereld verweeft, heeft Brad Pitt in de hoofdrol als Richard, een Amerikaanse toerist in Marokko met zijn vrouw Susad (gespeeld door Cate Blanchett). In onzekerheid over hun leven samen wordt Susad neergeschoten door een kogel in hun bus. Nadat hij ternauwernood het ziekenhuis heeft gehaald, belt Richard naar huis en wordt getroost door de stem van zijn zoon. Van een dodelijke blik op zijn gezicht tot totale vreugde, Brad Pitt laat zien waarom hij geen dodelijke speeches of flitsende camera’s nodig heeft om te bewijzen waarom hij zo goed is.
24. Couples Therapy (Mr. en Mrs. Smith)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
De levendige en sexy actiekomedie van Doug Liman uit 2005 had Brad Pitt en Angelina Jolie in de hoofdrollen als een getrouwd stel dat zich niet realiseert dat ze allebei spionnen zijn totdat ze de opdracht krijgen om elkaar te vermoorden. (De film zorgde er onbedoeld voor dat Pitt en Jolie met elkaar gingen daten en vervolgens trouwden en een van de machtigste koppels van Hollywood werden tot hun scheiding in 2016). De film begint met een amusante kijk op hun pogingen om hun relatie te herstellen in relatietherapie. Liman houdt de camera wijselijk alleen op hen gericht, zodat we weten dat het hun relatie is die op de proef wordt gesteld in deze opsmuk van spionagethrillers en het leven in de voorsteden.
23. “No One Asks to Be Left Behind” (Babylon)
(Afbeeldingskrediet: Paramount)
Van de vele verschillende verhaallijnen vertelt Babylon over de opkomst en ondergang van de stomme filmster Jack Conrad, die Brad Pitt een enorme pathos meegeeft als een man die bang is voor een veranderende wereld. Dat geldt ook voor zijn relevantie als filmster, aangezien de komst van geluid zijn houdbaarheidsdatum heeft bezegeld. Wanneer Jack schrijfster Elinor (Jean Smart) confronteert met een negatief stuk, krijgt hij geen excuses. In plaats daarvan, zoals een patiënt die een sombere prognose van zijn dokter krijgt, wordt Jack verteld dat zijn beroemdheidsstatus voorbij is, maar dat zijn onsterfelijkheid net begonnen is via foto’s die toekomstige generaties zullen raken. Hoewel de scène veel te danken heeft aan Jean Smart en de sierlijke monoloog, verdient Brad Pitt ook lof, omdat hij zijn mannetje staat met stille uitdrukkingen – vastgelegd in strakke, intieme close-ups – die boekdelen van pijn en openbaring spreken.
22. Ontmoeting met de maffia (True Romance)
(Afbeelding credit: Warner Bros.)
Niets vat de jaren 90 beter samen dan Brad Pitt die naar Soundgarden luistert. In True Romance van regisseur Tony Scott en geschreven door Quentin Tarantino, speelt Brad Pitt een bijrol als Floyd, de luie, slacker huisgenoot van Dick (Michael Rapaport) die ongewild de locatie van de hoofdpersonen doorgeeft aan maffia huurmoordenaars die hen komen zoeken. Het verbluffende visuele contrast tussen Floyd – met zijn ruige Kurt Cobain-haar, een wit spiertruitje en een surfersstem – en zwaarbewapende wijsneuzen in boxy pakken en jaren ’70-brillen is een compositie die alleen een regisseur als Tony Scott voor elkaar kan krijgen. En Brad Pitt is zeer vermakelijk als een man die zich totaal niet bewust is van de inzet van de situatie.
21. Omgaan met Holli Would (Cool World)
(Afbeelding credit: Paramount)
Kort na het succes van Who Framed Roger Rabbit legde de beroemde animator Ralph Bakshi een hybride horrorfilm met live-actie en animatie voor aan Paramount. Door middel van opdringerige herschrijvingen werd de film Cool World, een donker komische film voor volwassenen die live-actie opnames en geanimeerde personages mixt. Brad Pitt speelt Frank Harris, een veteraan uit de Tweede Wereldoorlog die een nieuwe carrière als detective vindt in een alternatieve realiteit van cartooneske personages. In een vroege scène met femme fatale Holli Would, ingesproken door Kim Basinger en getekend naar haar evenbeeld, slaat Frank haar wanhopige avances af. Brad Pitt was nog geen grote ster toen Cool World werd gemaakt en uitgebracht, en je kunt zien dat hij zich een beetje ongemakkelijk voelt bij het acteren met niets voor zich. Maar dat maakt Brad Pitt alleen maar een echte filmster in wording door hoezeer de scène nog steeds werkt.
20. “Forever Took Too Long” (Legends of the Fall)
(Afbeelding credit: Sony)
Het is een moment dat prachtig de onhandelbare kracht van ware liefde weergeeft die niet lang en gelukkig kan eindigen. In Edward Zwicks epische drama dat het grootste deel van het begin van de 20e eeuw beslaat, speelt Brad Pitt de zwijmelende Tristan Ludlow, de middelste zoon van een kolonel van het Amerikaanse leger die opgroeit in het afgelegen Montana en zich aanmeldt voor de Eerste Wereldoorlog. Thuisgekomen herenigt Tristan zich met de mooie Susannah (Julia Ormond), die ooit verloofd was met Tristans broer tot hij stierf in de oorlog. Het begin van hun korte maar betekenisvolle romance begint in een schilderachtige, zonovergoten tuin; het is onmogelijk om te zeggen wat er stralender is, de tuin of de acteurs die erin staan. Verwijzend naar een brief die Tristan haar schreef, zegt Susannah tegen hem: “Forever turned out to be too long.”
19. Een grote raket (Mr. en Mrs. Smith)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
“Je zou zo’n ding niet moeten kunnen kopen.” Misschien is dat het standpunt van Doug Liman over vuurwapens? Hoe dan ook, de actie-komedie Mr. and Mrs. Smith zit boordevol onvergetelijke momenten tussen Brad Pitt en Angelina Jolie, als een getrouwd stel dat tegenover elkaar staat tijdens een moordopdracht. Voordat ze echt van elkaars betrokkenheid afweten, schieten de twee om de beurt letterlijk op elkaar in een woestijn. Nadat hij heeft geplast, pakt Brad Pitts John Smith een gigantische schouderraketwerper die hij op zijn eigen vrouw afvuurt. John weet niet op wie hij schiet en heeft alleen maar te zeggen: misschien moeten mensen deze dingen niet kopen.
18. “You Like Dags?” (Snatch)
(Afbeelding credit: Screen Gems)
Het is niet Iers, het is niet Engels. Het is gewoon, zoals de kleine bokspromotor Turkish (gespeeld door Jason Statham) het zegt, “het is gewoon Pikey.” In Guy Ritchie’s misdaadkomedie Snatch uit 2000 maakt Brad Pitt een abrupte bocht naar links als de getalenteerde bokser en moederskindje Mickey O’Neil. In een van zijn eerste scènes introduceert Mickey zichzelf met een hilarisch onverstaanbare toespraak die ons allemaal naar de afstandsbediening doet grijpen om ondertiteling in te schakelen. Na hoofdrollen in megahits als Seven en het zeer invloedrijke Fight Club, was het van alle tijden om Brad Pitt een compleet andere vibe te zien aannemen in Snatch.
17. Mickey’s wraak (Snatch)
(Afbeelding credit: Screen Gems)
Nadat gangsters zijn lieve moeder hebben vermoord omdat hij niet zoals beloofd een bokswedstrijd had georganiseerd, neemt de trotse Mickey O’Neil, gespeeld door een bloederige, bezwete en gebeitelde Brad Pitt, wraak op hen allemaal door opnieuw te weigeren een bokswedstrijd te organiseren en in plaats daarvan zijn eigen winst te kapitaliseren. Het maakt niet uit dat Brad Pitt de beroemde hoofdrol speelde in Fight Club. Het is in Guy Ritchie’s Snatch waar Brad Pitt er nog nooit zo cool of gevaarlijk uitzag in hand-to-hand competitieve gevechten.
16. Bruce Lee in elkaar slaan (Once Upon a Time in Hollywood)
(Afbeelding credit: Sony Pictures)
Het is een scène die controverse veroorzaakte en de woede opwekte van de dochter van Bruce Lee, Shannon Lee. Maar Quentin Tarantino’s magnus opus Once Upon a Time in Hollywood heeft Brad Pitt in topvorm als Cliff Booth, de trouwe vriend, chauffeur en stuntman van de wegkwijnende westernster Rick Dalton (Leonardo DiCaprio). Tijdens een van Cliffs eigen optredens, op de set van de tv-show The Green Hornet, daagt Cliff de legendarische Bruce Lee uit voor een één-op-één gevecht achter de schermen. Het doel van de scène is om Cliff Booths capaciteiten als ruziemaker en meedogenloosheid vast te stellen, wat veel later zal gebeuren wanneer zijn huis wordt binnengevallen door de would-be moordenaars van Sharon Tate. Hoewel het ontmoedigend is om Bruce Lee (gespeeld door Mike Moh) gemangeld te zien worden door Brad Pitt, is het nog steeds een moment uit de canon van Brad Pitts zilveren schermgeschiedenis.
15. Lunar Raiders (Ad Astra)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
In de sciencefictionfilm Ad Astra heeft de mensheid net genoeg van het Melkwegstelsel gekoloniseerd om een kleine aanwezigheid te hebben op alle planeten en hun manen. Maar op de Maan van de Aarde lijkt de nieuwe grens veel op het Oude Westen, met overvallers die in de schaduwen op de loer liggen om voorraden in te nemen. Zoiets gebeurt al vroeg als Brad Pitt’s Roy McBride, op weg naar zijn volgende halte, wordt aangevallen door overvallers. Wat het best omschreven kan worden als “Mad Max Fury Road in de ruimte”, overleeft Pitt door geweervuur zonder zwaartekracht te ontwijken, haastig een gat in zijn eigen pak te plakken en zonnepanelen te gebruiken om zijn vijanden te slim af te zijn. Als u denkt dat Ad Astra weer een slaapverwekkende sciencefictionfilm over ruimteschepen en de mensheid is, denk dan nog maar eens na.
14. Rooftop (Spionnenspel)
(Afbeelding credit: Universal)
In de spionagethriller van Tony Scott, met de toepasselijke naam Spy Game, speelt Brad Pitt een CIA-agent die de kneepjes van het spionnenvak leert van de veteraan Nathan D. Muir, gespeeld door Robert Redford. Naast de subtekst van twee generaties Hollywood die met elkaar in botsing komen in een klassiek genrestuk, gaat het er in de confrontatie tussen Pitt en Redford op het dak van een Berlijns appartement om dat Pitts personage verbijsterd is over Muirs onmenselijke vermogen om mensen als schaakstukken te behandelen. Voor Muir is dat precies hoe je het zogenaamde spionnenspel overleeft. Hun gespannen ontmoeting op dit dak, gezien door zwevende en vegende camerabewegingen, impliceert zoveel over hun precaire partnerschap.
13. Claudia’s overblijfselen ontdekken (Interview with the Vampire)
(Afbeelding credit: Warner Bros.)
Brad Pitt speelt graag in genrestukken die decennia omspannen, nietwaar? In Neil Jordans bewerking van Anne Rice’s wereldberoemde moderne fantasy-roman Interview with the Vampire speelt Pitt Louis de Pointe du Lac, die instemt met een interview over zijn leven als eeuwenoude vampier aan een journalist in San Francisco. Louis werd in het 18e eeuwse New Orleans door de charismatische Lestat (Tom Cruise) in een vampier veranderd; op een gegeven moment raken ze bevriend met een jong meisje, Claudia (gespeeld door een jonge Kirsten Dunst), die ze ook in een onsterfelijke vampier veranderen. Hun fout was dat ze haar veranderden toen ze nog een kind was, wat betekent dat ze als vampier nooit ouder wordt.
Iets meer dan halverwege de film veroordelen Parijse vampiers, die hof houden in hun onderwereld, Claudia tot de dood door zonlicht voor de moord op Lestat. Gebonden in een doodskist is Louis hulpeloos om haar te redden, en de volgende nacht ontdekt hij haar lichaam in as. In deze scène bewijst Pitt dat zelfs vampiers kunnen huilen.
12. Honderd naziscalpen (Inglourious Basterds)
(Afbeelding credit: The Weinstein Company)
Brad Pitt is nog nooit zo inspirerend of mannelijk geweest als als Luitenant Aldo Raine in Quentin Tarantino’s Tweede Wereldoorlog film Inglourious Basterds. Als hoofd van de “Basterds” leidt Lt. Raine een black ops commando eenheid die alle Nazi’s angst inboezemt. Na een meeslepende opening op een rustige Franse boerderij, gaat de film verder met de onvergetelijke introductie van Aldo Raine die een opzwepende toespraak houdt over hoe de Nazi’s “vernietigd moeten worden”. Met een Tennessee twang en branie in zijn houding geeft Pitt koelbloedige gerechtigheid een knap nieuw gezicht.
11. Gevecht in een stil rijtuig (Bullet Train)
(Afbeelding credit: Sony Pictures)
Bijna elke scène van Brad Pitt in de actiefilm Bullet Train uit 2022 is een vechtscène. Maar van al deze scènes is zijn gevecht met Lemon (gespeeld door Brian Tyree Henry) met gemak de meest vermakelijke. In een sneltrein die door Japan rijdt, speelt Pitt de rol van een Amerikaanse huurmoordenaar (met de codenaam “Ladybug”) die een aktetas vol geld moet vervoeren. In de “stille wagon” van de trein zorgen Pitt en Henry voor zowel een lach als een kick in een inventieve vechtscène waarin gesmoord worden net zoveel pijn doet als een hooimaak in het gezicht.
10. Op de ranch (Once Upon a Time in Hollywood)
(Afbeelding credit: Sony Pictures)
In een van de meest onvergetelijke scènes uit een onvergetelijke film aller tijden verandert de gouden zon van Los Angeles in een duivelse sfeer als Cliff Booth in de buik van de sekte van Charles Manson terechtkomt. Wanneer hij de jonge Pussycat (Margaret Qualley) terugbrengt naar Spahn Ranch, staat Cliff erop dat hij uit bezorgdheid een bezoek brengt aan George Spahn, de bejaarde eigenaar. Tot het moment dat Bruce Dern zich omdraait om hem te vertellen dat alles in orde is, overstroomt Tarantino’s film plotseling van angst en duisternis, een sfeer die veel weg heeft van een horrorfilm. Hoe toepasselijk, als je bedenkt dat op de ranch een van de meest angstaanjagende sekteleiders en zijn volgelingen woont die ooit heeft geleefd. Door dit alles heen marcheert Brad Pitt over het scherm als een welwillende revolverheld, zijn nauwsluitende shirt met de tekst “Champion” duidt hem aan als de held in dit vijandige grensstadje in the middle of nowhere.
9. Diner om 7 (Mr. en Mrs. Smith)
(Afbeeldingskrediet: 20th Century Studios)
Nadat John Smith en Jane Smith eindelijk de identiteit van hun nieuwste opdracht – zichzelf – te weten zijn gekomen, vinden ze elkaar letterlijk aan weerszijden van de tafel. Voordat de kogels rondvliegen en de achtervolgingen beginnen, gaat dit getrouwde stel echter aan tafel zitten voor een ogenschijnlijk gezellig diner. (We zeggen schijnbaar, want plotseling moet John zich afvragen of de stevige portie die zijn vrouw heeft gekookt eigenlijk wel vergiftigd is). Complimenten aan het geluidsontwerp van de film voor het opvoeren van het volume bij het kauwen, het slurpen van de wijn en het gekletter van zilverwerk dat plotseling klinkt alsof er messen worden opengehaald. Messen uit, inderdaad.
8. Poker met “Teen Beat Cover Boys” (Ocean’s Eleven)
(Afbeelding credit: Warner Bros.)
Een van de belangrijkste scènes in Steven Soderbergh’s Ocean’s trilogie is een pokerspel dat niet alleen fungeert als een tijdcapsule van de Hollywood-roem van begin jaren 2000, maar ook precies de gemoedelijke sfeer in alle Ocean’s-films weergeeft. In de eerste film Ocean’s Eleven wordt een geheim pokerspel voor beroemdheden overzien door Rusty, gespeeld door Brad Pitt, die aanwezig is om een paar mooie magazine whippersnappers te leren hoe ze moeten spelen om te winnen.
Wat de scène zo geweldig maakt, is niet alleen omdat Joshua Jackson, Topher Grace en Hollie Marie Combs uit het niets zichzelf spelen, maar ook de symboliek van een zwaargewicht als Brad Pitt die omringd wordt door de volgende generatie Hollywood die de kneepjes van het vak leert. In het DVD-commentaar gaf Matt Damon toe dat hij en Edward Norton ook pokerspelletjes organiseerden met de nieuwkomers in Hollywood om onofficieel de wegen van hun exclusieve wereld te leren. Het enige wat Soderbergh deed, met de hulp van Brad Pitt, was dat terugbrengen naar het scherm.
7. “Ziet dat plaatje er niet stoffig uit?” (De moord op Jesse James door de lafaard Robert Ford)
(Afbeelding credit: Sony Pictures)
In 2005 speelde Brad Pitt in Andrew Dominiks epische westerndrama The Assassination of Jesse James by the Coward Robert Ford. Met zijn provocerende titel (gebaseerd op een roman uit 1983) gaat het er niet zozeer om wie of zelfs hoe Robert Ford (Casey Affleck) de beruchte vogelvrijverklaarde Jesse James (Pitt) vermoordt, maar om het feit dat James wist dat het eraan zat te komen en dat – zoals de geschiedenis laat zien – Robert Ford samen met zijn broer Charley (Sam Rockwell) munt probeerde te slaan uit hun roem door naspelingen te ensceneren. In de scène die de titel voorspelt, gaat James de woonkamer van zijn huis binnen, waar de broers hem opwachten met een pistool in de hand. In plaats van te vechten of te vluchten, wijst James gewoon op een stoffige foto boven de schouw en pakt een stoel om er op te gaan staan en hem schoon te maken.
Terwijl de muziek van Nick Cave en Warren Ellis begint, wisselen Affleck en Rockwells Ford broers lange blikken uit over hun dreigende verraad aan Jesse James. James zelf ziet hun spiegelbeeld en laat het gebeuren. Andrew Dominik legt het gezicht van Pitt in close-up vast, een gezicht dat zowel teleurstelling, hartzeer als onvermijdelijkheid uitdrukt in het leven van een outlaw met een zwarte hoed.
6. “Welkom in Fight Club” (Fight Club)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
Het is een monoloog die vaak herhaald wordt, en de onvergetelijke uitspraak van Brad Pitt is de reden waarom. David Finchers befaamde maar verkeerd begrepen satire Fight Club heeft Brad Pitt en Edward Norton in de hoofdrollen als twee mannen (althans, dat denken we, ahem) die een ondergrondse vechtclub beginnen als een vorm van groepstherapie voor mannen. Terwijl de persoonlijkheid van Pitts zogenaamde “Tyler Durden” hordes mannen aantrekt en de dingen uit de hand lopen, laten Tyler Durden en “The Narrator” (Norton) in dit deel van Finchers film zien hoe comfortabel ze zijn geworden in hun hoek van de wereld. Dit moment aller tijden is meeslepend, wat voor een groot deel te danken is aan Brad Pitt, wiens duidelijke instructies met stille wreedheid worden gebracht. Sindsdien zijn we de eerste regel van Fight Club nooit meer vergeten.
5. De onthulling (Fight Club)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
Spoilerwaarschuwing voor Fight Club, als u hem op de een of andere manier nog niet gezien hebt: De grote twist van Fight Club is dat de naamloze verteller van Edward Norton en de charismatische en wolfachtige Tyler Durden van Brad Pitt in feite dezelfde persoon zijn. En dat zijn ze altijd al geweest. In een hotelkamer komt Nortons personage tot dit besef tijdens een ruzie “met” Tyler, waarbij zijn androgyne manier suggereert dat hij nooit een fysiek onderdeel van Nortons wereld is geweest. Met een sigaret tussen zijn vingers en een onverzettelijke blik in Nortons ogen wordt Pitt meer dan een filmhartroos, maar de mannelijke aspiratie van elke 21e-eeuwse man – tenminste, degenen die niet weten hoe ze zich op een zinvolle manier moeten bezighouden met de tekst die ze consumeren. Als Pitt zegt: “Ik zie eruit zoals jij eruit wilt zien”, dringt het opeens tot ons door waarom Fight Club überhaupt de man uit Legends of the Fall hier heeft.
4. Ontmoeting in het midden (The Curious Case of Benjamin Button)
(Afbeelding credit: Paramount Pictures)
Hoewel Benjamin Button achteruit leeft, “haalt” hij uiteindelijk zijn geliefde Daisy (Cate Blanchett) in. Voor een korte maar mooie tijd hebben ze dezelfde leeftijd. In Daisy’s dansstudio vraagt de Benjamin Button van Pitt – gekleed in het meest knusse vest dat u ooit een man heeft zien omhelzen – Daisy om samen met hem in de spiegel te kijken, om te genieten van een moment van pittoresk samenzijn waarvan ze weten dat het vluchtig is. “Wacht,” smeekt hij, “ik wil ons herinneren zoals we nu zijn.” Benjamin Button weet het niet, maar wij proberen ook allemaal dit moment voor de eeuwigheid te bewaren.
3. Hereniging op Neptunus (Ad Astra)
(Afbeelding credit: 20th Century Studios)
Ontmoet nooit uw helden. In het geval van Ad Astra, ontmoet nooit je vader. Aan het einde van Ad Astra (spoiles!) herenigt Brad Pitt’s Roy McBride zich eindelijk met zijn vervreemde vader, H. Clifford McBride (Tommy Lee Jones). Hoewel het grootste deel van de film bestaat uit personages die de legende van Clifford ophemelen, staat het publiek ver af van die mythologische figuur. In plaats daarvan wordt Roy gedwongen om een paranoïde, verfomfaaide oude gek te confronteren die zijn eigen bemanning heeft vermoord om hun muiterij af te straffen. Clifford is aan de rand van de bekende ruimte geweest en is bang geworden van het niets voor hem, en heeft daarbij zijn menselijkheid opgegeven. Het gezicht van Brad Pitt, zo intiem omlijst door regisseur James Gray, is het gezicht van liefdesverdriet.
2. Morning Coffee (Ontmoet Joe Black)
(Afbeelding credit: Universal Pictures)
We hebben allemaal wel eens een vonk gevoeld op de meest onwaarschijnlijke plaatsen. In Meet Joe Black, geregisseerd door Martin Brest, speelt Brad Pitt de rol van de fysieke vorm van de Dood die geïnspireerd wordt om tussen de mensen te gaan leven en verliefd wordt op de arts van de bewoner, Susan (Claire Forlani). Maar daarvoor speelt Pitt een naamloze jongen in een koffieshop die de meest aanstekelijke en tedere ontmoeting heeft met Susan. Slechts een uur voordat deze knappe en charmante man met geweld wordt gedood door tegemoetkomend verkeer, voelen Susan en Pitt zich tot elkaar aangetrokken tijdens een betekenisvol gesprek over hoe voor altijd eruit zou moeten zien. Als ze uit elkaar gaan, kunnen ze niet anders dan elkaar aankijken. Hoewel Meet Joe Black daarna een heel onverwachte wending neemt, geeft deze scène alleen al weer waar zo velen van ons van dromen als we denken aan een ontmoeting met “de ware”.
1. “What’s in the Box?” (Zeven)
(Image credit: New Line Cinema)
Naast Fight Club is geen enkele film van Brad Pitt zo geciteerd als zijn vergeefse vraag aan seriemoordenaar John Doe (Kevin Spacey) in David Finchers duistere psychologische thriller Seven. Samen met Morgan Freeman speelt Brad Pitt een hot-shot, heethoofdige rechercheur die samen met een ervaren agent (Freeman) achter een seriemoordenaar aangaat die zijn misdaden heeft gemodelleerd naar de Bijbelse zeven hoofdzonden. Draai u nu om als u niet verpest wilt worden, maar het drastische einde van de film onthult dat John Doe van plan is zijn laatste slachtoffer zelf te worden, een slachtoffer van “afgunst” jegens de David van Pitt die een gezond, gelukkig leven leidt met een mooie vrouw (Gwyneth Paltrow).
Het geniale van Doe is dat hijzelf het slachtoffer van jaloezie is en David het slachtoffer van woede. Hij weet dat als David de doos met het “mooie hoofd” van zijn vrouw opent, hij de trekker overhaalt. Het is een van de donkerste twist-einden in de geschiedenis van Hollywoodfilms. Het katapulteerde niet alleen alle betrokkenen naar het sterrendom, inclusief Brad Pitt, maar het liet ons voor altijd aan onze zonden denken. Bedankt, Brad Pitt!